1 grudnia, 2021

Sahara: Najobszerniejsza gorąca pustynia Ziemi

Sahara jest największą i najobszerniejszą na świecie gorącą pustynią znajdującą się w Afryce Północnej. Arabskie słowo ṣaṣrāḥme znaczy ” pustynia.”Jest trzecią co do wielkości pustynią po zimnych pustyniach Antarktydy i Arktyki. Pustynia zajmuje powierzchnię 3,6 miliona mil kwadratowych (9,4 miliona kilometrów kwadratowych), co stanowi prawie jedną trzecią kontynentu afrykańskiego i mniej więcej wielkości Stanów Zjednoczonych, w tym Alaski i Hawajów.

desert-morocco-sand-dune-dry
kredyt na zdjęcie – (Sahara w Maroku)

Położenie Sahary i krajów, które obejmuje

Morze Czerwone otacza Saharę na wschodzie, Ocean Atlantycki na Zachodzie, na północy Morze Śródziemne i Sahel, półpustynna tropikalna sawanna Sudanu i Dolina rzeki Niger Afryki Subsaharyjskiej na południu.

ta gigantyczna pustynia jest rozłożona w 11 krajach: Algieria, Czad, Egipt, Libia, Mali, Mauretania, Maroko, Niger, Sahara Zachodnia, Sudan I Tunezja.

Sahara posiada bardzo wszechstronne cechy lądu, który został ukształtowany przez wiatr w czasie, takie jak Góry, wydmy (erg), płaskowyże, jałowe kamienne płaskowyże (hamada), piaszczyste morza zwane ergs, piaszczyste i żwirowe równiny (reg), baseny, solne mieszkania, suche doliny (wadis) i depresje.

pasma górskie, z których wiele jest wulkanicznych, mają więcej opadów i niższą temperaturę niż reszta. Najwyższym punktem Sahary jest Góra Koussi, wygasły wulkan w Czadzie o wysokości 3415 m n. p. m., należący do pasma Tibesti w północnym Czadzie. Najgłębszym punktem Sahary jest depresja Qattara w Egipcie na wysokości 133 metrów poniżej poziomu morza.

jednak Sahara jest najbardziej znana z pól piaszczystej wydmy, które można zobaczyć w filmach. Wydmy pokrywają tylko około 15 procent całej pustyni, ale mogą osiągnąć wysokość do 600 stóp (183 metry).

wody jest mało na całej pustyni. Jednak istnieją dwie stałe rzeki-Nil (pochodzi z Afryki Środkowej, płynie na północ przez Sudan I Egipt i opróżnia na północ do Morza Śródziemnego) i Niger (pochodzi z Afryki Zachodniej, przepływa przez Mali, następnie pustynię i Nigerię i opróżnia do Zatoki Gwinejskiej), minimum 20 sezonowych jezior i rozległych podziemnych zbiorników lub warstw wodonośnych. Są to podstawowe źródła wody w 90 i więcej Głównych oazach pustynnych.

gdy władze gospodarki wodnej obawiały się, że warstwy wodonośne wkrótce wyschną z powodu nadużywania, jednak badanie opublikowane w 2013 roku w czasopiśmie Geophysical Research Letters wykazało, że deszcz i odpływ nadal zasilają „kopalne” (nieodnawialne) warstwy wodonośne.

Pogoda i temperatura na Saharze

Sahara to najgorętszy duży obszar lądowy na świecie. Na Saharze dominują dwa reżimy klimatyczne: suchy północny klimat subtropikalny i suchy południowy klimat tropikalny. Charakterystyka suchego klimatu subtropikalnego to niezwykle wysokie zakresy temperatur, roczne i dobowe, gorące lata i chłodne do chłodnych zimy oraz dwa maksimum opadów.

suchy klimat tropikalny, z drugiej strony, ma silny roczny cykl temperatur po deklinacji słońca; suche, łagodne zimy; i gorący, suchy sezon przed zmiennymi letnimi deszczami.

klimat jest upalny i suchy. Średnie letnie temperatury w ciągu dnia wynoszą często 100,4 F i 104,0°f (powyżej 38 stopni Celsjusza), z wyjątkiem obszarów o dużych wysokościach. Najwyższa Temperatura zanotowana na Saharze to 136°f (58 ° C) w Aziziyah w Libii.

Algierska pustynia o wysokości 1240 stóp nad poziomem morza, Salah w Algierii, część pustyni Sahara również notuje wysokie temperatury. Temperatura może spaść do temperatury bliskiej zamarznięciu, przez co noce są mroźne. Sporadycznie śnieg pada na wyższych wysokościach.

na Saharze niebo jest zawsze bezchmurne, a czas nasłonecznienia może sięgać nawet około 3600 godzin do 4300 godzin jasnego słońca rocznie, co stanowi około 82% do 98% czasu. Najwyższy czas nasłonecznienia notuje się w częściach Górnego Egiptu i wokół pustyni nubijskiej.

opady wahają się od zera do około 3 cali deszczu rocznie na Saharze. Opady deszczu są słabe na północnych i południowych obrzeżach pustyni, do prawie zerowych opadów we wschodnich i centralnych regionach pustyni. Istnieją również miejsca pozbawione deszczu od kilku lat. Ciągłe narażenie na wysokie nasłonecznienie i bardzo niską wilgotność powoduje brak pokrywy wegetatywnej i prawie brak opadów.

