kattenstaarten-een Survival Diner
kattenstaarten hebben veel eetbare delen, van boven naar beneden. Foto door Green Deane
Cattails: Swamp Supermarket
de Verenigde Staten wonnen bijna de Tweede Wereldoorlog met cattails.
geen enkele groene plant produceert meer eetbaar zetmeel per hectare dan de Katoentaart; geen aardappelen, rijst, taros of yams. Plannen waren onderweg om Amerikaanse soldaten te voeden met dat zetmeel toen de Tweede Wereldoorlog stopte. Korstmos, geen groene plant, kan meer koolhydraten per hectare produceren. Een acre van cattails kan produceren 6.475 pond bloem per jaar gemiddeld (Harrington 1972).
Lisdodde pollen
twee soorten lisdodde komen tegenwoordig veel voor in Noord-Amerika. De ene is Typha latifolia (TYE-fuh lat-ih-FOH-lee-uh) de andere Typha angustifolia (an-gus-tee-FOH-lee-uh.) Typha is van het Grieks en betekent “moeras” — nu je hoe “tyfus” kreeg zijn naam en tyfus Mary. Latifolia betekent breed blad, angustifolia betekent mager blad. Naast dat verschil, de T. latifolia houdt van ondieper water, de T. angustifolia dieper water, maar het is niet ongebruikelijk om ze naast elkaar te vinden en ook kruisingen-l ‘ angustifolia misschien. Kattenstaarten hebben hun naam te danken aan hun volwassen bruine cilindrische bloemstekels. Toen ik een kind was gebruikten we de gedroogde spikes als fakkels tijdens het schaatsen in de winter. Het einde van het seizoen pluizige “staarten” maken uitstekende tinder en de Indianen gebruikt hen isolatie, matrassen en absorptie.
er is zoveel te weten over cattails dat er een boek over geschreven zou kunnen worden. Ten eerste, geen andere planten in hun volwassen stadium lijken op de lisdodde, dus het is moeilijk om verkeerd te identificeren. Jongere planten kunnen verkeerd geïdentificeerd worden met drie giftige, dus zoek altijd naar de klassieke groei van vorig jaar om te bevestigen dat je kattenstaarten hebt gevonden. Lisdodde is ovaal aan de basis, niet vlak. Ze zijn ook zeer mild smakend en zonder veel aroma betekenis als wat je denkt dat je hebt is een lisdodde en het is sterk gearomatiseerd en of aromatisch — de geur van modder niet meegerekend — je hebt de verkeerde plant.
er wordt gezegd dat als een verloren persoon kattenstaarten heeft gevonden, ze vier van de vijf dingen hebben die ze nodig hebben om te overleven: Water, voedsel, onderdak en een bron van brandstof voor warmte—de droge oude stengels. Het enige dat ontbreekt is gezelschap. Natuurlijk, het andere ding om op te wijzen is dat het niet uitmaakt waar het water stroomt, stroomafwaarts is de beschaving in Noord, Midden en Zuid-Amerika. Onthoud dat als je verdwaald bent in Amerika. Dit geldt niet voor Afrika of Siberië. Veel rivieren in Afrika zijn het grootst in de buurt van hun bron en drogen op als het water wordt gebruikt of verdampt. In Siberië stromen rivieren naar het noorden naar het onbewoonde Noordpoolgebied.
een Boy Scout motto is ” noem het en we maken het van cattails!”Kattenstaarten zijn de supermarkt van de wildernis. De jonge kolfachtige toppen van de plant zijn eetbaar, net als de witte bodem van de stengel, sporen de hoofdwortels af en spaghetti-achtige wortelstokken van de hoofdwortels. Ze hebben vitamine A, B,
Lisdodde onderstengels
en C, kalium en fosfor. Het stuifmeel kan worden gebruikt als meel. Ik hou van hun gemak als een trail knabbelen, of kano knabbelen als het ware. Trek er gewoon een aan en waar het aan de steel trekt is er meestal een lekkere hap of twee. Ik denk dat het beste deel, hoewel, zijn de nieuwe scheuten van de hoofdwortel. Ze beginnen als een krokodillentand en dan een puntige haak van drie of vier centimeter lang. De wortels zelf hebben wat verwerking nodig en ik kom er zo aan.
