• Articles
• admin

Aquaponics pod wieloma względami nie jest nową technologią, ale zainteresowanie uprawą ryb i roślin w zintegrowanym systemie wewnętrznym gwałtownie wzrosło w ostatnich latach. W 2012 r. było 21 stanów, które zgłosiły co najmniej jedną farmę akwaponiczną (USDA-NASS 2013), w sumie 71 Farm akwaponicznych zgłoszonych w amerykańskich farmach Akwaponicznych stanowiło 2 procent wszystkich gospodarstw akwakultury. Z tego 75 procent miało sprzedaż poniżej 25 000 USD, w porównaniu do 48 procent operacji opartych na stawach, które miały sprzedaż poniżej 25 000 USD. Kolejne 14 procent sprzedawało od 25 000 do 49 000 dolarów, a 11 procent sprzedawało od 50 000 dolarów lub więcej. Dla porównania, 60 procent operacji opartych na stawach miało sprzedaż 50 000 lub więcej dolarów. Tak więc, podczas gdy rośnie zainteresowanie akwaponiką, większość tych operacji jest dość mała. W 2012 roku najwięcej gospodarstw akwaponicznych na Florydzie (20 proc.), następnie Wisconsin (10 proc.), Arizona (8 proc.), Nowy Jork (8 proc.) i Hawaje (7 proc.). Średnia wielkość farmy akwaponiki była największa na Hawajach (4741 galonów), następnie w Arizonie (3208 galonów), a następnie w Wisconsin (2004 galony). Farmy aquaponics na Florydzie były znacznie mniejsze, ze średnią wielkością 537 galonów.

bardzo mały rozmiar Farm akwaponicznych wydaje się wskazywać, że większość z nich jest prowadzona jako rodzaj stylu życia lub hobby, zwracając być może pewne dodatkowe dochody, a nie jako przedsiębiorstwa zajmujące się akwakulturą w pełnym wymiarze godzin. Rozróżnienie to jest ważne w dyskusji na temat ekonomii akwaponiki. Osoby, które angażują się w akwaponikę jako rodzaj działalności ogrodniczej w domu, nie będą musiały zwracać tak dużej uwagi na koszty i przychody, jak ci, którzy planują wspierać swoje rodziny z akwaponiki.

Aquaponics obejmuje szeroką gamę systemów, roślin i ryb, które są połączone na wiele sposobów. Każdy system ma różne rodzaje i poziomy kosztów i zwrotów. Pomimo zmienności istnieją trzy ogólne typy systemów: systemy hodowli tratw lub głębinowych, systemy błon odżywczych i systemy oparte na złożach wypełnionych mediami. Hodowla tratw zazwyczaj jest preferowana w operacjach komercyjnych, podczas gdy technika filmu odżywczego (NFT) stosowana w hydroponice jest ograniczona do niektórych rodzajów roślin (takich jak zielone warzywa liściaste), które nie mają dużych, ciężkich systemów korzeniowych. Zarówno systemy traft, jak i NFT wymagają usuwania ciał stałych. Łóżka wypełnione mediami są powszechnie stosowane w ogrodnictwie wodnym w domu i wymagają niższych stawek magazynowania niż te stosowane w systemach tratw.

kluczowe względy ekonomiczne

kluczowe względy ekonomiczne dla każdego rodzaju działalności obejmują: 1) Ogólne inwestycje niezbędne do budowy urządzeń i zakupu niezbędnego sprzętu; 2) roczne koszty eksploatacji systemu; oraz 3) realistyczne szacunki cen rynkowych, stopnia konkurencji na rynkach, które mają być ukierunkowane i realistyczne szacunki dochodów, które mają zostać uzyskane. Oszacowanie wymaganej kwoty inwestycji jest prawdopodobnie najłatwiejszym krokiem przy uruchamianiu jednostki akwaponiki. Szacunki kosztów dla szklarni i różnych typów zbiorników, PCV, pomp i filtrów są łatwo dostępne. Uważna myśl musi przejść do planowania wszystkich niezbędnych elementów działalności.

roczne koszty funkcjonowania systemu stają się nieco trudniejsze do oszacowania, biorąc pod uwagę, że wiele z tych systemów jest całkiem nowych, z kilkoma kompleksowymi analizami ich kosztów i zwrotów w czasie. Należy stosować bardzo ostrożne szacunki, zwłaszcza w odniesieniu do funtów ryb, które można podnieść, ilości warzyw, które mogą być produkowane i związanego z tym ryzyka. Przerwy w dostawie prądu w zimie mogą doprowadzić do całkowitej utraty plonów tilapii, na przykład. Infestacje chorób lub pasożytów mogą być trudne, ponieważ tylko biologiczne kontrole mogą być stosowane w jednostkach akwaponiki, ponieważ chemikalia mogą zabijać inne uprawy zintegrowane z systemem. Ważne jest, aby lekceważyć nieco wzrost i plon ryb i roślin oraz nieco zawyżać koszty. Takie konserwatywne podejście jest bardziej prawdopodobne, że doprowadzi do pomyślnego biznesplanu.

