Fire steels
ten post był pierwotnie artykułem, który napisałem dla Bushcraft Journal w zeszłym roku jako część trwającej serii artykułów dotyczących podstaw bushcrafta. Pisałem również o stalach ogniowych wcześniej i zamieściłem Krótki film; spójrz na nie jako komplementarne.
stale ogniotrwałe, znane również jako pręty żelazne, błyski ogniowe i czasami stal Krzemienna & lub stal przeciwpożarowa (nie mylić z tradycyjną stalą krzemienną &) są świetnymi elementami zestawu do noszenia na zewnątrz. Podczas gdy czerpię ogromną satysfakcję z rozpalania ognia przez tarcie, czy ćwiczenia z tłokiem ognia lub lusterkiem parabolicznym, zawsze mam w torbie stal ogniową. Nie mają żadnych części roboczych do złamania, nie potrzebują paliwa, które może się wyczerpać, nie ma znaczenia, czy są mokre, po prostu je otrząsasz i pracują na wietrze i deszczu; więc jeśli muszę szybko rozpalić ogień,to jest moja metoda.
stale ogniotrwałe są wykonane ze stopu metalu o nazwie ferrocerium, opatentowanego w 1903 roku przez austriackiego wynalazcę Carla Auera von Welsbacha. Obecnie żelazoker stosowany w stalach ogniowych jest wykonany z żelaza i kilku metali ziem rzadkich, w tym ceru, lantanu, magnezu, neodymu i prazeodymu.
Ferrocerium jest miękkim stopem, więc w pchnięciu wszystko, co ciężej będzie działać jako napastnik, grzbiet noża, potłuczone szkło, ceramika lub kawałek krzemienia między innymi. Podobnie jak w przypadku większości bushcraftów, nie pozwól, aby po raz pierwszy wypróbowałeś je, gdy znajdziesz się w potencjalnej sytuacji przetrwania.
kiedy biegniesz wzdłuż pręta ferrocerium, odłamek stopu metalu jest usuwany. Ponieważ ferrocerium ma niską temperaturę zapłonu (między 150 a 180°C), to samo działanie powoduje, że odłamek ferrocerium utlenia się lub zapala.
iskry czy temperatura?
chociaż ten artykuł jest o użyciu stali ogniowej, a nie o przeglądzie ich mnogości na rynku, warto zauważyć, że często są one sprzedawane pod względem liczby strajków, które produkują. Chociaż są to przydatne informacje, nie jest to kluczowa rzecz, aby wiedzieć. Temperatura iskier wytwarzanych przez stale ogniotrwałe może się znacznie różnić, w zakresie od 2-300°C na dolnym końcu skali do 3000°c na górnym końcu. Niezależnie od tego, ile uderzeń daje stal ogniowa, jeśli iskry znajdują się na niższym końcu zakresu temperatur, będziesz miał problemy z oświetleniem wielu naturalnych odcieni. Nieco haniebnie, stal ogniowa w puszkach przetrwania z półki często wytwarzają iskry o niskiej temperaturze, więc jeśli masz taką puszkę, wyrzuć stal ogniową i zastąp ją taką, która daje iskry o wysokiej temperaturze.
Kolor?
może nie jest to duży czynnik przy podejmowaniu decyzji, którą stal ogniową kupić, ale ja używam pomarańczowych stali ogniowych, wymieniam też przewód na pomarańczowy paracord. Kiedy zapaliłem krzesiwo, absolutną pierwszą rzeczą, którą robię, jest wkładanie mojej ognistej stali do kieszeni, ale wiele razy widziałem ludzi, którzy wkładali swoją ognistą stal obok nich (lub nawet w ogniu w ich podnieceniu). Jeśli twoja stal ogniowa jest oliwkowozielona, może być trudna do wykrycia wśród roślinności.
nóż czy napastnik?
wiem, że powszechną praktyką jest używanie noża ze stalą przeciwpożarową, a sam robię to od czasu do czasu, aby trzymać rękę w środku, ale generalnie używam napastnika, z którym przyszedł. Nie dlatego, że jestem w ogóle cenne o mój nóż (to tylko koszt £15 po tym wszystkim), ale dlatego, że uważam je za bardziej ergonomiczne i łatwiejsze w użyciu(wyjątek tutaj jest striker ostrze piły. Nie jestem ich wielkim fanem). I trzyma moje ręce z dala od ostrych krawędzi. Widziałem też, jak nowicjusze używają ognistej stali na ostrzu noża. Koniec końców to kwestia osobistych preferencji.
krótka notka o napastnikach: często mają uchwyt z miejscami do zakładania kciuków, lub są oznaczone „do góry”. Dzieje się tak dlatego, że mają one zadzior złożony na spodniej stronie; zadziory zeskrobują więcej pręta, wytwarzając więcej iskier. Jeśli przytrzymasz je do góry nogami, nie dostaniesz tyle iskier. Warto raz na jakiś czas ponawiać zadziory napastnikowi.
