• Articles
• admin

New Delhi: “ik heb Moslims het grootste deel van mijn leven gehaat en vandaag noem ik mezelf er trots een,” zegt Siddharth, die de naam Shadab aannam toen hij zich in 2012 tot de Islam bekeerde.In een tijd waarin veel door de BJP geregeerde staatsregeringen zogenaamde anti-religieuze bekeringswetten hebben aangenomen of van plan zijn door te voeren, heeft zijn reis van het hindoeïsme naar de Islam hem een speciaal inzicht gegeven in de opkomst van anti-moslim sentiment.Hij was een toegewijde Hindoe die elke dinsdag en zaterdag in de tempel bad. Hij zou eerbetoon brengen aan alles wat de religie voorgeschreven, en herinnert zich het nemen van snoep naar de tempel te bieden aan de goden. Van de Kshatriya kaste, hij zegt dat alle festivals en tradities werden gevierd in volledige overeenstemming met de Hindoe gebruiken voorgeschreven door priesters voor hun kaste.Op 19-jarige leeftijd begon Shadab ritualistische praktijken in twijfel te trekken. Hij zegt: “telkens als ik mijn ouders vroeg naar de betekenis en logica achter de verlichting van diyas, noemden ze hun ouderen als aanhangers van de traditie, maar ze gaven me nooit een logische verklaring.”Geboren uit Hindoe-ouders die hem de dagen van de week hadden geleerd in overeenstemming met welke dag behoorde tot welke God, merkte hij dat hij zijn geloof in twijfel trok.Toen hij gevraagd werd wat hem tot de Islam aantrok, zei hij dat gelijkheid hem inspireert. “In de Islam, of het nu een bedelaar of een bankier is, staan ze allemaal in dezelfde rijen voor namaz, ze zijn allemaal gelijk in de ogen van de Islam. Je hoeft niet rijk te zijn of Geboren te worden in een bepaalde sociale categorie om dicht bij Allah te zijn,” zegt Shadab. De Islam pleit voor gelijkheid tussen alle mensen en roept op tot gelijk respect voor iedereen, ongeacht kleur, ras, financiële status, sociale status, zegt hij.Zijn reis begon toen hij besloot de Koran te lezen, die zijn roeping tot de Islam versterkte. Hij legt uit: “Er wordt gezegd dat wanneer je loopt naar Allah, Hij loopt naar je toe. Ik kroop alleen maar Allah taa ‘ lah opende manieren voor mij om niet alleen te ontdekken, maar begrijpen van de kernprincipes van de Islam.”

naarmate Shadab ‘ s liefde voor de Islam toenam, nam zijn problemen thuis toe. Hij bood namaz in het geheim aan. Hetzelfde gold voor vasten tijdens Ramzan. Terwijl dit alles duwde hem dichter bij Allah, zou hij ver weg van zijn familie, zelfs terwijl het leven in hetzelfde huis als hen.Toen zijn familie veranderingen in zijn gedragspatronen begon op te merken, hielden ze hem nauwlettend in de gaten. De familie zou af en toe zijn kamer plunderen om te zoeken naar iets ‘Islamitisch’. Op een dag was de inval productief: in de tas van Shadab vonden ze tasbeeh (gebedskralen), een skullcap en een gebedsboek.

zelfs leden van de vereniging waarin hij woonde, begonnen hen in de gaten te houden. Sommige leden confronteerden de familie van Shadab en zeiden dat ze hem bij verschillende gelegenheden de plaatselijke moskee hadden zien binnengaan. In 2016, toen de conflicten verergerden, onterfde de familie Shadab. Hij was 23.Daarna was hij werkloos, onthecht en sliep hij op wegen, parkbanken en op de trappen van gesloten winkels. “Voor mijn familie en de anderen die tussenbeide kwamen, meer dan dat ik het hindoeïsme verliet, was het probleem mijn aanvaarding van de Islam”, zegt Shadab. Zijn eigen familie die hem vervreemde, heeft Shadab ‘ s oproep tot de Islam niet afgeschrikt. Shadab bekeerde zich kort daarna tot de Islam in een lokale moskee.

