uw smartphone is miljoenen keren krachtiger dan de Apollo 11 geleidingscomputers
In 1969 zette de mens voor het eerst voet op de maan. Het is echt moeilijk om je de technische uitdagingen voor te stellen van de landing op de maan meer dan vijf decennia geleden als je geen raketwetenschapper bent, maar wat zeker is, is dat computers een fundamentele rol speelden – zelfs toen.Ondanks het feit dat NASA-computers naar de huidige standaards zielig waren, waren ze snel genoeg om mensen over 356.000 km ruimte van de aarde naar de maan te leiden en ze veilig terug te brengen. Tijdens de eerste Apollo-missies werden kritieke veiligheids-en voortstuwingsmechanismen in ruimtevaartuigen voor het eerst bestuurd door software. Deze ontwikkelingen vormden de basis voor moderne computing.
essentieel voor de maanmissies was een nu oude commandomodule computer ontworpen op MIT genaamd de Apollo Guidance Computer (AGC). De computer gebruikte een besturingssysteem waarmee astronauten zelfstandig naamwoorden en werkwoorden konden intypen die werden vertaald in instructies voor hun ruimteschip. Om de hardware te controleren, had AGC ingebouwde machine code instructies met behulp van een compiler genaamd Luminary. Hier is hoe sommige van de code voor de computer eruit zag toen het werd gebruikt voor Apollo 13 en 14.
hoewel het handig was, was AGC niet bijzonder krachtig met 64Kbyte aan geheugen en werkte op 0,043 MHz. In feite was het minder uitgerust dan een moderne broodrooster!Een zakrekenmachine of zelfs een USB-C-lader heeft meer rekenkracht dan de beste computers die worden gebruikt om astronauten naar de maan te sturen
naast AGC gebruikten duizenden vluchttechnici en computeringenieurs van het Goddard Space Flight Center de IBM System/360 model 75s mainframecomputer om onafhankelijke berekeningen te maken en de communicatie tussen aarde en maan landers te onderhouden.
deze computers kosten 3,5 miljoen dollar per stuk en hadden de grootte van een auto. Elk kon enkele honderdduizenden additie operaties per seconde uitvoeren, en hun totale geheugencapaciteit was in het megabyte bereik. Er werden programma’ s ontwikkeld voor de 75 ‘ s die de milieugegevens van het ruimtevaartuig en de gezondheid van de astronauten in de gaten hielden, wat op dat moment de meest complexe software was die ooit is ontwikkeld.
tegenwoordig is zelfs een eenvoudige USB-stick of WiFi-router krachtiger dan deze mainframes, laat staan een iPhone. De iPhone 6 maakt gebruik van een door Apple ontworpen 64 bit Cortex A8 ARM architectuur die bestaat uit ongeveer 1,6 miljard transistors. Het werkt op 1,4 GHZ en kan instructies verwerken met een snelheid van ongeveer 1,2 instructies elke cyclus in elk van de 2 kernen. Dat is 3,36 miljard instructies per seconde. Simpel gezegd, de klok van de iPhone 6 is 32.600 keer sneller dan de beste Apollo Tijdperk computers en kon instructies uit te voeren 120.000.000 keer sneller. Je zou niet verkeerd zijn als je zegt dat een iPhone kan worden gebruikt om 120.000.000 ruimtevaartuigen uit het Apollo-Tijdperk naar de maan te leiden, allemaal op hetzelfde moment.Computers zijn tegenwoordig zo alomtegenwoordig dat zelfs een zakrekenmachine veel meer rekenkracht, RAM en geheugen heeft dan de stand van de techniek in computing tijdens het Apollo-Tijdperk. Bijvoorbeeld, de TI-84 calculator ontwikkeld door Texas Instruments in 2004 is 350 keer sneller dan Apollo computers en had 32 keer meer RAM en 14.500 keer meer ROM.
zelfs USB-C-laders zijn sneller dan Apollo-computers. De Anker PowerPort Atom PD 2 draait op ~48 keer de kloksnelheid van de Apollo 11 Geleidingscomputer met 1,8 x de programmaruimte.
dit soort vergelijkingen zijn echter niet helemaal eerlijk. Het is als het maken van een zij aan zij vergelijking tussen de eerste vliegtuigen ontworpen door de gebroeders Wright en een F-18 gevechtsvliegtuig. Zeker, beide kunnen vliegen, maar de twee zijn, technologisch gezien, werelden uit elkaar. Immers, de iPhone verslaat duidelijk zelfs een van de meest beroemde — en veel recentere — supercomputer die ooit heeft bestaan: IBM ‘ s 1997 Deep Blue supercomputer die Garry Kasparov versloeg in een historische schaakpartij.
met dit in gedachten, kan men alleen maar ontzag hebben voor het soort computerkracht dat ieder van ons bij zijn vingertoppen heeft. Laat ons ze niet gebruiken voor frivole zaken. Stel je voor wat je over 20 jaar in je hand hebt (of erin).