• Articles
• admin

Mae Carol Jemison (ur. 17 października 1956) – amerykańska lekarka i astronautka NASA. Została pierwszą Afroamerykanką, która podróżowała w przestrzeni kosmicznej, kiedy weszła na orbitę na pokładzie promu kosmicznego Endeavour 12 września 1992 roku. Po studiach medycznych i krótkiej ogólnej praktyce, Jemison służył w Korpusie Pokoju od 1985 do 1987, kiedy to został wybrany przez NASA do korpusu astronautów. Zrezygnowała z pracy w NASA w 1993 roku, aby założyć firmę badającą zastosowanie technologii w codziennym życiu. Pojawiła się w telewizji kilka razy, w tym jako aktorka w odcinku „Star Trek: Następne pokolenie”. Jest tancerką i posiada dziewięć doktoratów honoris causa w dziedzinie nauk ścisłych, inżynierii, literatury i nauk humanistycznych. Jest aktualną dyrektorką 100-letniej organizacji Starship.

pochodzenie i wykształcenie

Mae Carol Jemison urodziła się 17 października 1956 roku w Decatur w stanie Alabama, jako najmłodsze dziecko Charliego Jemisona i Dorothy Green. Jej ojciec był opiekunem organizacji charytatywnej, a matka przez większość kariery pracowała jako nauczycielka języka angielskiego i matematyki w szkole Beethovena w Chicago.

rodzina przeniosła się do Chicago, Illinois, gdy Jemison miał trzy lata, aby skorzystać z lepszych możliwości edukacyjnych i zatrudnienia tam. Jemison mówi, że jako młoda dziewczyna dorastająca w Chicago zawsze zakładała, że poleci w kosmos. „Myślałem, że do tej pory polecimy w kosmos, jak ty do pracy. Powiedziała, że łatwiej jest ubiegać się o bycie astronautą wahadłowca, niż czekać na polu kukurydzy, czekając aż ET mnie odbierze czy coś.”

w dzieciństwie Jemison nauczyła się nawiązywać kontakty z nauką, studiując przyrodę. Pewnego razu, gdy drzazga zainfekowała jej kciuk jako mała dziewczynka, matka Jemisona zamieniła go w doświadczenie uczenia się. Skończyła robiąc cały projekt o ropie. Rodzice jemisona bardzo wspierali jej zainteresowanie nauką, podczas gdy jej nauczyciele nie. „W przedszkolu moja nauczycielka zapytała mnie, kim chcę być, Kiedy dorosnę, i powiedziałam jej, że jestem naukowcem” – mówi Jemison. „Powiedziała:” nie masz na myśli pielęgniarki? Nie ma nic złego w byciu pielęgniarką, ale nie taka chciałam być.”W rozmowie z MAKERS.com wyjaśnia również, że jej zainteresowanie nauką nie zostało zaakceptowane. „Dorastanie…Byłem jak każde inne dziecko. Kochałem kosmos, gwiazdy i dinozaury. Zawsze wiedziałem, że chcę odkrywać. W czasie lotu Apollo wszyscy byli zachwyceni kosmosem, ale pamiętam, że byłem irytowany, że nie było kobiet-astronautów. Ludzie próbowali mi to wytłumaczyć, a ja tego nie kupiłem.”

Jemison mówi, że zainspirował ją Martin Luther King Jr.; jej marzenie króla nie było nieuchwytną fantazją, ale wezwaniem do działania. „Zbyt często ludzie malują go jak Mikołaja-uśmiechniętego i nieszkodliwego”, mówi Jemison. „Ale kiedy myślę o Martinie Lutherze Kingu, myślę o postawie, zuchwałości i odwadze.”Jemison uważa, że ruch praw obywatelskich miał na celu przełamanie barier dla ludzkiego potencjału. „Najlepszym sposobem na spełnienie marzeń jest obudzenie się.”

