• Articles
• admin

dla tych z Was, którzy nigdy nie próbowali szybkiej piłki wiffleball i nie mogą pojąć, że plastikowa i prawie nieważka piłka może być rzucona ponad 90 mph (niektórzy faceci osiągnęli ponad 100 mph!), istnieje metoda szaleństwa próby trafienia w wiffleball. Widzę, że pytasz, jak trafić wiffleball 90 + mph, który porusza się od dwóch do czterech stóp i jest wyrzucany tylko 45 stóp od talerza? Mam swoje teorie i naturalny sposób podejścia do rzucania wiffleball, podobnie jak wszyscy inni, którzy grali w tę grę. Poprosiłem jednego z chłopaków, który jest w tym naprawdę dobry, Roba” Wiffmana ” Piervinanzi, aby podzielił się swoją sztuką uderzania w wiffleballa.

AB: Czy jesteś zabójcą, który szuka wzorców, który potrafi dostrzec kąt ramienia w ułamku sekundy i zrozumieć, co może nadejść, coś innego? Pytanie brzmi, za jakiego pałkarza byś się uważał?

RP: uważam się za biernego pałkarza. Nauczyłem się rozpoznawać rzuty bardzo wcześnie z rąk miotaczy i mieć dobry czas reakcji. Powiedziałbym, że jestem kolesiem z „see it and hit it „przez” guess hittera”. Zwykle nie sądzę, że po prostu reagują na ruch piłki.

AB: Jak podejść do dzbana, którego nie znasz?

RP: podchodzę do każdego at-bat tak samo. W grze wiffleball piłka może poruszać się tylko na kilka sposobów. Gdy już zobaczysz te same boiska w kółko, rozpoznasz je bardzo szybko. Myślę, że moje rozpoznawanie boisk bardzo mi pomaga.

AB: jak podejść do dzbana, którego znasz?

RP: myślę, że jedyną różnicą między miotaczem a miotaczem jest szybkość. To może zająć mi kilka rzutów, żeby złagodzić czas.

AB: ile czasu zajmuje Ci poznanie dzbanka?

RP: Zwykle zajmuje mi trzy lub cztery rzuty do prędkości gage. Może dwa lub trzy na nietoperze, aby wiedzieć, jakie boiska są w jego arsenale i które z nich użyje w określonych godzinach.

AB: zauważyłem, że Twój huśtawka ma trochę pod górkę, myślę, że z projektu, aby dostać piłkę w powietrzu. Czy mam rację z tą oceną?

RP: mam tendencję do huśtania górnego cięcia, ale zawsze przewracam górną ręką, zabezpieczając piłkę przed trudnym kontaktem. Myślę, że to zależy od boiska. Każdy skok, który przesuwa się z północy na południe (spadek, krzywa spadku, nie-scuffed pitch itp.) Lubię dostać się pod piłkę, ponieważ mogę łatwo ją wyrównać. W przypadku suwaków i pionów mam tendencję do huśtania się w dół z górnym wykończeniem.

AB: zmieniłeś swing, kiedy przeszedłeś z baseballu na wiffleball?

RP: trochę zmieniłem swing, ale w większości zachowałem tę samą mechanikę. Jak większość baseballistów, i wahał się w dół na piłkę bardziej w przeciwieństwie górnej cięcia.

AB: dla kogoś, kto jest baseballistą i jest onieśmielony przez rzuty w filmach, jak radzisz mu uderzyć, jeśli chce grać tutaj?

RP: zdecydowanie trudniej trafić w wiffleball, bez wątpienia. Myślę, że potrzebujesz więcej równowagi i dużo więcej koordynacji rąk i oczu w wiffleball, zwłaszcza w obliczu 90 mph +. Uważam jednak, że baseballiści mają dużą przewagę, ponieważ mają już równowagę i szybkie ręce, aby uderzyć w wiffleball. Jedyną rzeczą, która byłaby dużą różnicą jest ruch boisk. Myślę też, że boiska wyglądają dużo szybciej na youtube…to może być tylko ja.

AB: gdybyś był trenerem rzutów wiffleball, jak mógłbyś trenować kogoś nowego?

RP: zachowałbym to jak najprostsze. Największym czynnikiem w uderzeniu jest równowaga. Jeśli nie jesteś zrównoważony na płycie nie można konsekwentnie uderzyć piłkę. Dzięki zrównoważeniu ręce pozostają wystarczająco długo z tyłu, co pozwala na dokonywanie korekt podczas huśtania. Ta gra polega na dostosowaniach w połowie boiska, ze względu na ruch na piłce. Niezależnie od tego, czy masz wysokie kopnięcie w nogę (co zwykle robię), czy krótkie kopnięcie w nogę (jak Kenny Rodgers Jr.), przednia stopa musi być opuszczona, zanim zaczniesz swing. Podłączenie łokcia pleców do talii pleców pozwala dłoniom przejść przez strefę z równym huśtawką. Więc dokończ swój zamach … może nawet mały rzut kijem.

na pewno potrzeba czasu, aby doskonalić … i nawet przy tym nadal musisz uderzyć piłkę.