Sight-Fishing Cobia off North Carolina
voor mij volgt een echt teken van de lente die de overgang naar de zomer maakt, op de hielen van de eerste berichten dat cobia gevangen wordt voor de kust van North Carolina.De visvangst op cobia had zijn oorsprong, althans in termen van bootontwerp, in de noordelijke Golf van Mexico, waar veel boten torens en hooggelegen gietplatforms dragen. Op dezelfde manier, als de Cobia sight-visserij voor de kust van North Carolina is geëxplodeerd in de afgelopen jaren, deze dagen zie je veel boten met torens en verhoogde platforms.Cobia sight-fishing is uitgegroeid tot een belangrijke sport in de zoutwater recreatieve-visserij scene langs de kust van North Carolina, een sport waaraan velen — zoals ik — totaal verslaafd zijn.
tijdens de eerste helft van mei komen vissers uit North Carolina normaal gesproken de eerste cobia van het seizoen tegen bij open-Atlantic shoals. Naarmate de watertemperaturen warm worden, verplaatst cobia zich van de kust naar de kust. Deze beschikbaarheid maakt North Carolina een van de top weddenschappen op de Atlantische kust voor spring cobia actie. (Hoewel midden mei tot midden juni een piekperiode is, blijft cobia gericht en gevangen gedurende de zomer.)
belangrijke hotspots voor spring cobia zijn Cape Lookout Shoals en Diamond Shoals, evenals Oregon Inlet.
Sight-Fishing Hot Shots
vroeg in het seizoen vorig jaar, Ik sloot me aan bij sight-fishing enthousiastelingen Carl Perry en J. T. Frazier op de charter Rock Solid (een 36 Ricky Scarborough), het verlaten van de Oregon Inlet Fishing Center om 07:30 voor mij — nog steeds herinnerend aan onze 4:30 Vertrek toen ik werkte als een partner op een offshore Charterboot 30-enkele jaren geleden — we waren ongemakkelijk laat. Echter, Kapitein. Aaron Kelly herinnerde me eraan dat “het heeft geen zin om er uit te gaan voordat de zon hoog genoeg is om duidelijk genoeg in het water te kunnen zien” omdat we allemaal cobia wilden spotten.
Kelly was geen willekeurige of toevallige keuze van een charter. Ik wist dat Kelly een van de beste cobia boten aan de oostkust runt. Tegelijkertijd is zijn eerste stuurman, Bob Feldhaus, een cobia expert die een lijn van vlees varkens jigs heeft ontwikkeld, buitengewoon effectieve bucktails voor cobia.
toen we door de inlet reden, vertelde Kelly ons dat ze gisteren 24 cobes hadden gezien, maar er slechts acht aan de haak hadden geslagen. “De vis was niet ingeschakeld,” zei hij, zoals ze eerder in de week was geweest.
Past
aan en sluit deze vast aan op de vierde set inlaatboeien. De zon was niet echt gematerialiseerd; we werden geconfronteerd met een 15-knoop zuidwestenwind onder meestal bewolkte luchten-geen geweldige omstandigheden voor het zicht-casting.
we hebben alle cobia op deze navigatiemarkeringen bekeken. Kelly gelooft dat dit de beste Cobia attractors in het gebied, commentaar, “Ik heb mijn hele dag gemaakt op vele gelegenheden door het vissen op deze markers.”
echter, op die ochtend vonden we geen vis op een van de markers, inclusief de laatste van de markers die de lokale bevolking de zeeboei noemt.
na het opruimen van de zeeboei, liepen we ten zuiden van de inham, alle drie de vissers in de toren proberen om elke hoek van het water te dekken, staren door onze gepolariseerde zonnebril en in de hoop een cobia te zien door de schittering en chop. Kelly zigzag vanaf 400 meter van het strand tot 800 meter van het strand, maar we zagen geen bruinrugzwemmers.
na drie vruchteloze uren, toen we van de stranden van Rodanthe aankwamen, zagen we onze eerste cobia. Helaas, nadat we verschillende mislukte afgietsels hadden gemaakt, verdween de vis. Niet veel later zagen we een paar cobia. Ik slaagde erin een goede gips net aan hun linkerkant, en de grootste van de twee rende naar buiten om de bucktail te eten. Na een korte strijd, hadden we de 32-inch cobia losgemaakt en vrijgelaten.