Jemison zaczął tańczyć w wieku 11 lat. „Kocham tańczyć! Uprawiałem różne rodzaje tańca-Afrykański, balet, jazz, nowoczesny-nawet Japoński. Chciałem zostać profesjonalnym tancerzem ” – powiedział Jemison. W wieku 14 lat wzięła udział w castingu do głównej roli „Marii” w West Side Story. Nie dostała roli, ale umiejętności taneczne Jemisona sprawiły, że weszła do składu jako tancerka w tle. „Miałem problem ze śpiewem, ale tańczyłem i grałem dość dobrze, aby wybrali mnie. Myślę, że ludzie czasem się ograniczają i dlatego okradają się z możliwości realizacji swoich marzeń. Dla mnie Kocham naukę i sztukę”, mówi Jemison. „Postrzegałem teatr jako ujście tej pasji i postanowiłem realizować to marzenie.”Później, podczas ostatniego roku w college’ u, próbowała zdecydować, czy wyjechać do Nowego Jorku na studia medyczne, czy zostać profesjonalną tancerką. Jej matka powiedziała jej: „zawsze możesz tańczyć, jeśli jesteś lekarzem, ale nie możesz, jeśli jesteś tancerzem.”

Jemison ukończył Morgan Park High School w Chicago w 1973 roku i wstąpił na Stanford University w wieku 16 lat. „Byłem naiwny i uparty na tyle, że mnie to nie przerażało” – powiedział Jemison. „Dopiero niedawno zdałam sobie sprawę, że 16-latek był szczególnie młody, a rodzice mieli do mnie wystarczająco dużo zaufania, by wyjechać tak daleko od domu.”Jemison ukończył Stanford w 1977 roku, uzyskując tytuł B. S. w dziedzinie inżynierii chemicznej i spełniając wymagania B. A. w zakresie studiów afrykańskich i afroamerykańskich. Podjęła inicjatywę, aby jeszcze bardziej zaangażować się w czarną społeczność, służąc jako szef Black Students Union w latach studiów. Jemison powiedział, że studiowanie inżynierii jako czarna kobieta było trudne, ponieważ rasa była zawsze problemem w Stanach Zjednoczonych. „Niektórzy profesorowie udawali, że mnie tam nie ma. Zadałem pytanie, a profesor zachowywał się, jakby to było tak głupie, najgłupsze pytanie, jakie kiedykolwiek słyszał. Następnie, kiedy biały człowiek zadaje to samo pytanie, profesor mówi: „to bardzo wnikliwa obserwacja.””W wywiadzie dla the Des Moines Register w 2008 Jemison powiedziała, że trudno było iść do Stanford w wieku 16 lat, ale uważa, że jej młodzieńcza arogancja mogła jej pomóc. „Musiałem powiedzieć,” zamierzam to zrobić i mam to w dupie (cholera).””Wskazuje na niesprawiedliwość konieczności, by kobiety i mniejszości miały taką postawę w niektórych dziedzinach.

Jemison uzyskała tytuł doktora medycyny w 1981 roku w Cornell Medical College. Odbyła staż w Los Angeles County-USC Medical Center, a później pracowała jako lekarz ogólny. Podczas studiów medycznych Jemison podróżował na Kubę, Kenię i Tajlandię, aby zapewnić podstawową opiekę medyczną ludziom tam mieszkającym. Podczas lat w Cornell Medical College, Jemison pobierała lekcje tańca nowoczesnego w Alvin Ailey school. Jemison później zbudowała Studio Tańca w swoim domu i stworzyła choreografię i wyprodukowała kilka pokazów współczesnego jazzu i tańca afrykańskiego.

