Barbarossa: The Lost Diaries (Part II)
Starożytny Rzym był znany z ekstrawaganckiego, finansowanego przez państwo programu wydarzeń i rozrywki, mającego na celu rozproszenie i uspokojenie ludności.
zjawisko to zostało opisane przez poetę juwenala frazą panem et circenses („chleb i cyrki”): sugerowało to, że politycy starożytnego Rzymu zdobywali serca ludności tak samo przez rozrywkę (cyrki) i dostarczanie podstawowych dóbr (chleb), jak przez swoją politykę i Politykę.
z pewnością Starożytny Rzym był pełen możliwości rozrywki publicznej, ale Rzymianie znaleźli również sposoby na rozrywkę w domu. Od gier planszowych po krwiożercze pokazy gladiatorów, oto 6 najpopularniejszych rozrywek w starożytnym Rzymie.
walki gladiatorów
gladiatorzy (dosłownie „szermierze” po łacinie) zapewniali rozrywkę masom, angażując się w bojowe sporty krwi i zwalczając zwierzęta, skazując przestępców lub siebie nawzajem na publicznych arenach.
przypuszcza się, że założenie walki gladiatorów powstało podczas wojen punickich w III wieku p. n. e.i szybko stało się popularne w całym Imperium Rzymskim. Gry były postrzegane zarówno jako sztuka wysoka, jak i niska: szczęśliwi lub odnoszący sukcesy gladiatorzy mogli zdobyć szacunek, podziw, pieniądze i status społeczny poprzez uczestnictwo i wygrywanie. Ale wielu gladiatorów byli również niewolnikami, zmuszeni do rywalizacji i umierać dla rozrywki ludzi.
Koloseum w Rzymie jest najbardziej znanym miejscem walk gladiatorów: może pomieścić do 80 000 ludzi, więc byłaby niezła atmosfera. Walki gladiatorów były zazwyczaj reklamowane z dużym wyprzedzeniem w całym mieście: zazwyczaj były one bezpłatne, chociaż wielu wydawałoby pieniądze na jedzenie, napoje, zakłady bukmacherskie i markizy lub parasole przeciwsłoneczne, gdy byli tam.
ludzie ze wszystkich środowisk lubili gry: kobiety i dzieci często uczęszczały, choć zwykle siedzieli nieco dalej, aby uniknąć widoku tak gore, jak wszyscy od cesarza aż do najbiedniejszych w Rzymie.
posłuchaj teraz
wyścigi rydwanów
domem wyścigów rydwanów w starożytnym Rzymie był Circus Maximus: wyścigi odbywały się w „cyrkach” lub stadionach, które w przypadku Circus Maximus mogły pomieścić do 150 000 osób.
podobnie jak dzisiejsza piłka nożna, ludzie lojalnie wspierali drużyny przez całe życie, a między rywalizującymi drużynami a kibicami były głębokie frakcje. Każda drużyna miała potężnych, zamożnych sponsorów, a kwota pieniędzy za konkretny zespół często pokrywała się z ich losem, ponieważ oznaczało to, że mogli pozwolić sobie na lepszych kierowców i szybsze konie.
podobnie jak w przypadku walk gladiatorów, istnieje pewien apel w potencjalnym niebezpieczeństwie lub śmierci: katastrofy mogą być potencjalnie śmiertelne i dodają poczucia dramatu na torze. Ponownie, oglądanie wyścigów było darmowe dla wszystkich, ale wiele stracił małe fortuny hazard na wyniki wyścigów.
XIX-wieczny obraz wyścigów rydwanów w Circus Maximus.
Image Credit: Ettore Forti / Public Domain
Sport
Rzymianie wierzyli, że ćwiczenia są kluczową częścią zdrowia i zachęcali mężczyzn w każdym wieku do biegania, pływania, boksowania, zapaśnictwa i podnoszenia ciężarów. Kampus Martius w starożytnym Rzymie był w zasadzie gigantycznym boiskiem sportowym. Sport był prawie wyłącznie zarezerwowany dla mężczyzn.
oglądanie zapasów, boksu i wyścigów biegowych było również popularną rozrywką dla widzów.
Gry planszowe
chociaż nie do końca przypominają współczesne gry planszowe, Rzymianie również lubili grać w gry w wolnym czasie: archeolodzy znaleźli liczniki i podstawowe tablice podczas wykopalisk.
dokładne zasady najpopularniejszych gier planszowych w starożytnym Rzymie są niejasne, ale uważa się, że niektóre gry koncentrowały się na strategii wojskowej (jak Ludus latrunculorum), podczas gdy inne były bardziej jak warcaby lub szachy – gry taktyki, logiki i szybkiego myślenia. Popularne były również gry oparte na kościach.
Rzymska gra planszowa wydobyta z Silchester w Anglii.
źródło obrazu: BabelStone / CC
Teatr
tragedia i komedia były dwoma głównymi gatunkami Teatru Rzymskiego: nic dziwnego, że większość ludzi preferowała komedię jako lżejszą formę rozrywki. Spektakle były wystawiane regularnie, a produkcje rywalizowały o jak Największe widowisko: im bardziej wyszukane i dramatyczne, tym lepsze.
sztuki często miały subtelny przekaz polityczny i były postrzegane jako narzędzia propagandowe, a także prosta rozrywka. Teatry były zazwyczaj finansowane przez potężnych dobroczyńców, którzy czynili to z powodów propagandowych lub poprzez chęć utrzymania porządku publicznego, powstrzymując obywateli od spraw politycznych poprzez zabawianie ich.
komedia była wypełniona postaciami, które pojawiały się raz po raz, z których wiele byłoby znanych współczesnej publiczności: adulescens (Młody Kawaler W pogoni za miłością lub pożądaniem), panna (młoda kobieta ścigana przez adulescens), matrona (postać matrony) i miles glorioso (przechwalający się, głupi żołnierz).
często włączane jako część szerszych uroczystości publicznych, w przedstawieniach uczestniczyli wszyscy, ale hierarchia klas była widoczna w układach siedzeń. Kobiety i niewolnicy Zwykle dostawali miejsca z tyłu audytorium.
łaźnie publiczne
znane jako thermae lub balnae, Łaźnie były popularnymi sposobami spędzania wolnego czasu, czytania i spędzania wolnego czasu. Prawie każde małe miasto miało przynajmniej jedną łaźnię, a duże miasta miały ich setki. Bogaci ludzie mieliby własne prywatne kompleksy kąpielowe, podczas gdy wielu zwykłych ludzi zapłaciłoby kilka monet, aby wejść.
łaźnie zostały zbudowane wokół trzech głównych pomieszczeń: tepidarium (ciepły pokój), caldarium (gorący pokój) i frigidarium (zimny pokój), niektóre z nich miały również łaźnie parowe lub sauny. Nie było również prawie zawsze palaestra (siłownia na świeżym powietrzu), gdzie mężczyźni mogli ćwiczyć.
kąpiele były kluczowym elementem kultury rzymskiej,a łaźnie były miejscami zabaw. W większości przypadków mężczyźni i kobiety korzystali z oddzielnych urządzeń kąpielowych, aby zachować skromność, a wiele osób chodziło wiele razy w tygodniu. Urzędnicy pragnący wzbudzić przychylność opinii publicznej często zlecali wystawne łaźnie publiczne lub uiszczali opłatę, aby zapewnić każdemu bezpłatny wstęp do łaźni na jeden dzień.
Łaźnie rzymskie w Bath w Anglii należą do najlepiej zachowanych łaźni rzymskich na świecie.
Zdjęcie: Diego Delso / CC