postawa
kiedy używam ognistej stali, robię to w pozycji klęczącej z nogami razem i plecami do wiatru. Zapewnia to pewną ochronę tinder po pierwszym zapaleniu, ale jest to również wygodna pozycja, która pozwala mi zbliżyć się do tinder, który próbuję zapalić. Może to wydawać się tak oczywiste, że nie warto o tym mówić, ale chcesz, aby Twoja stal ogniowa była jak najbliżej Krzesiwa. Zwiększa to szanse, że iskry faktycznie wylądują na krzesiwie i skraca czas, w którym iskry znajdują się w powietrzu, gdzie tracą ciepło.
związany z postawą jest kąt między wędką a napastnikiem. Tylko niewielka zmiana kąta może znacząco wpłynąć na ilość wytwarzanych iskier. Z mojego doświadczenia wynika, że kąt jest różny w zależności od producenta i rodzaju zaczepu, więc eksperymentuj, aż znajdziesz optymalny kąt.
metoda pchania do przodu
biorąc pod uwagę stal ognistą po raz pierwszy, większość praworęcznych osób będzie trzymać pręt w lewej ręce, napastnik w prawej i uruchomić napastnika do przodu. Nazywam to metodą „push forward”. Powoduje to iskrzenie, ale ma kilka wad. Jednym z nich jest to, że iskry mają tendencję do natrysku do przodu i na boki i często brakuje Krzesiwa. Drugim jest to, że tracisz kontrolę i bardzo często zdarza się, że uderzasz krzesiwo do przodu z każdym uderzeniem, a jeśli używasz naturalnego Krzesiwa, prawdopodobnie spowoduje to rozproszenie. Albo jeśli tak jak ja zbudujesz swój ogień na łóżku z patyków, krzesiwo może spuścić luki. I jeśli, podobnie jak ja, użyjesz ” V ” lay, możesz wszystko przewrócić. Unikam więc metody „push forward”.
zamiast tego zazwyczaj używam 2 technik.
metoda Pull back
pierwszym z nich jest „pull back”. Tutaj przełączam napastnik i wędkę tak, aby napastnik był w mojej lewej ręce, a pręt w mojej prawej. Uważam, że jest to łatwiejsze, ponieważ ręka, która się porusza, jest moją dominującą ręką. Trzymam zaczep poziomo i bezpośrednio nad tinder, umieszczam wędkę pod zaczepem i ciągnę za nim do tyłu. Stosuję również mały nacisk w górę za pomocą pręta, aby uzyskać większe tarcie. To zazwyczaj wytwarza dobry prysznic iskier skierowanych prosto na górze krzesiwo.
metoda pull back polega na dużym, prostym ruchu, który wymaga bardzo małej koordynacji. Więc jeśli jesteś zimny i mokry lub znajdujesz się w złym stanie, jest to jeden do rozważenia.
metoda pchania kciukiem
inną techniką, której często używam, jest „pchanie kciukiem”. Tutaj trzymam wędkę w lewej ręce z około 10 do 15 mm pręta wystającego między kciukiem a palcem wskazującym. Trzymam napastnika w prawej ręce, a także kładę lewy kciuk na napastnika. Ruch pochodzi ode mnie pchającego do przodu lewym kciukiem. Ja również, bardzo lekko, cofam swoje lewe palce do tyłu. Napastnik nie podróżuje zbyt daleko i unika przewracania Tindera. Ponownie, ta metoda stawia iskry prosto na krzesiwo.
robię kilka odmian „pchania kciukiem”; pierwszy to miejsce, w którym używam wielu szybkich pchnięć kciukiem w szybkim tempie, wytwarzając prysznic po prysznicu iskier. Często działa to z tinder, który jest wilgotny, ponieważ iskry pomagają wysuszyć tinder przed zapłonem. Używam również tej odmiany z kulkami skurczowymi.
druga odmiana polega na tym, że wykonuję ten sam ruch, ale znacznie wolniej, tak że zeskrobuję kawałki pręta ferrocerium na krzesiwo. Kiedy zrobię stos wiórów, rzucę na niego iskrę. Użyłem tego niedawno na kursie, kiedy uczniowie zrobili naprawdę dobre patyczki z piór w deszczu. Chociaż staraliśmy się, aby patyczki były suche, pochłaniały wilgoć z powietrza i staraliśmy się je oświetlić. Zapalając stertę ferrocerium na patyczkach piór, złapali.
jak wszystko w bushcrafcie, używanie ognistej stali polega na praktyce. Zacznij od oświetlenia czegoś łatwego, takiego jak wata, a następnie przejdź do naturalnych barwników. Pamiętaj, bądź odpowiedzialny za oświetlenie przeciwpożarowe i baw się dobrze.
