• Articles
• admin

cesarz Mogołów Shah Jahan zbudował Grobowiec dla swojej ukochanej zmarłej żony Mumtaz Mahal w 1632 roku – Taj Mahal. Jego życzeniem było uczynienie z tej budowli wyjątkowego i ikonicznego pomnika, wyznającego jego miłość do niej. Wyjątkowość tej pięknej budowli doprowadziła do uznania jej za jeden z siedmiu cudów świata. Od 1983 roku znajduje się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. Wielokrotnie, dla zagranicznych turystów, Taj Mahal jest synonimem Indii. Historia namiętnej historii miłosnej króla, jasne, białe marmurowe konstrukcje oparte na pompatycznych strukturach, piękne brzegi rzeki Jamuny i jej chwała podczas nocy pełni księżyca symbolizuje i uosabia miłość. Według rządu Taj Mahal jest świadkiem 7-8 milionów odwiedzin każdego roku. Co ważniejsze, witał turystów ze wszystkich warstw społecznych, religii i narodowości. Wizyta wielu zagranicznych dygnitarzy i turystów w Indiach kończy się dopiero po kliknięciu zdjęcia przed kultowym Taj Mahal.
w ten sposób możemy spojrzeć na Taj jako symbol dziedzictwa, które jest udokumentowane i zbadane pod kątem jego historii i architektury. Może być również postrzegany jako symbol jedności w różnorodności, ponieważ jego zasięg wykracza poza konkretną religię. Biorąc pod uwagę te aspekty, rząd Indii szczyci się również zarządzaniem zabytkiem i utrzymaniem go jako międzynarodowej atrakcji turystycznej. Może uda nam się wyciągnąć wnioski z sukcesu Taj Mahal i zastosować logikę i wysiłki do innych miejsc dziedzictwa w Indiach.
Kultura i dziedzictwo kształtują społeczeństwo ludzkie
tożsamość narodu, regionu, Wspólnoty lub grupy leży w jej przeszłości – w jej historycznym i kulturowym dziedzictwie, które jest unikalne dla tej grupy lub społeczeństwa i odzwierciedla bogate i różnorodne dzieła ludzkości. Co przychodzi do głowy, gdy słyszy się termin dziedzictwo kulturowe-sztuka, rzemiosło i zabytki? Dziedzictwo Kulturowe jest dziedzictwem fizycznych artefaktów i niematerialnych atrybutów grupy lub społeczeństwa, które są dziedziczone po poprzednich pokoleniach, utrzymywane w teraźniejszości i nadawane na rzecz przyszłych pokoleń. Dziedzictwo kulturowe obejmuje kulturę materialną, taką jak budynki, zabytki, krajobrazy, książki, dzieła sztuki i artefakty. Obejmuje to również niematerialne tradycje kulturowe lub żywe wyrażenia odziedziczone po naszych przodkach i przekazane naszym potomkom, takie jak tradycje ustne, Sztuki sceniczne, praktyki społeczne, rytuały, wydarzenia świąteczne, wiedzę i praktyki dotyczące przyrody i wszechświata lub wiedzę i umiejętności wytwarzania tradycyjnych rzemiosł, a także folklor, język i dziedzictwo naturalne, takie jak krajobrazy i bioróżnorodność. Niezależnie od kształtu, wielkości i formy Dziedzictwa, wymaga ono wysiłków na rzecz jego ochrony i ochrony. Ale dlaczego musimy chronić, chronić i chronić?
po co konserwować, konserwować i chronić?
Kultura i dziedzictwo kształtują społeczeństwo ludzkie. Wszyscy dorastaliśmy na opowieściach-mitologiach, bajkach, wydarzeniach historycznych gloryfikujących naszą przeszłość, które pomogły nam konstruować naszą tożsamość. Rasa ludzka zawsze opierała się na swojej przeszłości, aby budować teraźniejszość i budować swoją przyszłość. Pokolenia żyły przed nami i ukształtowały świat, w którym żyjemy. Ważne jest, aby chronić nasze dziedzictwo, ponieważ dodaje ono charakteru i odrębności miejscu, regionowi czy społeczności, a tym samym daje poczucie tożsamości.
dziedzictwo, zarówno materialne, jak i niematerialne, ma pozytywny wpływ na wiele aspektów rozwoju społeczności. Konserwacja, Konserwacja i ochrona jest bardzo cenna, ponieważ:

• historyczne środowisko jest sprawdzonym źródłem korzyści dla lokalnej gospodarki, w szczególności poprzez turystykę.
• atrakcyjne dziedzictwo sprzyja przyciąganiu inwestycji zewnętrznych, a także utrzymaniu istniejących przedsiębiorstw, a nie tylko turystyki.
• adaptacyjne ponowne wykorzystanie obiektów zabytkowych jest ważnym czynnikiem w tworzeniu zrównoważonych społeczności.
• poprzez ochronę dziedzictwa można osiągnąć większą integrację społeczną.
• miejsca dziedzictwa są doskonałym źródłem edukacyjnym dla osób w każdym wieku.
• obiekty światowego dziedzictwa oferują również możliwości łagodzenia zmian klimatu i dostosowywania się do nich poprzez korzyści ekosystemowe, takie jak regulacja wody i klimatu, a także węgiel przechowywany w światowych lasach.

Światowy Dzień Dziedzictwa
18 kwietnia każdego roku przypada Światowy Dzień Dziedzictwa. Początki tego szczególnego dnia sięgają 1982 roku, kiedy ICOMOS-Międzynarodowa Rada ds. zabytków i miejsc ustanowiła ten dzień jako Międzynarodowy Dzień zabytków i miejsc. Później UNESCO przyjęło ten dzień jako dzień Światowego Dziedzictwa podczas 22.konferencji generalnej. Temat jest wybierany co roku dla upamiętnienia tego dnia. Tematem przewodnim na rok 2021 jest „złożona przeszłość: zróżnicowana przyszłość”. Temat ten nie tylko podkreśla pilną potrzebę zachowania, zachowania i podniesienia Dziedzictwa zabytków i kultur, ale także desperacką potrzebę krytycznej analizy, zrozumienia i uznania różnorodności wokół nas. Globalne sieci Światowego Dziedzictwa pomagają podnosić świadomość na temat wpływu zmian klimatu na społeczeństwa ludzkie oraz różnorodność kulturową, różnorodność biologiczną i funkcje ekosystemowe, a także światowe dziedzictwo przyrodnicze i kulturowe.
wyzwania dla zarządzania obiektami dziedzictwa
kilka miast z Indii, takich jak Ahmedabad, Jaipur, Gwalior i Orchha, jest wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Każde miasto jest promowane przez samorządy, identyfikując jego unikalne dziedzictwo pod względem architektury obserwowane w pałacach, fortach, świątyniach, pojedynczych domach lub dzielnicach. Ze względu na uznanie UNESCO miasta te mają szansę na rozgłos i przyciągnięcie turystów, a także mogą uzyskać pomoc finansową od UNESCO na ochronę obiektów. Jednak Indie mają ogromne bogactwo zabytków, które również wymagają uwagi i zachowania. Tylko wybrane miejsca, w zależności od ich znaczenia, zwracają większą uwagę na ochronę.
trudno jest zarządzać i chronić ogromne bogate dziedzictwo kulturowe Indii, zwłaszcza z powodu braku odpowiednich funduszy. Ponadto apatia ze strony ogółu społeczeństwa, rządu i innych zainteresowanych stron skutkuje całkowitym zaniedbaniem miejsc o znaczeniu historycznym i kulturowym. Brak najnowszych technologii i metod ochrony może również stanowić wyzwanie w obliczu stale rosnącego zanieczyszczenia i zmian klimatycznych. Co możemy zrobić jako obywatele? Poza wyszkoloną siłą roboczą i funduszami, czy jako obywatele możemy połączyć siły i zaadoptować witrynę? Wykorzystanie dostępnych zasobów do zachowania i ochrony lokalnych miejsc dziedzictwa, co z kolei może zwrócić uwagę większych instytucji finansujących ochronę naszego dziedzictwa kulturowego.
naszym obywatelskim obowiązkiem jest uznawanie i honorowanie dziedzictwa i tradycji nie tylko naszych własnych Wspólnot, ale także innych. Musimy również podjąć niezbędne wysiłki, aby przezwyciężyć przestarzałe i archaiczne narracje i ideologie, które pomogą nam doprowadzić do bardziej tolerancyjnej i szanowanej przyszłości. Nasze zaangażowanie w Światowy Dzień Dziedzictwa jest krokiem we właściwym kierunku, aby osiągnąć nasze cele inkluzywności i zrozumienia wielości różnych społeczności i kultur na całym świecie. Musimy zobowiązać się do przyczynienia się do tego wielkiego celu, jakim jest uhonorowanie szanowanego Dziedzictwa zabytków, jak również wielowymiarowego Dziedzictwa różnych kultur i społeczności na całym świecie.