Korpus pokoju

po ukończeniu szkolenia medycznego Jemison dołączył do personelu Korpusu Pokoju i służył jako oficer medyczny Korpusu Pokoju w latach 1983-1985 odpowiedzialny za zdrowie ochotników Korpusu Pokoju służących w Liberii i Sierra Leone. Praca jemisona w Korpusie Pokoju obejmowała nadzór nad farmacją, laboratorium, personelem medycznym, a także zapewnianie opieki medycznej, pisanie podręczników samoopieki oraz opracowywanie i wdrażanie wytycznych w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. Jemison współpracował również z Center for Disease Control (CDC), pomagając w badaniach nad różnymi szczepionkami.

pewnego razu, gdy służył jako lekarz w Korpusie Pokoju, ochotnik zachorował, a lekarz zdiagnozował malarię. Wolontariuszka stawała się coraz gorsza i Jemison był pewien, że to zapalenie opon mózgowych z zagrażającymi życiu powikłaniami, których nie można leczyć w Sierra Leone. Jemison wezwał samolot szpitalny Sił Powietrznych bazujący w Niemczech do wojskowej ewakuacji medycznej kosztem 80 000 dolarów. Ambasada pytała, czy Jemison ma prawo wydać taki rozkaz, ale powiedziała im, że nie potrzebuje niczyjej zgody na decyzję medyczną. Do czasu, gdy samolot dotarł do Niemiec z Jemisonem i ochotnikiem na pokładzie, była z pacjentem przez 56 godzin. Pacjent przeżył.

Kariera

po locie Sally Ride w 1983 Jemison poczuła, że program astronautów się otworzył, więc zgłosiła się. Inspiracją jemisona do wstąpienia do NASA była afroamerykańska aktorka Nichelle Nichols, która wcieliła się w postać porucznika Uhury w serialu Star Trek. Zaangażowanie jemisona w NASA zostało opóźnione po incydencie challengera w 1986, ale po ponownym zgłoszeniu się w 1987 otrzymała wiadomość o przyjęciu do programu astronautów. „Dostałem telefon z pytaniem, czy nadal jesteś zainteresowany?”a ja odpowiedziałem „tak””, wspomina Jemison, jako jeden z piętnastu kandydatów wybranych spośród około 2000 kandydatów.

jej praca z NASA przed startem wahadłowca obejmowała działania wspierające start w Kennedy Space Center na Florydzie oraz weryfikację oprogramowania komputerowego wahadłowca w Shuttle Avionics Integration Laboratory (SAIL). „Zrobiłem takie rzeczy, jak pomoc w obsłudze startu pojazdów w Centrum Kosmicznym Kennedy 'ego”, powiedział Jemison. „Byłem w pierwszej klasie astronautów wybranych po wypadku Challenger powrotem w 1986 roku,… faktycznie pracował przy starcie pierwszego lotu po wypadku Challengera.

Jemison poleciał swoją jedyną misją Kosmiczną od 12 do 20 września 1992, jako specjalista misji STS-47, wspólnej misji między Stanami Zjednoczonymi a Japonią, a także pięćdziesiątej misji wahadłowca. Jemison był współodkrywcą dwóch eksperymentów z komórkami kostnymi, jednego z 43 badań przeprowadzonych na STS-47. Jemison przeprowadziła również eksperymenty nad nieważkością i chorobą lokomocyjną na sobie i sześciu innych członkach załogi. „Pierwszą rzeczą, którą zobaczyłem z kosmosu, było Chicago, moje rodzinne miasto”, powiedział Jemison. „Pracowałem na środkowym skrzydle, gdzie nie ma zbyt wielu okien, a gdy przechodziliśmy przez Chicago, dowódca wezwał mnie na pokład samolotu. To był tak ważny moment, ponieważ odkąd byłam małą dziewczynką, zawsze zakładałam, że polecę w kosmos-dodał Jemison. Pomimo sztywnego protokołu NASA, Jemison zaczynał każdą zmianę z pozdrowieniem, które tylko Trekkie mógł docenić. „Częstotliwości wywoławcze otwarte”, można było usłyszeć powtarzanie przez całą ośmiodniową misję.

