• Articles
• admin

zachowanie danej osoby można zdefiniować jako „wymagające”, jeśli naraża ją lub osoby wokół niej (takie jak ich opiekun) na ryzyko lub prowadzi do gorszej jakości życia.

może to również wpłynąć na ich zdolność do włączania się w codzienne czynności.

trudne zachowania mogą obejmować:

• agresja
• samookaleczenie
• destruktywność
• destruktywność

trudne zachowania są często obserwowane u osób z problemami zdrowotnymi, które wpływają na komunikację i mózg, takimi jak trudności w uczeniu się.

co możesz zrobić, aby pomóc?

jako opiekun staraj się zrozumieć, dlaczego osoba, którą opiekujesz się, zachowuje się w ten sposób. Na przykład, mogą czuć się niespokojni, znudzeni lub odczuwać ból.

jeśli pacjent rozpoznaje wczesne objawy ostrzegawcze, może być w stanie zapobiec wybuchom behawioralnym.

Na przykład, jeśli Przebywanie w dużej grupie osób sprawia, że dziecko czuje się niespokojne i staje się poruszone, możesz zorganizować, aby było w mniejszej grupie lub miało wsparcie 1 do 1.

niektórzy ludzie uważają, że rozproszenie może skupić energię osoby w innym miejscu i zapobiec jej przejawowi trudnych zachowań.

Twoje dziecko może zachowywać się w trudny sposób, aby przyciągnąć twoją uwagę.

jeśli tak jest, rozważ nie reagowanie bezpośrednio na ich zachowanie-chociaż nie powinieneś ich całkowicie ignorować.

ale jeśli ich zachowanie naraża ich lub kogoś innego na ryzyko, musisz interweniować tak spokojnie, jak to możliwe.

profesjonalna pomoc

jeśli masz trudności z radzeniem sobie z zachowaniem Twojego dziecka, poproś lekarza rodzinnego o skierowanie Cię do specjalisty.

specjalista będzie chciał wiedzieć, jakie sytuacje lub ludzie wywołują zachowanie, jakie są wczesne objawy ostrzegawcze i co dzieje się później.

w ekstremalnych okolicznościach – na przykład, jeśli zachowanie dziecka jest szkodliwe dla niego samego lub innych i wypróbowano wszystkie metody jego uspokojenia – lekarz może przepisać lek.

jeśli obawiasz się skutków ubocznych leku, porozmawiaj z lekarzem rodzinnym swojego dziecka.

wskazówki dla opiekunów

• szukaj wsparcia – wiele organizacji na rzecz dzieci z trudnościami w uczeniu się ma Schematy łączenia opiekunów z innymi osobami w podobnej sytuacji
• podziel się swoimi doświadczeniami – skontaktuj się z lokalną grupą wsparcia opiekunów lub zadzwoń na infolinię carers Direct pod numer 0300 123 1053
• zapewnij dziecku chwilę wytchnienia, abyś mógł zrobić sobie przerwę. Lokalna Rada może zapewnić wytchnienie po ocenie potrzeb opieki lub ocenie opiekuna dla Ciebie. Znajdź swoją lokalną radę na GOV.UK
• utrzymuj kontakt z przyjaciółmi i członkami rodziny – mogą być ważnym źródłem praktycznego i emocjonalnego wsparcia
• nie ulegaj pokusie powstrzymania osoby, którą się opiekujesz, chyba że uważasz, że ich zachowanie naraża ich na ryzyko i nie mają zdolności umysłowych ani zdolności do podejmowania decyzji

zachowania seksualne u dzieci

eksploracja seksualna i zabawa seksualna są naturalną częścią rozwoju seksualnego w dzieciństwie, a pomaga dzieciom rozwijać się fizycznie i emocjonalnie.

przeczytaj informacje NSPCC na temat zachowań seksualnych u dzieci

przeczytaj informacje NSPCC na temat normalnych zachowań typowych dla każdego etapu rozwoju

czasami dzieci wykazują zachowania seksualne, które są nieodpowiednie lub nieoczekiwane dla ich wieku. Może to być spowodowane:

• ciekawość
• niepokój
• traumatyczne doświadczenie
• upośledzenie w uczeniu się
• problem ze zdrowiem psychicznym

jeśli dziecko zachowuje się niewłaściwie w miejscach publicznych, spróbuj odwrócić ich uwagę inną czynnością. Może to być użyteczny sposób na rozbrojenie sytuacji.

jeśli uważasz, że zachowanie dziecka jest związane z chorobą, porozmawiaj z pracownikami służby zdrowia zaangażowanymi w ich opiekę i poproś o poradę, jak zarządzać swoim zachowaniem.

mogą ci powiedzieć o lokalnych lub krajowych organizacjach, które mogłyby pomóc.

jeśli obawiasz się o bezpieczeństwo lub dobro dziecka, skontaktuj się z Infolinią NSPCC pod numerem 0808 800 5000.