gedurende de volgende drie uur zagen we nog een dozijn cobia, in enkel-en paartjes, en we hingen en lieten er zes vrij, de grootste van deze vissen met een lengte van 36 inch, wat de minimumgrootte is voor cobia in North Carolina.
tegen half drie die middag maakte een stormlijn het vissen onmogelijk. We pasten snel, veranderende technieken aan om langzaam-troll levende menhaden die we eerder hadden gegoten-gesaldeerd, opgetuigd achter 2-ounce ei loodjes. Het aas lag 15 minuten niet in het water toen beide staven naar beneden gingen.
nadat de eerste vis vijf minuten in het gevecht losgeknoopt was, zagen we dat de haak gebroken was. Ik bleef worstelen met de andere cobia. Maar na nog eens 15 minuten, met de vis eindelijk aan de boot, verscheen het onmiskenbare koperoranje van een rode trommel.
toen ik de hengel in de houder zette (omdat ik door jaren als eerste stuurman instinctief handelde), pakte ik de lijn, leidde de roodbaars naar de boot en tilde hem voorzichtig op het dek. Snel de flinke vangst loskoppelen zodra we de vis op 46 inch hadden gemeten, lieten we hem los.
succesvolle eerste dag
tegen die tijd waren de stormen voorbij en gingen we weer vissen. Uiteindelijk spotten we nog drie cobia’ s, waarbij we er twee loslieten, voor een dag totaal 17 vissen waargenomen en negen gevangen en vrijgelaten (geen van Allen was de legale grootte).
Bottom line: We hadden een groot aantal vissen onder zeer moeilijke omstandigheden gezien en slaagden erin een behoorlijk slagingspercentage te behalen. We waren echter verbaasd waarom we die dag geen vis van legale grootte zagen, en speculeerden dat we kleinere cobia hadden gevangen die onlangs hun weg naar het water bij het strand hadden gevonden.
heldere, zonnige dagen met een wind van minder dan 12 knopen bieden de beste omstandigheden. Op dergelijke dagen, Ik heb gezien totalen zo hoog als 70 vis Gespot en tot 30 verslaafd en vrijgelaten.
zware bewolkte winderige dagen maken het zichtvissen vrij goed uit de vergelijking, maar Schippers vangen nog steeds cobia door te vissen op levende croakers of paling in de buurt van een maatemmer op de bodem. Geen levend aas? Je kunt cobia zeker vangen op gesneden aas, maar verwacht ook een hoger percentage aansluitingen van vis die je niet echt wilt.
Best Tackle and Jigs
Kelly en Feldhaus hebben samengewerkt om grote vooruitgang te boeken bij het vissen op cobia, waaronder de ontwikkeling van de beste kleuren en optimale bucktail jigs, presentatietechnieken en de beste hengel-en-haspelcombinaties voor het gieten naar en aanlanden van cobia.
de beste outfits voor het vissen op cobia zijn 8-voet draaiende staven met zachte tips voor het gieten, en stijve peuken voor het uitoefenen van de druk, zoals de Shimano popping-rod serie. Terwijl ik de voorkeur Shimano rollen, in het algemeen, spinners van 8000 tot 14000 grootte gevuld met 40 – tot 50-pond vlecht werken goed. Feldhaus voegt aan elk tuig een 4-voet sectie van 40-tot 50-pond-test Seaguar fluorocarbon leader bevestigd aan de vlecht met een FG knoop.
ik heb veel succes gehad met Feldhaus ‘ Meat Hog jigs, vooral lichtere hoofden gekleed met felgekleurde veren. Mijn persoonlijke favoriet is een heldergroene inktvis-hoofd vlees varken jig genaamd de Green Goblin, met helder-en-donkergroene veren en een doorschijnend-groene twister staart.
om te voorkomen dat de wervelstaart de haak verstoort, knip ik een deel van de plastic behuizing af om het kunstaas te verkorten, zodat de haak eruit komt net voor de plaats waar de ronde behuizing tot de staart afvlakt. Tijdens het vissen met Kelly een paar jaar geleden op Diamond Shoals, ving ik 98-en 96-Pond cobia dezelfde dag met behulp van een Green Goblin jig. Kelly houdt van een vleesvarken platkop bucktail in een bruin-koperen kleur gekleed met emu veren, die hij de Emu Flash noemt. Hij vist dit kunstaas zonder staart want ” op die mal zorgen de veren voor de kunstaas actie.”