de” Listronotus ” larve wordt groter
kattenstaarten hebben een verrassende functie en geschiedenis. De verspreiding van kattenstaarten in een waterlichaam is een belangrijk onderdeel van het proces van open water wordt omgezet in moeras dan droog land. Ze zijn afkomstig uit zowel Noord-Amerika en Europa. In Europa worden kattenstaarten bultrussen of grote rietknots genoemd. Ze worden voor het eerst genoemd — wat betekent geschreven — in de Verenigde Staten in de jaren 1830 en in die tijd werden ze alleen gevonden langs de Atlantische kust en de Golf van Mexico met uitzondering van Texas. Ze werden niet eens gemeld in plaatsen als Wisconsin tot na de Eerste Wereldoorlog. ze waren geen belangrijke plant in de Dakota ‘ s tot de jaren 1960. De inheemse lisdodde, Typha gracilis, lijkt bijna verdwenen te zijn, en kruising met de Europese versie om de twee hier genoemde soorten te vormen. Oosterse inboorlingen gebruikt cattails uitgebreid, niet alleen voor voedsel, maar voor hennep en vulling. In feite betekent één Indiaans woord voor kattenstaarten “fruit voor papoose’ s bed.”De pluis werd gebruikt in luiers en voor de menstruatie.
net als de meeste waterplanten in het gebied is de lisdodde ook de thuisbasis van een kever die vissen leuk vinden. Kijk op een groene lisdodde naar een buitenste blad dat aan de onderkant van het blad en de hoofdsteel bruin wordt. Je vindt hier een larve, eigenlijk de larvale vorm van een Pijlpuntkever, van het geslacht Listrootus. De grootte zal variëren, maar ze groeien groot genoeg voor een kleine haak en vissen houden van hen. Als snuitkever is de larve waarschijnlijk ook eetbaar voor mensen, maar ik heb er nog geen geprobeerd. Je vindt hetzelfde grub in de toppen van bultrussen en wapato.
zoals eerder vermeld, zijn kattenstaarten de kampioen van de zetmeelproductie. De manier waarop je het zetmeel krijgt is om de buitenkant van de wortels schoon te maken en ze vervolgens te pletten in schoon water en ze te laten zitten. Het zetmeel zakt naar de bodem en men giet het water af. Het kan een aantal drain te nemen en te vestigen sessies zich te ontdoen van de vezel. Ik heb eens het rauwe zetmeel geproefd en kreeg een beetje buikpijn. Als je eenmaal alleen het zetmeel hebt, is het uitstekend om te koken zoals elke bloem. Zo zetmeel krijgen is arbeidsintensief. Hier zijn drie andere manieren om bij het wortelzetmeel te komen:
Schone lisdodde-wortels
droog de geschilde wortels (schil de wortels als ze nat zijn–ze zijn moeilijk te schillen als ze droog zijn). Hak de wortels in kleine stukjes, en stamp ze dan met een beetje water. Wanneer de lange vezels worden verwijderd, kan het resulterende gouppoeder worden gedroogd en als meel worden gebruikt. De wortels kunnen ook worden gekookt als aardappelen dan het zetmeel uitgekauwd (spugen de vezels weg) of u kunt ook de wortel roosteren in een vuur tot de buitenste sponsachtige kern volledig zwart is. Kauw dan het zetmeel van de vezel. Eet de vezels niet op. Het zal je maagpijn geven. Ik weet het uit persoonlijke ervaring. Het voordeel van deze laatste methode is dat er geen potten of pannen nodig zijn. Als je vuur en een vijver hebt heb je een voedzame maaltijd. Je kunt de wortels ook op de barbecue leggen.
ten slotte wordt vermoed dat kattenstaarten, Typha latifolia, in Indiana een dodelijke vergiftiging hebben ondergaan, één geval meer dan 80 jaar geleden. De symptomen omvatten stijfheid, niet bewegen, overvloedige transpiratie en spiertrillingen.
