New Hampshire Softball
Łapacz
jeśli jesteś trenerem lub rodzicem łapacza, może to Cię zainteresować.
w softballu nawet bardziej niż w baseballu łapacz może decydować o wygranej i przegranej. Oto dlaczego. W softballu 12U obowiązuje zasada trzeciego uderzenia. Co więcej, podstawowy biegacz może opuścić po zwolnieniu przez miotacza, a nie piłkę sięgającą talerza. Z talerzem 4 stopy bliżej domu niż w baseballu, a biegacz z dużą przewagą w próbie kradzieży, łapacz ma mniejsze szanse na wyrzucenie biegacza. Same te dwa czynniki sprawiają, że pozycja łapacza softball jest trudniejsza niż ich odpowiedniki Cal Ripken.
mając ponad 30 lat coachingu i urzędowania, zebrałem kilka uwag dotyczących ogólnego statusu przeciętnego łapacza. Na początku powiem, że łapacz jest jedną z najbardziej krytycznych pozycji na boisku, a mimo to w ogóle jedną z najmniej trenowanych. Mówię tak, ponieważ rzadko spotykam takiego, zwłaszcza na 12U, który rozumie podstawy swojej pozycji.
oto kilka elementów do rozważenia.
wybór:
przykładowe łapacze mają pewne wspólne cechy.
uwielbiają grę i chcą być w czołówce.
są twarde i agresywne.
są bystrzy, mądrzy i znają zasady lepiej niż większość.
bezpieczeństwo:
dwie rzeczy, które dręczą mnie jako sędziego, to (1) źle dopasowany sprzęt i (2) ochrona ręki rzucającej.
Sprzęt:
Rozumiem trudności w uzyskaniu odpowiedniego sprzętu, ale wysłanie łapacza na talerz z ochraniaczami goleni, które nie pasują, i ochraniaczem klatki piersiowej, który wisi poniżej mostka, zasługuje na uwagę. Jako trener, bezpieczeństwo gracza jest jednym z głównych obowiązków. Gdy już zdecydujesz, kto będzie twoim łapaczem, zwróć szczególną uwagę na to, jak pasuje do nich Twój sprzęt i w razie potrzeby uzyskaj zamienniki. Jako rodzic zaangażowanego łapacza, zdecydowałem się kupić synowi własny sprzęt, dostosowany do jego specyficznych potrzeb. Wraz z jego rozwojem, aktualizowaliśmy się. Warto zastanowić się, czy twoja córka poważnie myśli o grze w piłkę.
wolna ręka:
na poziomie 12U, w baseballu i softballu, co najmniej dwie trzecie łapaczy, za którymi pracuję po raz pierwszy, ma odsłoniętą część swojej wolnej ręki. Zazwyczaj jest to rozłożona ręka umieszczona za rękawicą. Jeśli faul lub nieudany rzut złapie czubek odsłoniętego palca, nastąpi bolesne uszkodzenie, złamanie lub, co gorsza, palec zostanie podzielony wzdłuż. Wszystkie są brzydkie i niepotrzebne.
wolna ręka powinna być zamkniętą pięścią umieszczoną całkowicie za rękawicą lub za plecami.
Zasady:
istnieją dwie zasady specyficzne dla Babe Ruth Softball, na których większość łapaczy wydaje się słaba. (Szczerze mówiąc, powiedziałbym, że większość trenerów też jest na nich słaba, w przeciwnym razie lepiej nauczyliby swoich łapaczy. Ponadto, są też sędziowie, którzy nie są zbyt ostrzy na tych dwóch.)
upuścił trzecie uderzenie: jest tylko jedna rzecz gorsza od trzeciego uderzenia, które prowadzi do tego, że pałkarz bezpiecznie trafia na pierwsze miejsce, a jest to niepotrzebny rzut do pierwszego, który prowadzi do tego, że inni biegacze otrzymują dodatkowe bazy, których nie powinni mieć. Jeśli jest mniej niż dwa outy i pierwsza baza jest zajęta, (zawodnik na bazie w czasie rzutu) pałkarz jest automatycznie OUT na trzecim uderzeniu, złapany lub upuszczony. Nie mogę policzyć, ile razy w tej sytuacji, słyszałem krzyk trenera, aby dostać biegacza, a następnie widziałem, jak piłka wije się w prawym polu.
w tej sytuacji często jest to gra podwójna. Jeśli podstawowy biegacz spóźni się na drugie miejsce, zmuszony przez zbliżającego się pałkarza (ponieważ nie zna zasady), łapacz gra jest na drugim miejscu. Przybij tego biegacza, a po automatycznym wyrzuceniu pałkarza otrzymasz dwa outy zamiast jednego.
