Landbouwterrassen: stappen naar instandhouding
door PAUL LAGASSE
gastbijdrage
gedurende de laatste paar duizend jaar hebben mensen landbouwterrassen—de nivellering van schuine grond tot “stappen” die dienen als plantbedden—gebruikt als een middel om voedsel te verbouwen waar vlakke grond moeilijk te vinden is. Tegenwoordig geloven wetenschappers dat dezelfde technieken kunnen worden aangepast om landbouwgemeenschappen te helpen water te besparen en bodemerosie te verminderen. Matthew LaFevor, postdoctoral fellow bij het National Socio-Environmental Synthesis Center (SESYNC), wil de beste manieren vinden om dat te doen.Dr. LaFevor ‘ s onderzoek richt zich op het gebruik van semi-terracing, ook wel sloot-en-border terracing of zanja y bordo genoemd, als een middel voor water-en bodembehoud en om gedegradeerde landschappen te herstellen en de biodiversiteit in Latijns-Amerika te herstellen. Zanja y bordo, legt LaFevor uit: “het is een veelzijdige strategie geworden om gedegradeerde hellingen te herstellen, of het nu gaat om de productie van landbouwproducten of om de productie van milieudiensten.”
LaFevor legt uit dat zijn onderzoek vier vragen probeert te beantwoorden:
- is zanja y bordo terracing een effectief, duurzaam middel voor bodem-en waterbehoud?
- Wat zijn de potentiële sociaal-milieueffecten van overheidsprogramma ‘ s voor terrassen in Latijns-Amerika?
- wat kan een globale synthese van gegevens over terracing ons vertellen over hoe vormen in verschillende omgevingen functioneren?
- Hoe kan syntheseonderzoek naar terrasbouw worden gebruikt om het milieubeheer te verbeteren?Tijdens een recent seminar dat in SESYNC werd gepresenteerd, beschreef LaFevor twee van de projecten waaraan hij werkt: een globale synthese van gegevens over hill-slope terracing—de eerste uitgebreide analyse in zijn soort ooit uitgevoerd—met Alexandra Ponette-González van de Universiteit van Noord-Texas, en een studie naar de rol van conservation terracing in de herziene Universal Soil Loss Equation (RUSLE) met Nick Magliocca van SESYNC. De resultaten van deze studies, LaFevor gelooft, zal de overheid planners helpen om de milieumanagement technieken van hun land te verbeteren.
terrassen zijn een effectief middel voor bodem-en waterbehoud, zegt LaFevor, maar de effectiviteit ervan hangt af van zowel het ontwerp van de terrassen als de omgeving waarin ze worden gebruikt. De regering van Mexico, bijvoorbeeld, gebruikt zanja y bordo terracing om gedegradeerde harde pan oppervlakken in het hele land te herstellen om bodems te behouden, maar in sommige gevallen verergert het gebruik van deze techniek eigenlijk het probleem. Zonder periodiek onderhoud kunnen terrassen falen en landschapsdegradatie veroorzaken.Om de dynamiek van terrasprogramma ‘ s in Mexico beter te begrijpen, gebruikt LaFevor gegevens die verzameld zijn door het grootste landontwikkelingsprogramma tot nu toe, het programma voor duurzame landbouw en herstel van gedegradeerde gronden (Piasre), dat liep van 2001 tot 2007. Hij analyseert de database van het project om de verschillende terracing projecten per staat te identificeren en hun kenmerken vast te stellen. Over het algemeen, LaFevor zegt, de gegevens suggereren dat er zeer weinig aandacht werd besteed aan het type of de locatie van de terrassen, die waarschijnlijk zal leiden tot problemen in de toekomst.LaFevor ’s globale synthese van heuvel-helling terrassen omvatte de oprichting van een database van meer dan 800 wetenschappelijke studies uit wetenschappelijke tijdschriften en studies gepubliceerd door NGO’ s en overheidsinstellingen—en zelfs historische kaarten die agrarische kenmerken tonen. LaFevor gebruikt vervolgens een techniek genaamd thematische codering om belangrijke informatie te markeren om het gemakkelijker te maken om belangrijke patronen en trends te identificeren, en om ze te presenteren in grafieken en tabellen die gemakkelijk te begrijpen zijn.Het onderzoek van LaFevor werpt een aantal belangrijke sociale en milieuvraagstukken op. Verschillende culturen gebruiken verschillende terrastechnieken; zullen deze kenmerken zichtbaar zijn in kaarten van terrasintensiteit? Hebben socioculturele verschillen in terrasontwerp, zoals afstand, gevolgen voor waterafvoer en bodemerosie? Hoe overlappen kaarten van terrasintensiteit in Mexico met kaarten van instandhoudingsrisico ‘ s en erosie? Dit zijn vragen die LaFevor hoopt te kunnen beantwoorden terwijl hij zijn onderzoek bij SESYNC voortzet.