Eén Leatherback, een Zillion Pogies en tientallen Cobia
die eerste dag op Rock Solid waren succesvol gezien de ietwat uitdagende omstandigheden, maar we waren klaar voor een knallende tweede sessie.
helaas was het weer voor de Oregon Inlet de volgende ochtend onrustig. Radar toonde een lijn van langzaam bewegende stormen ten westen van het strand van Rodanthe naar Buxton naar Hatteras Inlet.
maar de kapitein vroeg ons vol vertrouwen: “Zijn jullie klaar om te gaan?”
” What about the weather?”Ik keerde terug.
” je kunt ze niet vangen op het dok! Laten we gaan.”En daarmee, Kelly brandde de dieselmotor op Rock Solid en we vertrokken.
read Next: Chumming for Cobia
zeker, op de kan boei op de weg, een cobia die leek te zijn in de 60-pond bereik genageld mijn heldergroene Gremlin model van vlees varken bucktail met een witte plastic staart, maar het kwam losgeknoopt.Een half uur later, op weg naar het zuiden voor de kust, zagen wij een reuzenschildpad en richtten daarop in de hoop dat een gevolg van cobia op sleeptouw zou worden genomen.
inderdaad, net toen de lederrug zijn mammoetkop uit het water optilde, zagen we vier mooie cobia. Vanuit de toren hadden we moeite om de juiste hoek te krijgen om jigs voor de vis te gooien. Perry en ik beiden aangesloten; de cobia prompt had onze lijnen gekruist en we klauterden om lijnen vrij te houden, uiteindelijk krijgen een paar 40-Pons naar de boot. We hebben ze allebei vrijgelaten.
het weer verbeterde, en we bleven cobia zien, die er negen gevangen nam en losliet.
toen stuitten we op een school van menhaden, die zich uitstrekte zo ver als het oog kon zien, met hier en daar aas die overspoelde. We merkten gebieden binnen de hectaren aas waar het oppervlak glad was. We ontdekten al snel dat in deze rustige gebieden, de baitfish was vertrokken om plaats te maken voor cobia op zoek naar een maaltijd.
ik vroeg me af of onder die omstandigheden, met onbeperkt aas overal, de cobia een bucktail jig zou eten. “Nou, we zijn op het punt om uit te vinden!”Kelly zei met een lach.
ik wierp een roze-witte bucktail voor een grote cobia die zat te midden van tienduizenden pogies. De vis aarzelde niet eens en at meteen de mal op. Ongeveer 20 minuten later landde ik die gezonde 60-ponder.
aan het eind van de dag hadden we meer dan 50 cobia gezien, die 12 vissen van meer dan 40 pond hadden gevangen en vrijgelaten.
tijdens de piek van het cobia-seizoen van North Carolina zijn dagen als deze niet ongewoon. De opwinding en visuele impact van het zichtvissen op cobia is zo goed als vissen wordt. Op en neer de kustwateren van de staat, van de kristal kust tot de buitenste oevers, sight-vissen op cobia heerst in de late lente en vroege zomer.
over de auteur Rob Wittman groeide op met charterboten in North Carolina en Virginia. Hij vertegenwoordigt nu het eerste Congresdistrict in Virginia in het Amerikaanse Congres. Hij is voorzitter van de Congressional Sportsmen ‘ S Caucus, die werkt aan kwesties en wetgeving die belangrijk zijn voor recreatieve vissers.
Populaire Cobia Kunstaas
In de afgelopen jaren, geheel nieuwe lijnen van kunstaas ontworpen om te richten cobia zijn opgedoken, voornamelijk mallen, waaronder lood-hoofd, getooid met verschillende soorten bucktail en veren in felle kleurencombinaties, schorsing van mallen en jig koppen opgetuigd met paling of het lichaam.Bob Feldhaus maakt met de hand zijn lijn van Meat Hog jigs, die hij samen met Aaron Kelly bezit, en ze genieten van een vrome aanhang in het Mid-Atlantische gebied. Bowed Up kunstaas gemaakt in Kitty Hawk, North Carolina, hebben ook een zeer toegewijde aanhang. Magic Tail bucktails, uit New Jersey, zijn goed gemaakte en betrouwbare Cobia catchers. Wahoo! lokt het ophangen van bucktail jigs met een rammelaar kamer spoelbak zeer langzaam, blijft in de voorkant van cobia langer dan een lood-hoofd jig. Hogy lures ‘ 9-inch HUDV Jigging paling heeft een geweldige actie en is een bewezen cobia catcher. Op dezelfde manier doen RonZ Performance Soft Baits in de 6 – en 8-inch originele serie geweldig werk om cobia voor de gek te houden door paling te imiteren. De Elaztech Z-Man 10-inch HeroZs zijn bijna onverwoestbaar en zo licht dat ze langzaam vallen, waardoor ze geweldig zijn voor cobia. Berkley ‘ s slok! wordt geleverd in een 6-inch grub dat prachtig werkt op een bucktail mal, en de geurtechnologie helpt kieskeurige cobia te overtuigen.
