Record aantal niet-blanke spelers in het Engelse Team-de Gryphon
de Black Lives Matter-beweging circuleert over de voetbalwereld, waarbij spelers als Marcus Rashford en Raheem Sterling hun invloed gebruiken om het bewustzijn van racisme te vergroten dat ze op en buiten het veld tegenkomen. Van racistische gezangen van fans tot bananenschillen die worden gegooid naar Arsenal captain Pierre-Emerick Aubameyang, de voetbalwereld kan vol zitten met raciaal gemotiveerde discriminatie. Maar hoeveel spelers in de Engelse ploeg zijn niet-blank?
nu de nieuwe Engelse ploeg enkele dagen geleden werd aangekondigd, is het aantal zwarte spelers dat werd uitgekozen dramatisch toegenomen ten opzichte van jaren geleden. Van de 30-mans ploeg worden 11 van de voetballers geklasseerd als’ BAME’, een figuur die in wezen een startende line-up zou vormen.
dit markeert een dramatisch verschil met het verleden, met slechts zes zwarte Engelse spelers die naar het WK 2014 reizen. Dit verschil is iets om te vieren, met een aantal Twitter-gebruikers erop te wijzen dat’ Engeland niet eens de kwalificatiefase zou bereiken ‘ zonder een aantal van hun meest vitale spelers die, toevallig, zwart zijn. Maar naarmate meer en meer zwarte spelers domineren de toonhoogte, sommige fanbases over de hele wereld zijn niet zo accepteren als je zou verwachten dat onze generatie te zijn.
vandaar dat voetballers beginnen met ’take the knee’, een beweging populair gemaakt in 2016 door Colin Kaepernick, een Amerikaanse voetballer die knielde tijdens het Amerikaanse volkslied voor een wedstrijd, uit protest tegen politiegeweld. Dit werd door sommigen bekritiseerd en gezien als ‘respectloos’ tegenover zijn land. Deze beweging is echter gerepliceerd door voetbalteams in Engeland, waarbij het nu gebruikelijk is om ‘de knie te nemen’ vlak voor het startfluitje.
Dit is niet alleen effectief in de Engelse ploeg, maar ook in de Premier League. Het aandeel van de Britse premier League spelers uit zwarte, aziatische en andere etnische minderheden achtergronden is verdubbeld sinds de competitie begon in 1992, met teams zoals Liverpool en Arsenal hebben meerdere spelers in hun Start 11 van genoemde achtergronden. In de afgelopen jaren heeft de toename van het aantal spelers uit verschillende culturen echter een negatief effect op het spel, wat wellicht tot meer racisme leidt dan voorheen.
misschien in toekomstige generaties, zou men kijken naar Southgate ‘ s team en niet hoeft te onderzoeken hoeveel van zijn spelers zijn zwart, maar in plaats daarvan bewonderen hun talent op het veld. Dit wordt weerspiegeld door voormalig Engeland spits Les Ferdinand, die, spreken van zwarte premier league spelers, zei: “Ik voel een gevoel van vreugde en trots dat spelers worden erkend voor hun capaciteiten in plaats van hun kleur op het moment.”Hij prijst ook de namen van” Cyrille Regis, John Barnes and Viv Anderson”, die “veel stok nam en de weg plaveide voor de toekomst”.Het is waar dat de Zwarte Engelse voetballers van ’92 veel kritiek kregen, maar sommige racistische ideologieën blijven bestaan. Met Southgate onderzoeken zijn ploeg vooruit op volgend jaar opnieuw geplande Euro ‘ s, voetballers zullen hopen om menigten terug te krijgen in, de steun van hun nationale team naar de overwinning; laten we hopen dat het racisme wordt achtergelaten.
Beeld Door: The Independent