Hoe India het scheppen van banen kan bevorderen
de pre-pandemische Indiase economie was een van de snelst groeiende in de wereld, maar had ook een van de hoogste werkloosheidscijfers. Hoewel het niet de taak van de overheid is om zaken te doen, heeft het de plicht om het scheppen van banen te bevorderen. India moet tegen 2030 100 miljoen meer banen creëren. Het scheppen van banen is de grootste ontwikkelingsuitdaging waar het land voor staat.
hoewel het verband tussen economische groei en banengroei goed wordt onderkend, blijven er onzekerheden bestaan. Zullen er in India meer banen worden gecreëerd door nieuwe, jonge en kleine ondernemingen of grote / gevestigde ondernemingen? Ten tweede, zullen er meer banen worden gecreëerd in megasteden of Tier 2/3-steden? En ten derde, Hoe zal de vierde industriële revolutie en artificiële intelligentie van invloed zijn op het scheppen van banen?
deze vragen geven inzicht in wat beleidsmakers nu kunnen doen om het tempo van het scheppen van werkgelegenheid op te voeren. Er is sterk empirisch bewijs uit meer dan 300 districten in India dat banen worden gecreëerd door jonge/kleine bedrijven, en niet door grote/gevestigde bedrijven. Hoewel er een opwaartse trend is bij de toetreding van nieuwe bedrijven, is deze helaas niet sterk genoeg geweest om de ongeveer 10 miljoen nieuwe werknemers die elk jaar tot de beroepsbevolking toetreden, op te vangen.
India heeft voor zijn ontwikkelingsstadium nog steeds een van de laagste ondernemerspercentages ter wereld. Wat kan ondernemerschap bevorderen? Het verbeteren van het ondernemingsklimaat, minder regelgeving, lagere belastingen en het opschalen van investeringen in fysieke en menselijke infrastructuur worden gezien als factoren die ondernemerschap stimuleren, zelfs in ontwikkelde landen.Empirisch bewijs uit districten in India wijst erop dat anticipatie op abnormaal hoge rendementen op investeringen, minder regelgeving en ondernemingsklimaat niet de belangrijkste drijfveren van ondernemerschap zijn. De belangrijkste factoren zijn investeringen in menselijke en fysieke infrastructuur. Districten die hun infrastructuur hebben verbeterd, een ondersteunende industriële structuur voor input-en outputmarkten hebben verschaft, en districten met kleine lokale leveranciers hebben een snellere groei van ondernemerschap en banen laten zien.
dit patroon wordt zowel in de verwerkende industrie als in de dienstensector waargenomen. In India traden urbanisatie en banengroei in het begin van de jaren negentig samen op, maar dit veranderde in het laatste decennium. Megasteden en hun buitenwijken zijn te duur geworden, waardoor productiebedrijven moeten verhuizen naar Tier 2/3-steden om concurrerend te blijven. Helaas is het ruimtelijke ontwikkelingsproces in India te traag geweest om de overgang van productiehubs naar middelgrote steden tegemoet te komen.
evenwichtige strategie
in tegenstelling tot China en de VS hebben middelgrote steden en kleine steden te kampen met een slechte infrastructuur. De groei van de werkgelegenheid zal gebaat zijn bij een evenwichtige strategie die de focus verlegt van megasteden naar kleine steden, de concurrentie tussen stedelijke centra bevordert en de samenwerking tussen het centrum en de Staten versterkt. Dit kan leiden tot een verviervoudiging van de banengroei en het inkomen per hoofd van de bevolking.