najtrudniejszym aspektem zarządzania operacją aquaponics jest opracowanie realistycznego, dokładnego i wykonalnego planu marketingowego. Hodowla ryb w pomieszczeniach jest dwa do trzech razy droższa niż hodowla ryb w otwartych stawach. Tak więc dochodowa operacja akwaponiki będzie musiała szukać i rozwijać rynek, który zapłaci wyższą niż średnia cena za plon. Niezbędne jest dogłębne zrozumienie poziomu i rodzaju konkurencji na rynku. Na przykład osoba, która hoduje sałatę w akwaponice, będzie musiała konkurować z sałatą sprzedawaną w Wal-Marcie, w innych sklepach spożywczych i na rynkach rolnych. Dlaczego dana osoba miałaby kupować sałatę uprawianą aquaponicznie, zwłaszcza jeśli jest droższa niż inne rodzaje? Sprzedawca musi mieć jasną odpowiedź na to pytanie, aby być konkurencyjnym.

drugą kwestią marketingową jest to, że rodzaj rynku high-end, który zapłaci cenę premium, będzie również wiązał się z większymi kosztami marketingowymi. Na przykład, jeśli świeżość produktów jest głównym powodem, dla którego top chef płaci najwyższą cenę za aquaponicznie hodowane zioła, szef kuchni może chcieć częstych dostaw, aby zapewnić świeżość. Częste dostawy będą wymagały dodatkowego personelu, pojazdów i związanych z tym wydatków na przebieg.

należy również wziąć pod uwagę wymagania dotyczące pracy. System aquaponics wymaga częstej uwagi. Nawet na małą skalę systemy akwaponiki są złożone ze względu na ich wiele komponentów i wymagań. Zapobieganie chorobom, kontrola poziomu wody i zapobieganie gryzoniom oraz inne problemy wymagają kontroli i opieki nad systemem przez cały dzień, siedem dni w tygodniu. Zbiór i pakowanie warzyw są również dość pracochłonne. Tokunaga et al. (2015) szacuje się, że koszty pracy były 46 procent całkowitych kosztów operacyjnych i 40 procent całkowitych kosztów rocznych. Jest to dość wysokie w porównaniu do innych form akwakultury, a potencjalni menedżerowie akwaponiki muszą mieć pewność, że będą mieli odpowiednią podaż siły roboczej, aby zaspokoić te potrzeby.

szacunki kosztów produkcji

literatura na temat ekonomii akwaponiki jest rzadka, a większość wczesnej literatury opiera się głównie na hipotetycznych sytuacjach. Bez realistycznych danych z gospodarstw, takie prognozy są często zbyt optymistyczne, ponieważ brakuje w nich szczegółów na temat wydatków wykraczających poza oczywiste wydatki na paluszki, paszę i media. Jednak nieoczekiwane wydatki są ponoszone codziennie, z ekranów, które zatykają, pompy, które zawodzą lub burze, które powodują uszkodzenia.

plan dla firmy aquaponics musi również uwzględniać procent produktów, które mają zostać sprzedane. Zaplanuj zmarnowane produkty, niezależnie od tego, czy jest to spowodowane owadami lub innymi uszkodzeniami, czy też czasami niewystarczającej sprzedaży. Takie koszty często są pomijane w hipotetycznych analizach kosztów.

Tabela 1 zawiera szacunki kosztów produkcji, które pojawiły się w literaturze na temat produkcji akwaponiki. Niektóre z nich podejmują ważny krok, polegający na oszacowaniu względnego wkładu w rentowność każdej uprawy i porównaniu ich z dominującymi cenami rynkowymi.

koszty podane w tabeli 1 dla sałaty uprawianej akwaponicznie, pomidorów i bazylii potwierdzają często słyszane anegdoty, że produkcja warzyw w akwaponice może być opłacalna. Jak pokazano w tabeli 1, koszty produkcji tych trzech upraw były o 30-83% niższe niż podane ceny rynkowe. Bazylia była szczególnie dochodową uprawą, biorąc pod uwagę wysokie ceny, które zwykle są pobierane za świeże zioła. Jednak rybna część systemu akwaponiki nie była opłacalna, przy czym koszty produkcji tilapii były niższe niż cena rynkowa tylko w jednym badaniu, a wyższe lub zasadniczo takie same w pozostałych. Jest to również zgodne z anegdotycznymi doniesieniami, że część ryb w systemach aquaponic jest stratą netto, a zyski pochodzą głównie z części roślinnej.