Runner off the bag: moja ulubiona zasada softballa to zasada „natychmiastowego ruchu”, która dotyczy baserunnerów. Gdy piłka zostanie zwrócona do miotacza w okręgu, zawodnik bazowy musi natychmiast wykonać ruch do tyłu lub do przodu. Jeśli się waha, odpada.; jeśli udaje w jedną stronę, a potem się odwraca, odpada.
dlaczego to moja ulubiona zasada? Eliminuje to czasochłonną grę w kotka i myszkę, w której łapacz prowadzi gracza z powrotem do bazy. Wszystko to marnuje czas i męczy łapacza. Co mnie doprowadza do szału? Gdy łapacz trzyma piłkę i biegnie w górę trzeciej linii bazowej. Może się to zdarzyć na każdym boisku z biegaczem na trzecim miejscu. To straszna strata czasu i energii.
właściwa gra polega na tym, że łapacz zajmuje pozycję przed płytą główną, a następnie podaje piłkę do miotacza w okręgu.
Brak umiejętności:
rzut:
jedną z najtrudniejszych rzeczy dla młodego łapacza jest wyrzucenie biegacza kradnącego drugie miejsce.
rzut: przez większość czasu widzę łapacza, który nawet mając możliwość zdobycia biegacza strzela łukowatą tęczą w kierunku drugiego. Najkrótsza odległość między dwoma punktami to linia prosta. Lina-jak dwa hopper będzie pokonać Tęczowy rzut do worka za każdym razem.
Kroki: Bez Kroków! Zbyt często zdarza się, że łapacz wykonuje trzy lub więcej kroków przed wypuszczeniem. Biegacz jest już na pełnej prędkości. Podczas gdy łapacz wykonuje trzy kroki, baserunner wykonał co najmniej tyle, jeśli nie więcej. Jeśli stoi, łapacz powinien wykonać nie więcej niż pół kroku w ramach rzucania.
uwolnienie: idealne uwolnienie to krótkie ramię rzucające się z ucha. Wymaga to praktyki i siły ramienia, ale po opracowaniu łapacz może rzucać z przysiadu i znacznie zwiększyć szanse na zapakowanie tego biegacza.
Sztuka pierwsza: ta doprowadza mnie do szału. Rzucone bunt lub odrzucone trzecie uderzenie powinno być 90% out. Niestety, często tak nie jest. Oto dlaczego. Baserunner znajduje się zwykle na linii ognia od łapacza do pierwszej osoby bazy. Oznacza to, że piłka nie jest rzucana, rzucana i upuszczana, lub co gorsza, napędzana przez wszystkich na prawe pole.
właściwą grą jest wywołanie „Wewnątrz-Na Zewnątrz”. Pierwsza osoba bazowa musi przesunąć się bokiem, jedną nogą na torbie i ciele oraz ramieniem chwytającym wysuniętym na bok pola, na którym znajduje się piłka. (Faul ziemi, Jeśli za płytą, sprawiedliwe ziemi, jeśli piłka jest w polu.) Musi dać łapaczowi dobry cel. Łapacz powinien wołać „wewnątrz lub na zewnątrz” w zależności od sytuacji.
doskonal ten jeden Graj sam, a zespół zarabia więcej outów, pozwala na mniej błędów i zapobiega uruchomieniom.
przysiad: ten jest trudny, ale na wstępie powiedziałem, że łapacz powinien być jednym z najlepszych zawodników w drużynie. Oto jeden z powodów. Z dwoma uderzeniami na pałkarza i za każdym razem, gdy na bazie są biegacze, nie widzę więcej niż jednego łapacza na sto, który wstaje z przysiadu i staje na palcach. Prawidłowa pozycja jest na palcach, z linią grzbietu równoległą (nie prostopadłą) do podłoża. Jest to bardzo wymagające fizycznie i wymaga mocnych nóg i dużo wytrzymałości. Ma jednak zasadnicze znaczenie dla stanowiska. Tylko w tej pozycji łapacz jest bardziej podatny na redukcję przekazywanych piłek, powalanie dzikich boisk, wyścig o faulne muchy lub krótkie Bunty i wysiadanie z tego szybkiego rzutu, aby przybić potencjalnego złodzieja bazy. Tylko w tej pozycji łapacz ma możliwość sięgania w lewo, w prawo lub wysoko, aby złapać lub zablokować zły skok.