leven na de Islam

nadat hij uit zijn huis was gezet, werd hij beschermd door een Moslimvriend die hij nu als familie beschouwt. Later, toen Shadab een baan kreeg, realiseerde hij zich dat niet alleen de bedrijfswereld slim is in termen van werkcultuur, maar ook islamofoob is.Toen het anti-Moslimgevoel begon te stijgen en er regelmatig incidenten van lynchen werden gemeld, voelde Shadab zich zeer kwetsbaar bij het uitoefenen van zijn recht op religie.In dualiteit moesten Siddharth en Shadab van persoon veranderen. Op kantoor zou Siddharth op zoek gaan naar rustige plekken om namaz aan te bieden en in de moskee zou Shadab aandachtig luisteren naar preken die hem elke dag meer aan de Islam gelijmd hebben. Als hij op de weg liep, vond Shadab vaak zijn hand in zijn zak om zijn schedel uit te rukken tijdens azaan tijd, maar Siddharth zou hem stoppen.Toen Shadab ’s Moslimvrienden te weten kwamen dat hij zich tot de Islam had bekeerd, beschreven velen van hen zijn beslissing als’het graven van zijn eigen graf’.

deze articulatie raakte hem hard toen hij zich realiseerde waarom Akhlaq, Junaid, Tabrez en Pehlu werden gelyncht. Hij zegt: “Niemand zal de realiteit van Indiase moslims begrijpen, totdat het thuis raakt. Veel hindoes lachen om de slogan ‘Musalmaan khatray mein hai’ en beweren dat moslims absoluut veilig zijn. Dit is niet waar. Moslims leven als tweederangs burgers. Ik heb het verschil gevoeld, ik heb het met mijn eigen ogen gezien.”

hij nam actief deel aan de anti-Citizenship Amendment Act (CAA)-National Register of Citizens (NRC) protesten. “Kaagaz nahi dikhaaengay was niet alleen een slogan voor mij. Het was het gevaar dat mijn gemeenschap als geheel zou worden uitgesloten”, zegt hij.Toen hij Hindoe was, had Shadab het gevoel dat hij de realiteit van de meeste Indiase moslims over het hoofd had gezien. Hij zegt dat de anti-CAA/NRC protesten de moslims die trotse Indiërs zijn verenigden en zich verzetten tegen het Communaal nationalisme dat het huidige regime channelt. Hij zegt: “morgen, vanwege mijn conversiedocumenten, wie weet welke juridische maas het regerende regime zal inroepen om mijn Burgerschap in te trekken?Na acht jaar Islam te hebben bedreven, sloeg het spook van het gerichte geweld toe tijdens de rellen in Delhi. “Als moslim was ik verbaasd over de haat die mensen jegens de gemeenschap toonden”, zegt hij. Hij zegt dat de aanvallen goed gepland en systematisch uitgevoerd waren. Tijdens zijn verloving in hulpwerk vindt hij dat aanvallen op rijke moslims een soort vendetta symboliseerden die de relschoppers hadden, alsof Moslims niet kunnen bestaan als welgestelde klasse.

Shadab zegt zich te bekeren zodat de Islam op een doodzonde lijkt. Hij zegt dat het hem een enorme strijd kostte om zijn leven terug te beginnen, maar dat hij zich niet kan voorstellen dat hij dat zou kunnen doen als hij een vrouw was geweest. Hij vindt dat de zogenaamde ‘love jihad’ wetten vrouwen beroven van hun autonomie, en hun recht op religie.Terwijl de BJP de samenzweringstheorie van de Sangh parivar versterkt dat Hindoevrouwen ‘gedwongen’ worden zich tot de Islam te bekeren, stelt een 28-jarige Hindoe man die zich vrijwillig tot de Islam heeft bekeerd, verschillende vragen aan de anti-Islam en Anti-Moslim ideologie die de regerende partij propageert. Shadab zegt dat hoewel het iemands wettelijke recht en persoonlijke keuze is om te beslissen welke religie te beoefenen of te prediken, het politiek gemotiveerde gemeenschappelijke klimaat Moslims geen andere keuze laat dan hun identiteit te verbergen.Shadab gelooft in de grondwet en in artikel 25, dat de Vrijheid van geweten, de vrijheid om godsdienst te belijden, te praktiseren en te propageren aan alle burgers garandeert.