Co dzieje się w mózgu, gdy kształtują się nawyki?
chociaż wcześniejsze wysiłki Graybiela nie wykazały na pewno, że wzorce sygnałowe obserwowane w mózgu były związane z tworzeniem nawyków. Mogły to być po prostu polecenia motoryczne, które regulowały zachowanie myszy.
aby potwierdzić tezę, że wzorce odpowiadają chunkingowi związanemu z tworzeniem nawyków, Graybiel i jej obecny zespół opracowali inny zestaw eksperymentów. W nowym badaniu postanowili nauczyć szczury naciskać dwa dźwignie wielokrotnie w określonej kolejności.
naukowcy wykorzystali uwarunkowania nagradzania, aby zmotywować zwierzęta. Jeśli nacisnęli dźwignie w odpowiedniej kolejności, zaoferowano im mleko czekoladowe.
aby upewnić się, że nie będzie wątpliwości co do solidności wyników eksperymentu — i że będą w stanie zidentyfikować wzorce aktywności mózgu związane z tworzeniem nawyków, a nie cokolwiek innego — naukowcy nauczyli szczury różnych sekwencji.
oczywiście, gdy zwierzęta nauczyły się naciskać dźwignie w sekwencji ustalonej przez ich trenerów, zespół zauważył ten sam wzór „bookendingu” w prążkowiu: zestawy neuronów wysyłały sygnały na początku i na końcu zadania, wyznaczając w ten sposób „fragment”.”
” myślę, „wyjaśnia Graybiel,” to mniej więcej dowodzi, że rozwój bracketingu służy pakowaniu zachowań, które mózg — i zwierzęta — uważają za cenne i warte zachowania w swoim repertuarze.”
„to naprawdę sygnał wysokiego poziomu, który pomaga uwolnić ten nawyk i uważamy, że sygnał końcowy mówi, że rutyna została wykonana.”
Ann Graybiel
wreszcie zespół zauważył również powstawanie innego — komplementarnego — wzorca aktywności w grupie hamujących komórek mózgu zwanych” interneuronami ” w prążkowiu.
„interneurony”, wyjaśnia główny autor badań Nuné Martiros, z Uniwersytetu Harvarda w Cambridge, MA, „zostały aktywowane w czasie, gdy szczury były w trakcie wykonywania wyuczonej sekwencji.”
dodaje, że interneurony ” mogą uniemożliwiać głównym neuronom inicjowanie kolejnej procedury, dopóki obecna nie zostanie zakończona.”
” odkrycie tej przeciwnej aktywności przez interneurony”, podsumowuje Martiros, ” również przybliża nas o krok do zrozumienia, w jaki sposób obwody mózgowe mogą faktycznie wytwarzać ten wzór aktywności.”