z powodu jej miłości do tańca i jako wyraz uznania dla kreatywności, Jemison zabrała plakat z amerykańskiego Teatru Tańca Alvin Ailey wraz z nią podczas lotu. „Wiele osób nie widzi związku między nauką a tańcem”, mówi Jemison. „ale uważam je za wyraz nieograniczonej kreatywności, którą ludzie muszą się ze sobą dzielić.”Jemison wziął również kilka małych obiektów sztuki z krajów Afryki Zachodniej, aby symbolizować, że przestrzeń należy do wszystkich narodów. Również w tym locie, według Biografki Bessie Coleman Doris L. Rich, Jemison również wziął na orbitę zdjęcie Colemana-Coleman była pierwszą Afroamerykanką, która kiedykolwiek latała samolotem.

STS-47 była kooperacyjną misją pomiędzy Stanami Zjednoczonymi i Japonią, która obejmowała 44 Japońskie I Amerykańskie eksperymenty z naukami przyrodniczymi i przetwarzaniem materiałów. Jemison spędził w kosmosie 190 godzin, 30 minut i 23 sekundy.

rezygnacja

Jemison zrezygnował z NASA w marcu 1993 roku. „Opuściłem NASA, ponieważ jestem bardzo zainteresowany tym, jak Nauki społeczne współdziałają z technologiami” – powiedział Jemison. „Ludzie zawsze myślą o technologii jako o czymś, co zawiera w sobie krzem. Ale ołówek to technologia. Każdy język to technologia. Technologia jest narzędziem, którego używamy do wykonania określonego zadania, a kiedy mówimy o odpowiedniej technologii w krajach rozwijających się, odpowiednia może oznaczać wszystko, od ognia po energię słoneczną.”Kierownik szkolenia NASA i autor Homer Hickam wyraził później ubolewanie, że odeszła, mówiąc:” NASA wydała dużo pieniędzy na szkolenie jej; wypełniła również niszę, oczywiście, będąc kobietą koloru.”Hickam przeszkolił Jemisona do lotu na statku Spacelab-J / STS-47. W wywiadzie dla the Des Moines Register z 16 października 2008, Jemison powiedziała, że nie była „pierwszą czarną kobietą, która poleciała w kosmos.”Nie obchodziłbym się mniej, gdyby 2000 ludzi poszło przede mną… I tak bym miał rękę do góry, chcę to zrobić.””

Science and technology

Template:External media

Jemison jest profesorem na Cornell University i był profesorem nauk o środowisku w Dartmouth College w latach 1995-2002. Jemison nadal zdecydowanie opowiada się za edukacją naukową i zainteresowaniem mniejszościowych studentów nauką. Uważa naukę i technologię za część społeczeństwa, a Afroamerykanów za głęboko zaangażowanych w amerykańską naukę i technologię od samego początku. Była członkiem różnych organizacji naukowych, m.in. American Medical Association, American Chemical Society, Association for Space Explorers i American Association for the Advancement of Science. Ponadto w latach 1990-1992 zasiadała w Radzie Dyrektorów World Sickle Cell Foundation.

w 1993 roku Jemison założyła własną firmę, the Jemison Group, która bada, sprzedaje i rozwija naukę i technologię w codziennym życiu. Jemison założyła Dorothy Jemison Foundation for Excellence i nazwała Fundację na cześć swojej matki. „Moi rodzice byli najlepszymi naukowcami, jakich znałem”, powiedział Jemison, ” ponieważ zawsze zadawali pytania.”Jednym z projektów Fundacji Jemisona jest The Earth we Share (Tews), międzynarodowy obóz naukowy, w którym uczniowie w wieku od 12 do 16 lat pracują nad rozwiązywaniem bieżących globalnych problemów, takich jak „ilu ludzi może utrzymać Ziemia” i „przewidywać gorące akcje publiczne roku 2030.”Czterotygodniowy Program Mieszkaniowy pomaga uczniom budować krytyczne myślenie i umiejętności rozwiązywania problemów poprzez doświadczalny program nauczania. Obozy odbywały się w Dartmouth College, Colorado School of Mines, Choate Rosemary Hall i innych miejscach na terenie Stanów Zjednoczonych. TEWS został wprowadzony na arenie międzynarodowej do uczniów szkół średnich w programach dziennych w Republice Południowej Afryki i Tunezji. W 1999 roku TEWS został rozszerzony na dorosłych na Sympozjum kreatywności i przywództwa Zermatt, które odbyło się w Szwajcarii.

