Hoe werkt kunstmatige geothermie
we kunnen de economie niet ontlopen. Investeerders willen weten hoe snel geothermische systemen (EGSs) zichzelf zullen betalen, en consumenten maken zich zorgen over de kosten van de stroom.
het duurste deel van de geconstrueerde geothermische energie is het boren van Putten. Om een 4 kilometer lange boorput te boren, wat middelgroot is, kost het ongeveer $ 5 miljoen. Als de hitte dieper is, om zes uur.2 mijl (10 kilometer), de boren kosten omhoogschieten naar $20 miljoen per put . Deze kosten kunnen dalen met de miljoenen per goed als boren technologie vordert.
reclame
zodra de putten en de elektriciteitscentrale zijn gebouwd, is het systeem goedkoop te bedienen. De warmte van de aarde is gratis. Exploitanten betalen om de waterpompen te laten pompen en om de putten te onderhouden. Ze betalen ook om de vijf tot tien jaar aan redrill wells, zegt Tester.
een volgroeide geothermische energiecentrale kan tussen de 1 en 50 megawatt elektriciteit produceren, genoeg om 800 tot 41.000 gemiddelde Amerikaanse huizen te leveren . De output is minder dan sommige natuurlijke geothermische installaties en verbleekt in vergelijking met de meer dan 2.000 megawatt die een kolengestookte Centrale kan leveren .
investeerders kunnen uiteindelijk een goede deal krijgen, waarbij ze elk jaar 17 tot 18 procent van het geld terugkrijgen dat ze uitgeven aan het bouwen van ondergrondse delen van het systeem, hetzelfde als wat ze zouden krijgen van een olie-of aardgasveld, zegt Tester. Voor consumenten, de kosten van de elektriciteit is afhankelijk van hoe goed het systeem melkt warmte uit de rots. De kosten dalen als er meer water door de rots circuleert en als het teruggewonnen water warmer is.
Tester en zijn collega ‘ s voerden modellen uit op zes locaties in de VS waar geconstrueerde geothermische systemen praktisch zouden zijn. Ze schatten dat de eerste geconstrueerde geothermische systemen inefficiënt zouden zijn, met 20 kilogram warm water per productieput per seconde, waardoor de kosten van de elektriciteit tussen 18 en 75 cent per kilowattuur zouden liggen. Maar met volwassen technologie, in staat om 80 kilogram warm water te oogsten uit elke productieput per seconde, kunnen de kosten dalen tot 4 tot 9 cent per kilowattuur, binnen bereik of onder de kosten van elektriciteit uit steenkool .
het verhogen van het vermogen en het verlagen van de kosten is een beheersbaar technisch probleem, zegt Tester. “We hoeven geen belangrijke nieuwe ontdekkingen te doen of nieuwe materialen te vinden. We moeten het ondergrondse systeem herontwerpen door beter te weten wat daar beneden is. Het is een veel tractabelere route.”
Lees verder om te leren waarom Australië de EGS-hoofdstad van de wereld zou kunnen worden.