Tabela 1. Szacowane koszty produkcji roślin i ryb hodowanych w akwaponice w porównaniu z odpowiednimi cenami rynkowymi (różne źródła).

AA Skrzynka sałaty zazwyczaj zawiera 24 główki sałaty.

koszty stałe jako odsetek całkowitych kosztów w akwaponice były znacznie niższe niż w przypadku wielu innych rodzajów akwakultury, wahając się od 8% do 13% w badaniach przytoczonych w tabeli 1. Stosunkowo niski odsetek kosztów stałych wskazuje, że korzyści skali mogą nie być tak silne, jak w przypadku innych form akwakultury, ponieważ koszty stałe mogą zostać rozłożone na większe ilości produkcji.

przed rozszerzeniem działalności aquaponics należy dokładnie rozważyć wielkość rynku. Ekspansja może wymagać inwestycji w wyspecjalizowane urządzenia do pakowania i chłodzenia, które proporcjonalnie zwiększałyby koszty stałe. Jednak rynki o wysokiej wartości wymagane dla cen premium są zwykle mniejsze. Należy uważać, aby nie rozszerzać produkcji poza ilość, która może być sprzedawana po cenach premium.

wykonalność ekonomiczna Akwaponiki w USA

biorąc pod uwagę ogólną rzadkość danych ekonomicznych i niespójność wskaźników wykonalności ekonomicznej stosowanych w istniejącej literaturze, nie można jeszcze wyciągnąć jasnych wniosków co do ogólnej wykonalności ekonomicznej akwaponiki w USA. Tabela 2 podsumowuje to, co zostało zgłoszone pod względem całkowitej wymaganej inwestycji, rocznych zwrotów netto (roczny zysk) oraz wewnętrznej stopy zwrotu (IRR)/zmodyfikowanej wewnętrznej stopy zwrotu (MIRR) (długoterminowa rentowność inwestycji). Łączne koszty inwestycji wahały się od $58,760 do $1,020,536, w zależności od skali operacji. Roczne zyski netto (miara szacowanego rocznego zysku) wahały się od rocznych strat w wysokości ponad 11 000 USD do zysku w wysokości 278 038 USD (w przypadku hipotetycznego systemu na dużą skalę). Systemy na mniejszą skalę miały roczne zyski netto, które wahały się od $4,222 do $30,761. Stopy zwrotu z inwestycji (IRR i MIRR) wahały się od 0 proc. do 27 proc. Z badań zgłoszonych, Tokunaga et al. (2015) jest jedynym opartym w całości na szczegółowej analizie kosztów operacji komercyjnych. Ich analiza wykazała MIRR 7,36 procent, w porównaniu do kosztu kapitału 6 procent, wykazując wykonalność ekonomiczną. Tokunaga et al. (2015) zyski są niższe niż w wielu innych badaniach, ale nierzadko zdarza się, że analizy z danymi z gospodarstw komercyjnych wykazują niższy poziom rentowności niż analizy oparte na danych hipotetycznych lub eksperymentalnych.

Tabela 2. Szacowane koszty inwestycji, rentowność i zwrot z inwestycji w akwaponikę (różne źródła).

kilka badań (Bailey et al. 1997; Holliman et al. 2008) pokazują, że rybna część systemu akwaponiki nie była opłacalna, ale uprawy takie jak sałata i bazylia uprawiane w akwaponice mogą być bardzo opłacalne. Dlatego ważne jest, aby dokładnie ocenić cele właściciela za pomocą systemu aquaponics. Biorąc pod uwagę tylko rentowność, hydroponiczna produkcja warzyw i innych roślin może być bardziej opłacalna niż akwaponiczna produkcja ryb. Jeśli jednak właściciel ma inne powody do inwestowania w akwaponikę, przy planowaniu należy wziąć pod uwagę względne koszty i zwroty zarówno z ryb, jak i roślinnych części systemu.

badania, które pokazują większą opłacalność systemów akwaponiki, zwykle znajdują się w obszarach takich jak Wyspy Dziewicze i Hawaje, gdzie świeże produkty są bardzo drogie. Aby Farma aquaponics była opłacalna, konieczne jest znalezienie rynku gotowego zapłacić wyższą cenę. Przedsiębiorstwo zajmujące się akwaponiką będzie musiało konkurować z innymi lokalnie uprawianymi i ekologicznymi produktami już dostarczonymi na te same rynki, a także należy opracować skuteczną strategię marketingową, aby skutecznie konkurować z tymi istniejącymi produktami. Love et al. (2015), w międzynarodowym badaniu hodowców akwaponii, stwierdzono znaczący związek między sprzedażą produktów nieżywnościowych z farm akwaponicznych a rentownością gospodarstw. Początkujący hodowcy akwaponiki mogą chcieć zbadać źródła dochodów inne niż tylko warzywa i ryby produkowane z akwaponiki, aby zwiększyć wykonalność ekonomiczną.