w 1999 Jemison założył BioSentient Corp i pracował nad opracowaniem przenośnego urządzenia, które umożliwia mobilne monitorowanie mimowolnego układu nerwowego. BioSentient uzyskał licencję na komercjalizację technologii NASA w epoce kosmicznej znanej jako autogeniczne ćwiczenie Sprzężenia Zwrotnego (Autogenic Feedback Training Exercise, AFTE), opatentowanej techniki wykorzystującej biofeedback i terapię autogeniczną, aby umożliwić pacjentom monitorowanie i kontrolowanie ich fizjologii jako możliwego leczenia zaburzeń lękowych i związanych ze stresem. BioSentient bada AFTE jako leczenie lęku, nudności, migreny i napięciowych bólów głowy, przewlekłego bólu, nadciśnienia i niedociśnienia oraz zaburzeń związanych ze stresem.”

w 2012 roku Jemison złożył zwycięską ofertę na projekt DARPA 100 Year Starship za pośrednictwem Dorothy Jemison Foundation for Excellence. Dorothy Jemison Foundation for Excellence otrzymała dotację w wysokości 500 000 USD na dalszą pracę. Nowa organizacja zachowała nazwę organizacyjną 100 lat Starship. Jemison jest obecnym dyrektorem 100-letniego statku kosmicznego.

występy telewizyjne

w 1993 roku Jemison pojawił się w odcinku „Star Trek: The Next Generation”. LeVar Burton dowiedział się od przyjaciela, że Jemison jest wielkim fanem Star Treka i zapytał ją, czy byłaby zainteresowana występem w serialu, a ona odpowiedziała: „Tak!!”W rezultacie pojawił się jako porucznik Palmer w odcinku „drugie szanse”. Jemison jest pierwszym prawdziwym astronautą, który pojawił się w Star Treku.

Jemison pojawił się również jako gospodarz i konsultant techniczny serialu naukowego Discovery Channel World of Wonder.

w 2006 Jemison wziął udział w African American Lives, miniserialu telewizyjnym PBS prowadzonym przez Henry ’ ego Louisa Gatesa Jr., który prześledził historię rodzinną ośmiu słynnych Afroamerykanów przy użyciu historycznych badań i technik genetycznych. Jemison ku jej zdziwieniu odkryła, że jest 13% wschodnioazjatycką w swoim genetycznym makijażu.

2 lutego 2013 Jemison pojawił się jako gość” Not My Job „W NPR’ s Wait Wait Don ’ t Tell me, odpowiadając na pytania dotyczące transferów lotniskowych.

inne wystąpienia publiczne

Jemison jest aktywnym mówcą publicznym, który pojawia się przed prywatnymi i publicznymi grupami promującymi naukę i technologię, a także dostarczającymi inspiracji i wiadomości edukacyjnych dla młodych ludzi. „Bycie astronautą daje mi platformę”, mówi Jemison, ” ale schrzaniłbym to, gdybym tylko powiedział o wahadłowcu. „Jemison wykorzystuje swoją platformę, aby wypowiedzieć się na temat różnicy w jakości opieki zdrowotnej między Stanami Zjednoczonymi a trzecim światem. „Martin Luther King … nie tylko marzył, ale załatwiał sprawy.”

Jemison czasami pojawia się na imprezach charytatywnych. W 2007 Jemison chodziła po wybiegu, ubrana w Lyn Devon, na pokazie mody Red Dress Heart Truth podczas Fashion Week w Nowym Jorku, aby pomóc zebrać pieniądze na walkę z chorobami serca.