het “gespecificeerde” Plantprofiel van groene deaan
identificatie: kattenstaarten groeien tot 9 voet; bladeren zijn van binnen strap-achtig, stijf, sponsachtig, afgerond op de rug, aan de basis samen omhuld om er” afgeplat ” maar ovaal uit te zien; de sigaar uitziende “bloesem” is zeer dicht verpakt met kleine bloemen, mannelijke bloemen in de bovenste cluster, vrouwelijke bloemen in de onderste cluster. Wortels groeien horizontaal. Als er een opening is tussen de mannelijke en vrouwelijke delen van de plant is het T. angustifolia, of het smalle blad lisdodde. Als de mannelijke en vrouwelijke delen van de plant elkaar ontmoeten, is het T. latifolia, de gewone lisdodde.
jaargetijde: Spikes, pollen en bloemen in het voorjaar, stengelbodems en worteljaar het best in de herfst en het voorjaar.
omgeving: groeit waar het nat is, rivieren, vijvers, sloten, meren, dicht bij de kust of verder weg.
bereidingswijze: talrijke, gekookte onrijpe en rijpe bloemen, stuifmeel in brood, stengels als pad knabbelen, wortelzetmeel als levensonderhoud, wortelstengels scheuten als groenten. De wortels kunnen worden gekookt en het zetmeel gestript of gezogen uit de vezels. Ze kunnen worden gedroogd, het zetmeel geraspt van de vezels en het zetmeel gebruikt als meel. Je kunt de wortels in water verpletteren, het zetmeel laten bezinken, het water afgieten en dan het zetmeel gebruiken. Of je kunt maar de wortels op sintels en roosteren tot zwart, dan pel de zwarte laag af en kauw of zo het zetmeel van de vezels. Ook de kern van de wortels kan droog geroosterd worden en gebruikt worden als koffiesurrogaat.
geschulpte Lisdodde
neem twee kopjes geroosterde lisdodde toppen en doe ze in een kom met twee geklopte eieren, een half kopje gesmolten boter, een halve theelepel elk suiker en nootmuskaat en zwarte peper. Meng goed en voeg langzaam een kopje gebroeide melk toe aan het kattenstaartmengsel en gemengd. Giet het mengsel in een ingevette braadpan en top met geraspte Zwitserse kaas-optioneel-en voeg een schar van boter. Bak 275 graden gedurende 30 minuten.
Kattenstaartpollenkoekjes
de groene bloeipunten worden heldergeel naarmate ze bedekt worden met stuifmeel. Doe een grote plastic zak over het hoofd (of de staart) en schud. Het stuifmeel is zeer fijn en lijkt op een kerriekleurig talkpoeder. Pannenkoeken, muffins en koekjes zijn uitstekend door het vervangen van pollen voor de tarwemeel in elk recept. Lisdodde Pollen koekjes: Meng een kwart kopje lisdodde pollen, een en driekwart kopje bloem, drie theelepels bakpoeder, een theelepel zout, vier eetlepels inkorten, en driekwart een kopje melk. Bak, na het uitsnijden van de koekjes, 20 minuten in een 425 graden oven. Voor een nog meer gouden Toon, kunt u een extra kwart kopje pollen toe te voegen.
Kattenstaartpollen pannenkoeken
Meng een half kopje pollen, een half kopje bloem, twee eetlepels bakpoeder, een theelepel zout, een ei, een kopje melk, drie eetlepels spek drippings. Giet in een hete koekenpan of bakplaat in dollar, vier-inch pannenkoekenbedragen.
Lisdodde braadpan
twee kopjes geschrapte spikes, een kop broodkruimels, een ei, geklopt, een half kopje melk, zout en peper, een ui in blokjes gesneden, een half kopje geraspte cheddar kaas. Combineer alle ingrediënten in een ovenschotel en plaats 25 minuten in een oven op 350 graden. Serveer als het warm is.