jak masz na imię po hiszpańsku-prosty przewodnik po przedstawieniu się
kiedy poznasz kogoś nowego, istnieje wiele sposobów na rozpoczęcie rozmowy. Ale czy nie jest to niezręczne, gdy rozmawiasz z kimś przez wiele godzin, zanim zdasz sobie sprawę, że nawet nie znasz jego imienia?! Więc dlaczego nie zacząć od tego?
jeśli podróżujesz po Ameryce Łacińskiej lub Hiszpanii, pytanie o czyjeś imię może być uprzejmym i przyjaznym łamaczem lodów. Tutaj omówimy wszystkie różne sposoby, aby zapytać, jak masz na imię po hiszpańsku i jak ich używać we właściwych kontekstach.
po tym, jak się przedstawić, naucz się mówić miło cię poznać po hiszpańsku.
jak powiedzieć ” jak masz na imię?”w języku hiszpańskim w skrócie
nieformalna mowa (tú):
- P: ¿Cómo te Lamy?
- Odp: Me llamo Juan.
- P: ¿Cuál es tu nombre?
- Odp: mi nombre es Sandra
- P: Jak masz na imię?
- A: Nazywam się Juan.
- P: Jak masz na imię?
- Odp: mam na imię Sandra.
mowa Formalna (usted):
- P: ¿Cómo se Lama?
- Odp: Me llamo Pedro
- P: ¿Cuál es su nombre?
- a: mi nombre es Luis.
- P: Jak masz na imię?
- Odp: mam na imię Pedro
- P: Jak masz na imię?
- Odp: mam na imię Luis.
sprawdź ten film, aby uzyskać szczegółowe spojrzenie na wymawianie i mówienie, jak masz na imię? po hiszpańsku.
jak masz na imię po hiszpańsku?
¿Cómo te Lamy?
jest to najczęstszy sposób pytania, jak masz na imię po hiszpańsku. Cómo znaczy „jak”, a llamarse znaczy dosłownie „być nazywanym”. Więc, ¿Cómo te Lamy? dosłownie znaczy ” jak się nazywasz?”.
ludzie moglbys udzielic kilku odpowiedzi na pytanie Jednym z nich jest: Me llamo ___ („Nazywam się ___”). Ale mogą też po prostu powiedzieć: Soy _ _ _ („jestem___”).
ważna wskazówka! Pamiętaj, aby używać zaimka osobowego tú, gdy rozmawiasz z kimś w nieformalnym kontekście; ogólnie rzecz biorąc, musi to być osoba, którą dobrze znasz lub ktoś w twoim wieku:
- ¡Hola! Cómo te Lamy? (Hello! Jak masz na imię?)
- Hola. Me llamo Rodrigo. Y tú? (Witam. Nazywam się Rodrigo. A Twój?)
ale jeśli rozmawiasz z profesorem, swoim szefem lub osobą starszą, może być właściwe użycie zaimka osobowego usted:
- Dzień dobry. Yo me llamo Norma. Jak Usted cómo se Lama? (Dzień dobry. Mam na imię Norma. Jak masz na imię?)
- Me llamo Bárbara. (Dzień dobry, Norma. Nazywam się Bárbara.)
Pro Wskazówka: Jeśli wybierasz się do Urugwaju, Argentyny lub niektórych regionów Kolumbii i Ameryki Środkowej, pamiętaj, że mogą używać zaimka osobowego vos zamiast tú. Jak powiedzieć, jak się nazywasz po hiszpańsku, używając tego zaimka? Zobaczmy przykład:
- ¿Cómo te llamás? (Jak masz na imię?
- Me llamo Ulises, ¿y vos? (Nazywam się Ulises, a co z Twoim?)
zauważyłeś? Tú zostało zmienione na vos, a teraz czasownik llamar ma znak akcentu, który zmienia wymowę; teraz akcentowane jest drugie „a”, a nie pierwsze. Sprawdź nasz artykuł na temat tú vs usted, aby dowiedzieć się, kiedy i jak używać tego zaimka.
Czytaj dalej: 18 sposobów, aby powiedzieć, jak się masz po hiszpańsku
¿Cuál es tu nombre?
to jest inny sposób, aby zapytać kogoś „jak masz na imię?”po hiszpańsku. W rzeczywistości, ¿Cuál es tu nombre? dosłownie znaczy ” jak masz na imię?”. W tym przypadku najczęstszą odpowiedzią byłoby Mi nombre es … („Nazywam się…”).
w nieformalnej sytuacji może to być typowa wymiana:
- Disculpa, ¿cuál es tu nombre? (Przepraszam, jak masz na imię?)
- mi nombre es Gabriel. El tuyo? (Nazywam się Gabriel. A Twój?)
w sytuacji formalnej ten sam dialog byłby:
- Disculpe, ¿cuál es su nombre? (Przepraszam, jak masz na imię?)
- mi nombre es Gabriel. El suyo? (Nazywam się Gabriel. A Twój?)
w przypadku formalnym zaimki dzierżawcze drugiej osoby tu i tuyo zostały zmienione na su i suyo. Również odmieniony czasownik disculpa („przepraszam”) został zmieniony na disculpe.
Czytaj dalej: Present Progressive in Spanish-The Complete Guide
Conclusion
dwa najczęstsze sposoby, aby zapytać kogoś o imię w języku hiszpańskim są ¿Cómo te Lamy? and ¿Cuál es tu nombre? Nie jest ważne, którego z nich używasz – oba oznaczają to samo!
należy pamiętać o kontekście, w którym odbywa się rozmowa. Nie chcesz wydawać się nie na miejscu, rozmawiając nieformalnie w kontekście formalnym; i oczywiście nie jest konieczne, aby być zbyt formalnym w przyjaznym i swobodnym otoczeniu.