17 lutego 2008 roku Jemison był prelegentem z okazji 100. rocznicy założenia Bractwa Alpha Kappa Alpha. Jemison oddał hołd Alfie Kappa Alpha, niosąc ze sobą sztandar Bractwa podczas lotu wahadłowca. Skafander jemisona jest częścią wystawy stulecia Bractwa. Jemison jest honorowym członkiem Alpha Kappa Alpha, Bractwa założonego w 1908 roku na Uniwersytecie Howarda, aby zająć się ówczesnymi problemami społecznymi i promować stypendium wśród czarnoskórych kobiet.

the Des Moines Register przeprowadził wywiad z Jemisonem 16 października 2008 roku i poinformował, że ma mieszane uczucia co do terminu „wzór do naśladowania”. „Sprawa wygląda tak: każdy jest wzorem do naśladowania…. Wzorce mogą być dobre lub złe, pozytywne lub negatywne.”

Jemison uczestniczył z Pierwszą Damą Michelle Obamą w forum dla obiecujących dziewcząt w szkołach publicznych w Waszyngtonie w marcu 2009.

Jemison pojawił się również na Wayne State University, aby spotkać się z siódmą klasą Burton International Academy.

inne wiadomości

wiosną 1996 Jemison złożyła skargę na policjanta z Teksasu, oskarżając go o brutalność policji podczas zatrzymania, które zakończyło się jej aresztowaniem. Została zatrzymana przez Nassau Bay, funkcjonariusza Teksasu Henry ’ ego Hughesa za rzekomo nielegalny zawrót i aresztowana po tym, jak Hughes dowiedział się o nakazie na Jemisona za przekroczenie prędkości. W skardze Jemison powiedział, że oficer źle ją potraktował fizycznie i emocjonalnie. Adwokat jemisona powiedział, że została zmuszona do ziemi i skuta kajdankami. Jemison powiedziała w wywiadzie telewizyjnym, że incydent zmienił jej odczucia dotyczące tamtejszej policji. „Zawsze czułem się bezpiecznie i komfortowo . Nie czuję się już tak w Nassau Bay i to jest wstyd, ” powiedziała.

w 2007 r. dostawca testów diagnostycznych Gen-Probe Inc. zapowiedzieli, że nie zaakceptują dymisji Jemisona z zarządu. Jemison nie został ponownie wybrany do zarządu w głosowaniu akcjonariuszy Spółki na dorocznym spotkaniu akcjonariuszy spółki 31 maja. Firma powiedziała, że uważa, że nieudana reelekcja Jemisona była wynikiem rekomendacji firmy doradczej Institutional Shareholder Services, że akcjonariusze głosują przeciwko niej ze względu na słabą frekwencję na posiedzeniach zarządu. Gen-Probe ustalił, że dwie nieobecności Jemisona w 2006 roku były z ważnych powodów i powiedział, że Jemison uczestniczył we wszystkich regularnych i specjalnych posiedzeniach zarządu i Komisji od września.

wyróżnienia i nagrody

• 1988
• 1990 Gamma Sigma Sigma Kobieta Roku
• 1991 McCall 's 10 Outstanding Women for the 90s
• 1991 Pumpkin Magazine (Japoński Miesięcznik) one of the Women for the Coming New Century
• 1992 Johnson Publications Black Achievement Trailblazers Award
• 1992 Ebony Black Achievement Award
• 1993 National Women’ s Hall of Fame
• 1993 ebony Magazine 50 najbardziej wpływowych kobiet
• 1993 Kilby Science Award
• 1993 Montgomery fellow, Dartmouth
• 1993 People magazine ’ s „50 Most Beautiful and sexy People in the World”
• 1993 Turner Trumpet Award
• 1997 Chicago History Museum „Making History Award” for Distinction in Science Medicine and Technology.
• 2002 wymieniony wśród 100 największych Afroamerykanów według Molefi Kete Asante.
• 2003 Intrepid Award przez National Organization for girls
• 2004 International Space Hall of Fame
• NASA Space Flight Medal
• 2005 The National Audubon Society, Rachel Carson Award