Zagraj W Dzwonienie: Oprócz opanowania wyżej wymienionych umiejętności, czynnikiem, który robi na mnie największe wrażenie w dobrym łapaczu, jest ten, kto przyjmuje rolkę generała pola i nazywa sztuki. Łapacz ma najlepszy punkt widokowy na boisku nad każdym innym graczem. Łapacz jest jedyną osobą, która może obserwować wszystkie baserunnery i pozycję piłki w tym samym czasie. Jeśli łapacz jest w jej grze, może podjąć najlepszą decyzję o tym, gdzie ma być wykonana gra.
z piłką na boisku jest co najmniej trzech lub więcej obrońców z plecami do bramki. Ponadto zawodnicy nie słyszą trenerów; słyszą jedynie ścianę hałasu dochodzącą z ławki i widzów, często ze sprzecznymi radami. Łapacz powinien nauczyć się zasadniczo siedmiu poleceń i kiedy ich używać. Są po prostu, 1, 2, 3, 4 dla każdej z baz, cięcie, brak cięcia i uruchom go.
powinna wykrzyczeć komendę nie mniej niż trzy razy, aby reszta zespołu wiedziała o grze. 1, 2, 3 i 4 (oznaczające pierwszy przez Dom) informuje resztę pola, w którym najprawdopodobniej zostanie wykonana najlepsza gra.
piłka jest odcinana, gdy jest albo poza linią, rzucana słabo, albo baserunners się zatrzymali.
piłka nie powinna być cięta, gdy jest dobrze rzucona, na linii i skierowana w punkt, w którym możliwa jest gra.
(Uwaga: odcięci gracze powinni być wyrównani do wiodącej bazy na zagrywce nie umieszczonej na polu wyjściowym między bazami. Łapacz określi, gdzie jest to miejsce. Jeśli piłka znajduje się w lewym polu, a Łapacz krzyczy 3, 3, 3, odcięta osoba musi się dostosować do trzeciego worka bazowego i outfieldera. )
„uruchom go” często może być kluczowym wezwaniem, a mimo to rzadko słyszanym. Jeśli piłka jest krótka na polu, pod kontrolą Fieldera, a baserunners zatrzymali się, uruchomienie piłki w zamrozi biegaczy. W przeciwieństwie do tego, gdy trenerzy krzyczą, że rzucają, biegacz na trzecim miejscu ma doskonałą szansę na zdobycie gola, najprawdopodobniej zmierzając w kierunku drugiego. Piłka zostanie następnie wystrzelona w talerz, a zawodnik na pierwszym chwyci drugi. Zmienia kontrolowaną grę w niekontrolowany chaos. Biegacz na drugim, awansując do trzeciego, zdobędzie 90% z nich, jeśli piłka zostanie rutynowo wrzucona do drugiej bazy. Jeśli z drugiej strony, na krótkim singlu, outfielder uruchamia piłkę, zawodnicy bazy muszą zamarznąć, ponieważ piłka jest nadal w kontroli obrony. Pamiętaj, że jest to tylko 60 stóp diamentu, więc gdy piłka jest w powietrzu, baserunner może łatwo zjeść połowę odległości do następnej bazy, wymagając szybkiego, twardego dokładnego drugiego rzutu, aby wykonać out.
miotacz:
poza trenerem nikt nie powinien znać miotacza lepiej niż jej łapacz. Jeśli miotacz ma problemy, trener ma tylko jedną wizytę na inning bez wyciągania jej z Kopca. Jeśli trener wyśle łapacza, aby porozmawiać z miotaczem, to też liczy się jako”wizyta”. Ale nic nie stoi na przeszkodzie, aby łapacz poprosił o czas i poszedł na ugodę z dzbanem na własną rękę.
łapacz jest kluczowym elementem gry i gra na najtrudniejszej pozycji, zarówno psychicznie, jak i fizycznie. Doskonały łapacz, bardziej niż jakikolwiek inny gracz jednoosobowy, może zmienić całe losy drużyny. Podczas gdy miotacz musi spędzić wiele lat doskonaląc swoje umiejętności, łapacz musi robić to samo i uczyć się zasad i być w stanie podejmować trafne decyzje w każdej sytuacji obronnej. Łapacz wymaga i zasługuje na ciągły skoncentrowany coaching, aby nauczyć się najtrudniejszej pozycji w grze. Jeśli jednak rozmawiasz z oddanym łapaczem, nie możesz znaleźć bardziej oddanego gracza z większą miłością do gry.