het kan nooit kwaad om levende paling of bunker te hebben als je ze kunt krijgen. Vele dagen heb ik succes gevonden op mijn tweede, derde en vierde presentaties van verschillende aanbiedingen, als ik erachter wat zal ze op dat moment. Heb altijd een verscheidenheid aan kunstaas en aas voor cobia omdat hun voeding stemmingen kunnen verschillen, en opties gewoon verhogen uw kans op succes.
The Cobia Conundrum
het beheer van soorten die routinematig geopolitieke grenzen overschrijden is een van de grootste uitdagingen in het visserijbeheer. In het zuidoosten worden cobia gevonden in baaien, estuaria en in de buurt van offshore oceaanwateren tijdens hun jaarlijkse migraties, waardoor ze onderworpen zijn aan zowel de staat als de federale regelgeving.
Federal fishery managers base management in the Exclusive Economic Zone (federal waters) op basis van genetische studies die twee verschillende populaties van cobia beschrijven. Vis die ten noorden van de Georgia‑Florida-lijn langs de Atlantische kust wordt gevangen, wordt beschouwd als Atlantische Trekgroep Cobia, terwijl vis die voor de oostkust van Florida en in de gehele Golf van Mexico wordt gevangen, deel uitmaakt van de Trekgroep Cobia van de Golf van Mexico.
In 2017 heeft de South Atlantic Fishery Management Council de federale wateren van de Atlantische Oceaan ten noorden van de Georgia-Florida-lijn gesloten tot de oogst van cobia. Deze ongeëvenaarde voorzorgsmaatregel werd genomen nadat de jaarlijkse recreatieve Vangstlimiet van 620.000 pond voor AMG Cobia in de twee voorgaande jaren met een ruime marge werd overschreden.
Erkennend dat een groot deel van de oogst van AMG Cobia in staatswateren plaatsvindt, moedigde het SAFMC de staten aan maatregelen te nemen om de oogst van cobia te verminderen. De Atlantic States Marine Fisheries Commission heeft de inspanningen van de Staten gecoördineerd door de ontwikkeling en uitvoering van het Interstate Fishery Management Plan voor AMG Cobia.
Staten van Georgia tot New Jersey hebben nu maatregelen getroffen om de recreatieve oogst te reguleren zodat deze niet meer dan 620.000 pond per jaar bedraagt, waardoor de federale wateren in 2018 niet meer hoeven te worden gesloten. Ondertussen overweegt het SAFMC of het beheer van AMG Cobia wordt overgedragen aan de ASMFC.
Read Next: Cobia Bowl Aides in Virginia Cobia Fishery Research
als dit gebeurt, valt het beheer van AMG Cobia uitsluitend onder de verantwoordelijkheid van de staten via ASMFC, overeenkomstig de Atlantic Coastal Fisheries Cooperative Management Act. AMG Cobia zou niet langer worden beheerd door de Magnuson-Stevens Fishery Conservation and Management Act.
voor 2018 is een workshop voor de identificatie van de voorraad gepland, waarin de genetische basis voor cobia-Beheer opnieuw zal worden geëvalueerd met nieuwe gegevens. Een stock assessment voor AMG Cobia begint in 2018, met eindresultaten beschikbaar voor managers in 2019.
de resultaten van beide zullen verstrekkende gevolgen hebben voor de cobia-visserij, dus is het belangrijk dat vissers en gidsen betrokken blijven door deel te nemen aan vangst-en inspanningsonderzoeken, weefselmonsters voor genetische analyse te verstrekken, deel te nemen aan adviespanels en openbare vergaderingen bij te wonen.
—kapitein Spud Woodward, asmfc-commissaris-Georgië