Hoe heeft de vierde industriële revolutie het tempo van de schepping van werkgelegenheid in India beïnvloed? In tegenstelling tot China, dat een formidabele exporteur van industrieproducten is geweest, heeft India een wereldwijde reputatie opgebouwd voor het exporteren van diensten. India heeft inderdaad een sprong voorwaarts gemaakt in de verwerkende industrie, rechtstreeks van de landbouw naar de dienstensector — een weg die hoop biedt aan laatkomers naar economische ontwikkeling.
de beleidsboodschap is duidelijk. Als India 100 miljoen extra banen wil creëren, moet het het tempo van ondernemerschap verhogen. Er zijn veel beleidshefbomen die kunnen worden gebruikt. De hoogste prioriteit is het opschalen van investeringen in menselijke en fysieke infrastructuur. Het is zorgwekkend dat India laag staat in de meeste wereldwijde rankings op het gebied van fysieke infrastructuur, in een tijd waarin India ernaar streeft om te profiteren van de verschuiving van de productie-krachtpatser uit China.
de huidige wereldwijde “spaartegoed” in ontwikkelde landen en een “investeringsgebrek” in ontwikkelingslanden hebben India veel aantrekkelijker gemaakt voor internationale investeerders. Internationale investeerders zijn optimistisch over toekomstige infrastructuurprojecten. India staat ook laag op de wereldranglijst van menselijke infrastructuur, met slechte cijfers over onderwijs, vaardigheden, levensverwachting en gezondheid.
India ‘ s leerresultaten en gezondheidsindicatoren hebben weinig of geen verbetering laten zien. Het tempo van het scheppen van banen kan niet worden opgevoerd zonder meer te investeren in onderwijs en vaardigheden. Het bereik, de kwaliteit en de tijdigheid van de toegang tot onderwijs en gezondheidszorg moeten dringend drastisch worden verbeterd. Dit kan worden gedaan door het bevorderen en vormen van wereldwijde partnerschappen met toonaangevende onderwijs-en gezondheidsinstellingen.
de opkomende middenklasse biedt een grote markt voor mondiale instellingen om partnerschappen aan te gaan met lokale instellingen. Investeren in onderwijs en vaardigheden, vooral in de eerste jaren van kinderen, is nu een cruciale aanbetaling om het tempo van het scheppen van banen en groei in de toekomst op te voeren.
ook hebben grote verstoringen op de factormarkten het voor nieuwe/jonge ondernemingen moeilijk gemaakt toegang te krijgen tot grond, arbeid en kapitaal, omdat zij vaak worden verdrongen door grote/gevestigde ondernemingen. Met sterkere netwerken slagen gevestigde bedrijven erin om land te krijgen. die ze ook gebruiken als onderpand om bankleningen te krijgen.
in India zijn de grond-en kapitaalmarkten veel meer verstoord dan de arbeidsmarkten. Recente hervormingen van de arbeidswetgeving zullen de oprichting van bedrijven en het scheppen van banen stimuleren, maar er moet nog veel meer worden gedaan op het terrein van de grond-en kapitaalmarkt, omdat deze van bijzonder belang zijn voor nieuwe en kleine ondernemingen.
dienstensector
de relatieve omvang van de dienstensector in India is groot voor zijn ontwikkelingsstadium. Daar moet gebruik van worden gemaakt, want het potentieel voor het scheppen van banen is enorm. Uit recente gegevens over de consumptieve bestedingen blijkt dat de productiesector langzaam stoom verliest en dat bepaalde dienstensectoren aan kracht winnen. Diensten zoals gezondheidszorg en zorgverlening (kinderopvang/ouderenzorg) kunnen een groot aantal banen opleveren. De covid-crisis is daar een bewijs van.
door zijn kostenvoordeel kan India gezondheidsdiensten op grote schaal exporteren. Ook de oprichting van onderwijsinstellingen en de versterking van de bestaande instellingen zullen bijdragen tot het creëren van een groot aantal banen in de toekomst.
naarmate het inkomen toeneemt, zullen de banen in sectoren als vrijetijdsbesteding, kunst/amusement en huisvesting sneller groeien. Ook computerwetenschappers/ingenieurs, IT-beheerders, architecten, timmerlieden, loodgieters, bouwvakkers en machine-exploitanten zullen in grote aantallen blijven worden geabsorbeerd.
de andere sector die mogelijk banen zou kunnen scheppen, heeft betrekking op energie en klimaatverandering. Niet te vergeten, stedelijke India zal blijven absorberen een groot aantal huishoudelijk personeel, zowel mannen als vrouwen.
Das is Professor aan IIM Ahmedabad, en Ghani is Senior Fellow aan het Pune International Centre