Yale Environment 360
Sahara, największa pustynia na świecie, rozciągająca się ponad 3,5 miliona mil kwadratowych, wzrosła o 10 procent w ciągu ostatniego stulecia z powodu połączenia naturalnych zmian klimatycznych i globalnego ocieplenia, zgodnie z nowymi badaniami opublikowanymi w Journal of Climate.
Większość ekspansji miała miejsce na południu, w historycznie deszczowych miesiącach letnich, a granice Sahary zbliżały się do obszarów rolniczych w Sudanie, Czadzie i Mauretanii. Ekspansja Sahary na północ miała miejsce głównie w miesiącach zimowych-wynika z badań.
” roczna perspektywa nie jest zbyt pouczająca dla planowania zasobów wodnych, dla rozwoju rolnictwa”, współautor badania Sumant Nigam, Naukowiec ds. klimatu na Uniwersytecie Maryland, powiedział e& E News. Najważniejszą informacją jest to, co dzieje się podczas „sezonu letniego”.
na rozwój Sahary, szczególnie w kierunku południowym, wpłynęła oscylacja Wielodekadowa Atlantyku, naturalny cykl klimatyczny, który zmienia Ocean Atlantycki z fazy ciepłej na zimną co 60 do 80 lat i może wpływać na wzorce opadów w dużej części Afryki. Ale globalne ocieplenie może również zmieniać Schematy cyrkulacji atmosfery, takie jak komórka Hadleya, która przenosi powietrze z równika do subtropik, wysychając je w miarę upływu czasu i tworząc wiele subtropikalnych pustyń, w tym Saharę.
nowe badanie jest jednym z pierwszych, które przyjrzało się zmianom na Saharze w ciągu ostatniego stulecia, analizując dane dotyczące opadów. Jest to w przeciwieństwie do wcześniejszych badań, które badały granice pustyni przez krótsze, długie dziesięciolecia, opierając się na zdjęciach satelitarnych i wzorach roślinności.
„z pewnością istnieje tam ważny wpływ antropogeniczny, ale spotyka się go również z naturalnymi cyklami zmienności klimatu, które dodają i odejmują w różnych okresach” – powiedział Nigam. „Zrozumienie obu jest ważne zarówno dla atrybucji, jak i przewidywania.”