Levensstadia-de Longleaf Alliance
oude bomen
bomen met een grote diameter en kronen domineren het bos. Historische verslagen beschrijven volwassen bladdennen van meer dan 120 voet hoog en 3 voet in diameter. Conventionele wijsheid suggereert dat oud-groei langbladige pijnbomen stoppen met groeien op deze geavanceerde leeftijden. Er zijn echter veel gevallen waarin langbladige dennenbomen met oude groei daadwerkelijk de groeipercentages hebben verhoogd met 200 jaar ( + ) toen de middelen beschikbaar kwamen. Op oudere leeftijd beginnen meer en meer bomen tekenen van interne rot te vertonen van roodhartschimmel. In sommige plaatsen, maar liefst de helft van de bomen per acre kan worden beïnvloed met rood hart in de kronen.
uit onderzoek is gebleken dat, hoewel een langbladig bos eruit ziet als en wordt gedefinieerd als een “oude boom” (d.w.z. grote, verspreide, oude bomen), het nog steeds ongeveer 2/3 van de bomen van minder dan 50 jaar oud is. Door het grote aantal kleinschalige verstoringen in de langbladige dennenecosystemen gaat het bos als geheel door ten minste één van deze groeistadia tegelijk.
dood
in een landschap dat regelmatig bliksem, tornado ‘ s, bosbranden, droogte, orkanen of zelfs ijsstormen ziet, is het echt opmerkelijk dat een langbladige den op hoge leeftijd sterft. Na 300 jaar zullen bomen die alles overleven wat Moeder Natuur ze te bieden heeft, uiteindelijk verzwakken en het vermogen verliezen om ongedierte uit het bos af te weren, zoals zwarte terpentijn of Zuidelijke pijnboomkevers. Langzaam beginnen de bomen af te sterven. De eerste tekenen van deze verzwakking zijn een verdunning van groene naalden in de boomkroon, gevolgd door tekenen van kever activiteit op de schors, dan verwelken van naalden en ten slotte door volledig blad-of naaldverlies.
wanneer we denken aan de bijdrage van een organisme (zoals een langbladige Den) aan een ecosysteem, richten we ons meestal alleen op het levende organisme. Echter, een langbladige Den is misschien net zo belangrijk voor het ecosysteem nadat de boom dood is als wanneer hij leeft. Zodra de boom afsterft, slokt zijn bast snel af of wordt afgescheurd door spechten te foerageren. Wat overblijft is het witte skelet van de boom; bekend als een addertje onder het gras. Snags blijven meestal slechts een paar jaar; zonder de beschermende schors op zijn plaats, het harsachtige binnenste hout van de longleaf wordt blootgesteld en vaak zorgt ervoor dat de snag te ontbranden tijdens een bosbrand en branden tot de grond.