Północne obrzeża Sahary otrzymują zimowe chmury i minimalne średnie roczne opady od 4 do 10 cali w wyniku systemów niskiego ciśnienia przepływających przez Morze Śródziemne wzdłuż frontu polarnego. Nieliczne obszary występujące w tej strefie to Ouarzazate w Maroku i Biskra w Algierii.

Południowe obrzeża pustyni graniczące z Sahelem, otrzymują letnie chmury i tutaj Minimalne średnie roczne opady wynoszą od 4 cali do 10 cali z powodu przybycia strefy konwergencji Międzytropikalnej, ITCZ. Strefa obejmuje Agadez w Nigrze i Timbuktu w Mali.

Większość Środkowej Sahary otrzymuje prawie zerowy deszcz, który nie ma wpływu na południową lub Północną zmienność atmosfery. Jest pod stałym wpływem antycyklonowych wzorców pogodowych. W tej strefie średnie roczne opady deszczu mogą spaść nawet do 0,04 cala.

w 2019 r.badanie opublikowane w czasopiśmie Science Advances ujawniło niesamowity fakt, że Sahara ma naprzemienne cykle jednej suchej, niegościnnej pustyni i innej bujnej, zielonej oazy co około 20 000 lat. Autorzy badania zbadali morskie osady zawierające osady pyłu z Sahary w ciągu ostatnich 240 000 lat.

zespół odkrył, że niewielkie zmiany nachylenia osi Ziemi powodują cykl między suchą a zieloną Saharą, co również napędza aktywność monsunową. Kiedy oś Ziemi przechyliła się o jeden stopień bliżej słońca na półkuli Północnej, czyli o 24,5 stopnia zamiast 23,5 stopnia teraz, otrzymała więcej światła słonecznego, zwiększając deszcze monsunowe, a tym samym wspierając bujny zielony krajobraz Sahary.

odkrycie archeologiczne prehistorycznych jaskiń i malowideł naskalnych oraz innych pozostałości archeologicznych daje wyobrażenie o życiu na niegdyś zielonej Saharze. Fragmenty ceramiki sugerują, że starożytni pasterze hodowali zwierzęta i zbierali rośliny około 7000 lat temu, która jest teraz suchą pustynią.

klimat Sahary jest stosunkowo stabilny od 2000 lat. Silne i kapryśne wiatry z północnego wschodu wysychają powietrze nad pustynią i napędzają gorące wiatry w kierunku równika. Wiatry te powodują silne burze pyłowe ze względu na ich wyjątkową prędkość, a lokalna widoczność staje się zerowa. Pył przemieszcza się na pasaty przez całą drogę z Sahary na przeciwną stronę globu.

wpływ zmian klimatu na Saharę

Sahara wzrosła o około 10% od 1920 roku, zgodnie z badaniem z 2018 roku opublikowanym w Journal of Climate. Zazwyczaj wszystkie pustynie rosną na tym obszarze w porze suchej i zmniejszają się w porze deszczowej, podobnie jak to miało miejsce na Saharze. Jednak spowodowane przez człowieka zmiany klimatu ingerują w naturalne cykle klimatyczne i powodują, że Sahara rośnie bardziej i kurczy się mniej. Około jedna trzecia ekspansji na pustyni była spowodowana zmianami klimatycznymi spowodowanymi przez człowieka, zgodnie z szacunkami autorów badania.

najlepszym sposobem łagodzenia skutków zmian klimatu jest zainstalowanie farm wiatrowych i słonecznych na dużą skalę na Saharze. Farmy wiatrowe i słoneczne zapewniłyby czystą energię przy jednoczesnym zmniejszeniu ilości gazów cieplarnianych przedostających się do atmosfery. Według badań opublikowanych w 2018 r.w czasopiśmie Science Advances może również pomóc w zwiększeniu opadów w okolicy.

symulacje farm wiatrowych wykazały, że na obszarach z farmami wiatrowymi będzie cieplej, ze względu na turbiny wiatrowe, zwłaszcza w nocy, ponieważ doprowadzą na powierzchnię ciepłe powietrze z wyższej atmosfery. Zgodnie z szacunkami badaczy, opady atmosferyczne na farmach wiatrowych podwoiłyby się średnio, co zwiększyłoby roślinność o około 20 procent. Symulacje farmy słonecznej również przyniosły podobne wyniki.

duża farma wiatrowa na Saharze produkowałaby około 3 terawatów energii elektrycznej zgodnie z przewidywaniami autorów badania, podczas gdy duża saharyjska Farma słoneczna produkowałaby około 79 terawatów, przekraczając moc elektryczną 18 terawatów, które zostały zużyte w 2017 roku. Wytworzona w ten sposób dodatkowa energia może zostać wykorzystana do realizacji większych projektów, w tym zwiększenia produkcji rolnej i odsalania wody.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.