instytucje

• 1992 Mae C. Jemison Science and space museum, Wilbur Wright College, Chicago, Illinois
• 1992 Mae C. Jemison Academy, Alternatywna Szkoła publiczna w Detroit, Michigan
• 2001 Mae Jemison School, podstawowa Szkoła publiczna w Hazel Crest, Illinois
• 2007 Bluford Drew Jemison Stem Academy, Publiczna Szkoła czarterowa w Baltimore, Maryland
• 2013 Jemison High School, Huntsville, Alabama (obecnie w budowie, otwarcie w 2016)

Doktorzy honoris causa

• 1991 Doctor of letters, Winston-Salem College, Winston-Salem, Karolina Północna
• 1991 Doctor of Science, Lincoln College, Pensylwania
• 2000 Doctor of Humanities, Princeton Uniwersytet
• 2005 Doctor of Science, Wilson College
• 2006 Doctor of Science, Dartmouth College
• 2007 Doctor of Engineering, Harvey Mudd College
• 2007 Doctor of Engineering, Rensselaer Polytechnic Institute
• 2008 Doctor of Humanities, DePaul University
• 2009 doktor inżynierii, Polytechnic Institute of NYU

Filmografia

• Star Trek: Następne pokolenie (1993) – porucznik Palmer, Odcinek Druga szansa
• Susan B. Anthony spała tutaj (1995) – ona sama
• Star Trek: 30 Years and Beyond (1996) – ona sama
• The New Explorers (1998) – odcinek „Endeavor”
• jak William Shatner zmienił świat (2005) – ona sama
• Afro American Lives (2006) – ona sama
• No Gravity (2011) – ona sama

pisanie

• template:Cite Book
• template:Cite Book
• napisała utwór „outer space: the worldwide Frontier” do antologii „sisterhood is forever: the women’ s Anthology for a new millennium ” z 2003 roku pod redakcją Robina Morgana.

Zobacz też

Czytaj dalej

• Blue, Rose J. Mae Jemison: Out of this World, Millbrook Press, 2003-ISBN 0-7613-2570-0
• Burby, Liza N. Mae Jemison: The First African American Woman Astronaut, The Rosen Publishing Group, 1997-ISBN 0-8239-5027-1
• Canizares, Susan. Voyage of Mae Jemison, Sagebrush Education Resources, 1999-ISBN 0-613-22577-5
• Ceaser, Ebraska D. Mae C. Jemison: 1st Black female Astronaut, New Day Press, 1992.
• Polette, Nancy. Mae Jemison, Scholastic Library Publishing, 2003-ISBN 0-516-27783-9
• Raum, Elizabeth. Mae Jemison, Heinemann Library, 2005-ISBN 1-4034-6942-3
• Sakurai, Gail. Mae Jemison: Space Scientist, Scholastic Library Publishing, 1996-ISBN 0-516-44194-9
• Yannuzzi, Della A. Mae Jemison: A Space Biography, Enslow Publishers, 1998-ISBN 0-89490-813-8

40x40px

w Wikimedia Commons znajdują się media związane z Mae Jemison.

• biografia w NASA
• szablon: Ted speaker
  • TED Talks: Mae Jemison: a bold vision for teaching arts and sciences — together at TED in 2002
• wyświetlenia na C-SPAN
• szablon: IMDb nazwa
• szablon:WorldCat id
• Mae Jemison film wyprodukowany przez Makers: Women Who Make America
• Stories of Atlanta-Boldly Going … I biorąc rzeczy

				Piloci			specjaliści misji

ta strona korzysta z treści na licencji Creative Commons z Wikipedii (zobacz autorów).