The Love et al. (2015) badanie wykazało również, że lokalizacje akwaponiki w strefach USDA od 7 do 13 w USA były bardziej opłacalne. Uważa się, że wiąże się to ze zmniejszonym ryzykiem strat związanych z zimną pogodą, przerwami w dostawie prądu i kosztami mediów.

Savidov (2004) zidentyfikował kilka źródeł ryzyka produkcji w systemach akwaponiki, szczególnie w pierwszym roku eksploatacji. Potencjalni hodowcy powinni zaplanować stromą krzywą uczenia się, ponieważ uczą się zarządzać złożonością kilku systemów upraw, które są ze sobą powiązane i które wpływają na siebie nawzajem. Wśród zgłaszanych źródeł strat w pierwszym roku eksploatacji były m.in. wysoka śmiertelność ryb, niedobory składników pokarmowych podczas rozruchu, dobór odmian nieodpowiednich do warunków akwaponicznych, zgnilizna korzeni oraz zalanie obiektu z powodu problemów z kontrolowaniem poziomu wody.

Savidov (2004) omówił również obawy dotyczące bezpieczeństwa żywności wyrażone przez konsumentów w odniesieniu do produktów aquaponics. W ankiecie konsumenckiej respondenci wyrazili obawy dotyczące liczby bakterii w wodzie, czy przeprowadzono odpowiednie badania i monitorowanie liczby bakterii oraz czy bakterie z Zakładu Produkcyjnego ryb dostaną się do warzyw. Hodowcy akwaponiki muszą być świadomi tych obaw i zapewnić, że dostarczane warzywa i ryby są wolne od szkodliwych substancji. Obawy te są bardziej powszechne wśród konsumentów z wyższej półki, którzy będą bardziej skłonni do płacenia wymaganych cen premii. Tacy konsumenci są bardziej świadomi kwestii zdrowotnych związanych z kupowanymi produktami.

Podsumowanie i wnioski

rosnąca popularność akwaponiki skłoniła do pewnych analiz ekonomii tych systemów. Kilka opracowanych do tej pory badań wskazuje na dobry potencjał, aby warzywa produkowane metodą aquaponiczną były opłacalne, przy czym porcja ryb może się wyrównać lub ponieść stratę netto. Aby warzywa i ryby produkowane metodą aquaponiczną przynosiły zyski, konieczne będą wysokie ceny na rynkach wysokiej klasy. Dodatkowe koszty i ryzyko związane z tymi złożonymi systemami muszą zostać dokładnie przeanalizowane przed zainwestowaniem w akwaponikę.

1997. Analiza ekonomiczna komercyjnego systemu aquaponicznego do produkcji tilapii i sałaty. W: Tilapia Aquaculture: Proceedings of the Fourth International Symposium on Tilapia in Aquaculture, Orlando, Florida, PP. 603-612.

Wstępne opracowanie i ocena systemu aquaponic dla amerykańskiego wyspiarskiego Pacyfiku. Prace magisterskie. University of Hawaii at Manoa, Honolulu, Hawaje, USA.

Larid. 1999. Ekonomiczna i techniczna ocena integracji hydroponiki w systemie recyrkulacji ryb. Ekonomia Akwakultury & Zarządzanie 3(1):83-91.

2008. Integracja hydroponicznych systemów produkcji pomidorów i systemów recyrkulacyjnych w pomieszczeniach: analiza ekonomiczna. Raport Specjalny Nr 6, Alabama Agricultural Experiment Station, Auburn, Alabama.

Love, D. C., J. P. Fry, X. Li, E. S. Hill, L. Genello, K. Semmens i R. E. Thompson. 2015. Komercyjna produkcja i rentowność akwaponiki: wyniki międzynarodowego badania. 2010-01-24 12: 45: 00

2010. Korzyści ekonomiczne z integracji systemu sałaty hydroponicznej z systemem produkcji ryb barramundi. Ekonomia Akwakultury & Zarządzanie 14:81-96.

Savidov, N. 2004. Ocena i rozwój produkcji akwaponiki i możliwości rynku produktów w Albercie. Raport Końcowy Funduszu Inicjatyw ,Projekt # 679056201, Crop Diversification Centre South, Brooks, Alberta.

Tokunaga, K., C. Tamaru, H. Ako i P. S. Leung. 2015. Ekonomia akwaponiki komercyjnej na małą skalę na Hawajach.

USDA-NASS. 2013. 2012 Census of Aquaculture. National Agricultural Statistics Service, United States Department of Agriculture, Washington, D. C.

Carole R. Engle
Aquaculture/Fisheries Center, University of Arkansas at Pine Bluff

Marley Beem

Extension Aquaculture Specialist