• Articles
• admin

„po pierwszym kieliszku widzisz rzeczy takimi, jakimi chciałbyś być. Po drugim, widzisz rzeczy takimi, jakimi nie są. W końcu widzisz rzeczy takimi, jakimi są naprawdę i to jest najstraszniejsza rzecz na świecie.”- Oscar Wilde

chociaż absynt jest legalny w Stanach Zjednoczonych od dekady, w wielkim schemacie rzeczy wciąż jest to raczej tajemniczy duch, który jest ukryty w przesądach. I chociaż Przeciętny imbiber może nie wiedzieć, z czego jest zrobiony absynt lub jak smakuje, jedyną rzeczą, którą wszyscy wiedzą, jest historia „zielonej wróżki”, halucynacji, które mówi się, że można uzyskać od picia absyntu, i która ma wiele do zrobienia, dlaczego został zakazany w USA przez około wiek (1912-2007). Więc oczywiście teraz należy zadać pytanie: czy absynt naprawdę powoduje halucynacje? Jeśli tak, to dlaczego? A jeśli nie, to o co chodzi z tym zakazem?

po pierwsze, jaki jest powód, dla którego historie podają halucynogenne właściwości absyntu? Ogólna zgoda jest taka, że piołun, zioło używane jako środek aromatyzujący do napoju, zawiera tujon, rzekomo psychoaktywny związek, który może sprawić, że ktoś cieszący się napojem zobaczy rzeczy. Jednak badania pokazują, że tak nie jest; podczas gdy piołun zdecydowanie zawiera tujon, a wykazano, że tujon blokuje receptory GABA w mózgu i może być toksyczny, gdy jest przyjmowany w wystarczająco wysokich dawkach, nie znajdziesz żadnego absyntu, który zawiera poziomy tujonu niezbędne do reakcji. (Nie wspominając już o tym, że efekt zablokowanych receptorów GABA nie jest trippy wizje, ale w rzeczywistości bolesne drgawki. To nie nasz pomysł na dobrą zabawę.) Rzeczywiście, ze względu na wysoką zawartość absyntu w alkoholu (zwykle około 60 do 70% abv), prawdopodobnie umrzesz z powodu zatrucia alkoholem na długo przed spożyciem wystarczającej ilości tujonu, aby mieć jakikolwiek efekt, dobry lub chory.

picie absyntu też nie jest wyrokiem śmierci. Podobnie jak siarczyny wywołujące ból głowy w winie, tujon jest naturalnie obecny we wszystkich rzeczach, które spożywamy, i nie widzisz ludzi, którzy się przechylają lub mają Dzikie wizje na ulicach. Przyziemna prawda jest taka, że ani piołun, ani tujon wewnątrz nie powodują halucynacji, a fakt, że ludzie nadal żarliwie wierzą, że robią to dzisiaj, pokazuje, jak potężny jest mit absyntu.

ale to jest nowoczesne. Absynt, który był dostępny w swoim złotym wieku, był o wiele silniejszy i bardziej psychotropowy, prawda? Raczej nie. Pomimo powszechnego przekonania, że absynt przed banem miał znacznie wyższy poziom tujone, według eksperta od absyntu i świadomego twórcy Teda Breaux, absynt nigdy nie miał żadnych właściwości halucynogennych. Zamiast tego, poeci i artyści, którzy twierdzili, że widzą zielone wróżki, prawdopodobnie zostali pokonani przez wysoką zawartość absyntu w alkoholu, a być może moc sugestii, oczywiście. Jeśli masz głębokie kieszenie, możesz sam przetestować twierdzenia Breaux: na rynku jest mnóstwo zamkniętych butelek z absyntem przed zakazem, są po prostu bardzo drogie.

więc o co chodziło z tym banem? Pamiętaj, że absynt został zakazany w większości krajów na początku XX wieku, kiedy ruchy wstrzemięźliwości były silne i miały silne poparcie polityczne. Stany Zjednoczone zakazały absyntu w 1912 roku, jeszcze przed prohibicją, podczas gdy we Francji luminarze atakowali absynt jako przyczynę spadku wartości moralnych całego kraju. Jest prawdopodobne, że absynt, o zawartości alkoholu o jedną trzecią wyższej niż większość ginu lub whisky, był tylko kozłem ofiarnym za to, co było na ogół złym czasem na alkohol. Potrzeba było dużo lobbingu ze strony ludzi takich jak Breaux (i zmiana nastawienia do picia), aby w końcu obalić zakaz zaledwie 10 lat temu.

czyli dziwna, zawiła historia absyntu i jego rzekomych skutków. Jeśli nie zamierzasz się spieszyć i rozbić banku na butelce przed zakazem, spróbuj butelki Pernod dla tradycyjnego doświadczenia, Lucid, aby zobaczyć, co bary z nim robią, lub dziką kartę dla bardziej współczesnego,” rzemieślniczego ” absyntu.