• Articles
• admin

als we aan vogels denken, stellen we ons vaak voor dat deze fascinerende wezens door de lucht vliegen. Maar wat omhoog gaat, moet omlaag. Laten we ons richten op de voeten van vogels, waardoor vogels kunnen manoeuvreren en rusten tijdens het nemen van een pauze van de vlucht.

Voeten & tenen

de vogelvoet omvat de buitenste laag van de huid die eindigt in de klauwen of nagels. Deze huid, of epidermis met de onderliggende dermis, bedekt over de pezen en de botten van de voet samen met de middenvoetkussen, dat is meer als de palm van je hand. Het aantal vingerkootjes (denk aan tensegmenten, de delen tussen gewrichten) die deel uitmaken van een teen of cijfer varieert ook.

in het algemeen heeft cijfer I — de hallux of grote teen-twee vingerkootjes; cijfer II heeft drie vingerkootjes; cijfer III heeft vier vingerkootjes en cijfer IV heeft vijf vingerkootjes. De laatste Falange op elke teen of vinger is de klauw of nagel. Alle vingers hebben een onderliggend bot. De nagel van een vogel is als je vingernagel; er is een bed van germinaal weefsel, en de nagel groeit uit dat bed. In het wild is constante groei nodig om de nagellengte te behouden, omdat de punt constant wordt gedragen omdat de vogel zijn voeten en nagels gebruikt voor zijn normale dagelijkse functies. Afhankelijk van de vogelsoort worden de tenen van een vogel gedragen door lopen, rennen, zwemmen, klimmen en voedsel verzamelen.

terwijl mensen aan elke voet vijf tenen hebben, hebben de meeste vogels vier tenen. Echter, het exacte aantal tenen kan variëren per vogelsoort, en de richting van een vogel tenen punt kan verschillen, op basis van de functie. Er zijn enkele vogelsoorten die slechts drie functionele tenen hebben, en deze omvatten veel van de steltlopers, de rheas, kasuarissen en emoe ‘ s, sommige spechten en een van de zangvogels. Bij de meeste van deze vogels ontbreekt de teen vergelijkbaar met de grote teen van de mens, of de hallux. Dit komt voor bij sommige snellopende vogels of waadvogels; deze drie-teensoorten vertonen dus tridactylisme. Echter, een vogel gaat verder-de struisvogel – met slechts twee tenen!

de rangschikking van de tenen van een vogel hangt af van de functie. De meeste vogelsoorten hebben drie tenen naar voren en één teen naar achteren. Dat arrangement heet anisodactylie en wordt vaak gezien bij zangvogels. Bij deze vogels wijst het eerste cijfer of de teen naar achteren, en de overige drie tenen-cijfer 2, 3 en 4-punt naar voren. Maar onze papegaai vrienden hebben twee tenen naar voren en twee tenen naar achteren, een eigenschap gedeeld door een aantal spechten, toekans en koekoeken. Dit heet zygodactylie, of gesponnen teen, waar tenen 2 en 3 punt naar voren en tenen 1 en 4 punt naar achteren. Uilen, visarend en turcos hebben in principe deze zygodactylous voet, maar hebben de mogelijkheid om die vierde teen naar voren te bewegen wanneer dat nodig is. Deze zygodactylous voet van twee tenen naar voren en twee tenen naar achteren is ontworpen om te klimmen en vast te grijpen, waar papegaaien erg goed in zijn!

vanuit functioneel oogpunt zijn er drie belangrijke functionele voettypen: vastgrijpen, lopen en waden en zwemmen. Gemeenschappelijke voorbeelden van elk zijn papegaaien die grijpen; wilde eenden die lopen en waden; en zaagbekken die zwemmen.

zitstokken

veel van onze gezelschapsvogels hebben een grijpvoettype, zoals gewoonlijk bij papegaaien. Als gevolg daarvan moeten de juiste grootte zitstokken geschikt voor het normale grijpgedrag van een papegaai.

gereinigde, natuurlijke takken zijn ideale zitstokken voor gezelschapsvogels. Takken mogen niet worden besproeid met chemicaliën of insecticiden als u ze in de kooi van uw vogel gaat gebruiken. Het is belangrijk om ze te besproeien met een antibacteriële zeep en te spoelen met warm water. U kunt een spray gebruiken bestaande uit 1-delig chloorbleekmiddel en 20-delig water. Bij gebruik van chloorbleekmiddel, zorg ervoor dat er een goede ventilatie en dat andere vogels niet in de kamer waar het wordt gespoten. Laat de oplossing 15 minuten inwerken en spoel daarna af met schoon water en laat drogen.

hier zijn nog wat meer perching tips:

• de meeste vogels kauwen graag op verse takken, vooral als de bast niet is opgedroogd. Het is een goede oefening voor hun snavels en biedt verrijking. Zorg ervoor dat alle versplinterde stukken hout of scherpe stukken die letsel kunnen veroorzaken te verwijderen.
• Selecteer de grootte van de baars die geschikt is voor uw vogel. De nagels van je vogel moeten ongeveer de helft rond de baars bereiken en nooit helemaal rond. De baars mag echter niet zo breed zijn dat de vogel hem niet goed kan pakken. Zitstokken moeten variëren in grootte en vorm om voetpad en teendruk variëren. Ongepaste zitstokken kunnen de gezondheid van de voet schaden en leiden tot hompvoet.
• zacht hout, zoals dennen of Espen, heeft de voorkeur, vooral voor grijze papegaaien. Manzanita zitstokken zijn harder op de poten van een grijze grijze en slipperier, waardoor de vogel zich onzeker kan voelen. Het kan leiden tot een angst om te vallen, die per ongeluk een negatief gedrag kan creëren. Kaketoes zijn berucht voor het kauwen van hout, maar zachter hout zitstokken moeten nog steeds beschikbaar zijn voor hen. Hardere hout zitstokken als de enige baars optie kan leiden tot voetproblemen te ontwikkelen in de tijd.
• bij het plaatsen van zitstokken, moet u ervoor zorgen dat uitwerpselen niet in gerechten met voedsel en water vallen. Zorg ervoor dat de zitstokken in de kooi van uw vogel op een comfortabele locatie worden geplaatst zodat uw vogel hoog kan zitten, maar laat de vogel naar het voedsel en water gerechten te krijgen.
• schuurpapierstokken verminderen de lengte van de nagels van een vogel als huisdier niet; in plaats daarvan kunnen ze een trauma aan het voetpad veroorzaken en leiden tot hompfoot — een infectie die moeilijk met succes te behandelen kan zijn.
• de golvende zitstokken die groter en dan kleiner worden, kunnen de voeten schaden als dat de enige zitoptie is die beschikbaar is.