• Articles
• admin

the impact of politics on the hospitality and tourism sector is dramatic. Bijna onbegrensd zijn de manieren waarop overheden de levering van horeca-en toeristische producten beïnvloeden, of het nu gaat om regulering van handel, initiatieven voor zakelijke en vastgoedontwikkeling, strategieën voor cultureel en historisch behoud en belastingbeleid. Overheden kunnen ook betrokken zijn bij de besteding van overheidsmiddelen voor de bevordering van attracties die particulier eigendom zijn en worden geëxploiteerd. Wetgevers vestigen accommodatie belastingen om deze marketing initiatieven te financieren, en bureaucraten kiezen winnaars en verliezers door het selecteren van de specifieke toeristische activa en bestemmingen die zij zullen bevorderen.Het succes van bedrijven wordt rechtstreeks beïnvloed door politieke beslissingen die van invloed zijn op de economische, ecologische en sociale omgeving waarin gastvrijheid en toerisme functioneren. Dit roept de vraag op of de sector en zijn belangen goed vertegenwoordigd zijn in de zalen van de overheid. Is er meer dat wij als industrie moeten doen in het politieke proces?Michael Hall heeft betoogd dat de meeste academische discussies over de beleidsvorming op het gebied van toerisme zich eerder hebben geconcentreerd op wat de regeringen zouden moeten doen dan op de wijze waarop de besluiten daadwerkelijk zijn genomen.”Mijn artikel is bedoeld om nieuw inzicht te bieden over wie de beslissingen neemt, en draagt door gevolgtrekking bij aan verder onderzoek naar hoe deze beslissingen worden genomen.

de meeste politieke kwesties die rechtstreeks van invloed zijn op de industrie komen op het niveau van de staat. Binnen de wetgevende macht van de staat zijn er twee belangrijke middelen om de belangen van de industrie te laten vertegenwoordigen. De eerste is door het lobbyen van wetgevers. Vertegenwoordigers uit de industrie leggen aan wetgevers en hun personeel het belang van gastvrijheid en toerisme uit, en zorgen ervoor dat ze de impact begrijpen van talloze wetsvoorstellen die ze in de loop van een wetgevingssessie zullen overwegen. Hoewel dit een onderbelicht terrein is dat toekomstige studie verdient, gaat mijn commentaar niet over het lobbyen van wetgeving.

het tweede, directere middel om de wetgeving te beïnvloeden is de verkiezing van ambtenaren uit de horeca-en toerismesector. Deze insiders kunnen hun collega ‘ s in de wetgeving informeren en beïnvloeden over het belang en de kwetsbaarheden van de sector, wetgeving invoeren en verdedigen die gunstig is voor de horeca en het toerisme, en wetgeving wijzigen of blokkeren die een bedreiging kan vormen voor de sector. Het doel van dit artikel is om de mate van directe politieke betrokkenheid van leden van onze industrie te bepalen.

het geval van New England

de zes staten van New England, die elk een huis van Afgevaardigden en een Senaat hebben, bieden de mogelijkheid om een collectieve casestudy uit te voeren over de deelname van het bedrijfsleven aan het bestuur. Deze 12 wetgevende organen hebben een totaal aantal leden van 1.289 gekozen ambtenaren. Hiervan geven 829 leden een soort biografische verklaring op hun websites. Deze profielen werden herzien om het aandeel te bepalen dat de huidige of vroegere betrokkenheid bij de horeca-en toerismesector vermeldt.

zoals blijkt uit bijlage 1, is het aantal wetgevers in New England met een gastvrije of toeristische achtergrond minimaal. Dit varieerde van 0% in Connecticut tot 6% in Maine, met een totale penetratie van 3% in de regio. Gezien het zeer grote belang van gastvrijheid en toerisme in New England, zijn deze resultaten verrassend laag.

een toenemend aantal academici over de hele wereld heeft de vertegenwoordigers van de toeristische sector opgeroepen om meer rechtstreeks in het politieke systeem te investeren. Zoals ik er eerder op aandrong-schrijven met collega ‘ s John Crotts, Calvin Blackwell en Alan Styles – tourism leaders moeten “betrokken raken bij het proces en ervoor zorgen dat uw regering uw zorgen kent en uw interesses begrijpt. Beroepsbeoefenaars in de toeristische sector worden sterk aangemoedigd om ervoor te zorgen dat hun stem luid wordt gehoord tijdens deze argumenten.”

Nancy McGehee en Fang Meng hebben strategieën voorgesteld om het imago en de houding van wetgevers ten aanzien van toerisme te verbeteren. Sue Beeton heeft betoogd dat politieke ” macht niet alleen ligt bij degenen die de juiste titel hebben, maar meestal het gevolg is van het machtsspel en de positionering van alle partijen met een gevestigd belang. Het gaat om de acties, waarden en ideologieën van individuen, belangengroepen, publieke en private organisaties als actoren in het ‘spel’ van de politiek.”Anthea Wesley en Christof Pforr vervolgens aangemoedigd gastvrijheid en toerisme leden van de industrie om “politieke sturing” dat ten goede komt aan de industrie te bieden.Gastvrijheid en toerisme zijn van cruciaal belang voor New England, maar het huidige niveau van politieke betrokkenheid is bloedarmoede. De lage vertegenwoordiging van de wetgevers in de zes landen staat jammerlijk in verhouding tot de belangrijke bijdrage die onze industrie levert aan de werkgelegenheid en de economische vitaliteit in de regio.

hoewel de resultaten van deze studie niet noodzakelijkerwijs naar andere regio ‘ s kunnen worden geëxtrapoleerd, lijkt het aannemelijk dat de politieke betrokkenheid van mensen uit de horeca en het toerisme elders eveneens zwak is.

gezien het belang van de sector voor de economische vitaliteit van bijna elk land, heeft deze regionale casestudy wereldwijde implicaties.

ongeacht partijgebonden verwantschap of de verdiensten van specifieke stukken wetgeving, is het tijd voor leiders in de horeca en het toerisme om meer persoonlijk bij het proces betrokken te raken. Ga zelf naar kantoor. Moedig anderen aan die je kent en bewondert om hun hoed in de politieke ring te gooien. De industrie zou meer stoelen aan de tafel moeten hebben en een luidere collectieve stem moeten hebben.

over het onderzoek

elk van de zes staten van New England host een overheidswebsite met lijsten van individuele vertegenwoordigers van de staat en senatoren, met links naar biografieën die zijn opgesteld en geplaatst door de ambtenaren zelf. Een grote meerderheid van deze ambtenaren hebben uitgebreide biografische schetsen geplaatst, met uitzondering van die in de staat New Hampshire, waar relatief weinig ambtenaren hun persoonlijke informatie deelden. Alle beschikbare biografieën werden in detail beoordeeld, om personen te identificeren die op een belangrijke manier betrokken waren geweest bij de horeca-en toerismesector. Bij deze vaststelling werd een brede visie gehanteerd, gebaseerd op relevante zoekwoorden en interpretatie door de auteur. Het project omvatte ook een overzicht van eerdere academische literatuur met betrekking tot dit onderwerp

Stephen W. Litvin is hoogleraar Hospitality & Tourism Management aan de School of Business aan het College van Charleston. Hij behaalde een Doctor of Business Administration degree aan de University of South Australia en een Master of Business Administration degree aan Babson College. Hij is een voormalig Fulbright-geleerde voor Canada. E-mail [email protected]