How to Create a Mind
Thought experimentsEdit
Kurzweil opent het boek door ons te herinneren aan het belang van thought experimenten in de ontwikkeling van belangrijke theorieën, waaronder evolutie en relativiteit. Het is vermeldenswaard dat Kurzweil Darwin ziet als “een goede mededinger” voor de toonaangevende wetenschapper van de 19e eeuw. Hij suggereert zijn eigen gedachte-experimenten met betrekking tot hoe de hersenen denken en zich dingen herinneren. Zo vraagt hij de lezer om het alfabet te reciteren, maar dan om het alfabet achterstevoren te reciteren. De moeilijkheid om terug te gaan suggereert “onze herinneringen zijn sequentieel en in orde”. Later vraagt hij de lezer om iemand te visualiseren die hij slechts een of twee keer heeft ontmoet, de moeilijkheid hier suggereert “er zijn geen beelden, video’ s, of geluidsopnames opgeslagen in de hersenen” alleen sequenties van patronen. Uiteindelijk concludeert hij dat de hersenen een hiërarchie van patroonherkenners gebruiken.Volgens Kurzweil bevat de neocortex ongeveer 300 miljoen zeer algemene patroonherkenners, gerangschikt in een hiërarchie. Om bijvoorbeeld een geschreven woord te herkennen kunnen er verschillende patroonherkenners zijn voor elke verschillende letterstreek: diagonaal, horizontaal, verticaal of gebogen. De output van deze herkenners zou voeden tot hogere niveau patroon herkenners, die op zoek naar het patroon van slagen die een letter vormen. Tot slot gebruikt een woord-Level recognizer de uitvoer van de letter Recognizer. Al die tijd signalen voeden zowel “vooruit” en “achteruit”. Bijvoorbeeld, als een letter wordt verduisterd, maar de resterende letters sterk wijzen op een bepaald woord, de woord-level recognizer zou kunnen suggereren om de letter-recognizer welke letter te zoeken, en de letter-level zou suggereren welke slagen te zoeken. Kurzweil bespreekt ook hoe luisteren naar spraak vereist soortgelijke hiërarchische patroon herkenbare.Kurzweil ‘ s belangrijkste stelling is dat deze hiërarchische patroonherkenners niet alleen worden gebruikt voor het waarnemen van de wereld, maar voor bijna alle aspecten van het denken. Bijvoorbeeld, Kurzweil zegt geheugenherinnering is gebaseerd op dezelfde patronen die werden gebruikt bij het voelen van de wereld in de eerste plaats. Kurzweil zegt dat leren cruciaal is voor menselijke intelligentie. Een computerversie van de neocortex zou aanvankelijk zijn als een pasgeboren baby, niet in staat om veel te doen. Alleen door herhaalde blootstelling aan patronen zou het uiteindelijk zichzelf organiseren en functioneel worden.Kurzweil schrijft uitgebreid over neuroanatomie, zowel van de neocortex als van “de oude hersenen”. Hij citeert recent bewijs dat interconnecties in de neocortex een rasterstructuur vormen, wat hem een gemeenschappelijk algoritme suggereert voor “alle neocorticale functies”.
Digital brainEdit
Kurzweil schrijft vervolgens over het creëren van een digitaal brein geïnspireerd door het biologische brein dat hij beschrijft. Een bestaande poging waar hij naar verwijst is Henry Markram ‘ s Blue Brain Project, dat een poging is om een volledige hersimulatie te creëren tegen 2023. Kurzweil zegt dat de volledige moleculaire modellering die ze proberen te traag zal zijn, en dat ze zullen moeten ruilen in vereenvoudigde modellen om de initiële zelforganisatie te versnellen.Kurzweil gelooft dat deze grootschalige simulaties waardevol zijn, maar zegt dat een meer expliciet “functioneel algoritmisch model” nodig zal zijn om menselijke niveaus van intelligentie te bereiken. Kurzweil is niet onder de indruk van neurale netwerken en hun potentieel, terwijl hij zeer bullish op vector kwantisatie, verborgen Markov modellen en genetische algoritmen sinds hij alle drie met succes gebruikt in zijn spraakherkenningswerk. Kurzweil stelt patroonherkenners in de neocortex gelijk aan uitspraken in de LISP-programmeertaal, die ook hiërarchisch is. Hij zegt ook dat zijn aanpak vergelijkbaar is met Jeff Hawkins ‘ hiërarchische temporele geheugen, hoewel hij vindt dat de hiërarchische verborgen Markov modellen een voordeel hebben in patroondetectie.Kurzweil raakt aan een aantal moderne toepassingen van geavanceerde AI, waaronder Google ’s zelfrijdende auto’ s, IBM ‘ s Watson die de beste menselijke spelers versloeg in het spel Jeopardy!, de Siri persoonlijke assistent in de Apple iPhone of zijn concurrent Google Voice Search. Hij contrasteert de handgecodeerde kennis van de Douglas Lenat ’s Cyc project met het geautomatiseerde leren van systemen zoals Google Translate en suggereert de beste aanpak is om een combinatie van beide te gebruiken, dat is hoe IBM’ s Watson was zo effectief. Kurzweil zegt dat John Searle ‘ s zijn “Chinese kamer” bezwaar tegen Watson heeft genivelleerd, met het argument dat Watson alleen symbolen manipuleert zonder betekenis. Kurzweil denkt dat het menselijk brein is” gewoon ” doen hiërarchische statistische analyse ook.In een sectie getiteld A Strategy for Creating a Mind vat Kurzweil samen hoe hij een digitale geest zou samenstellen. Hij begon met een pattern recognizer en regelde een hiërarchie om zichzelf te organiseren met behulp van een hiërarchisch verborgen Markov-model. Alle parameters van het systeem worden geoptimaliseerd met behulp van genetische algoritmen. Hij zou toevoegen in een” kritisch denken module ” om bestaande patronen in de achtergrond te scannen op onverenigbaarheden, om te voorkomen dat het houden van inconsistente ideeën. Kurzweil zegt dat de hersenen toegang moeten hebben tot “open vragen in elke discipline” en de mogelijkheid moeten hebben om “grote databases onder de knie te krijgen”, iets waar traditionele computers goed in zijn. Hij vindt dat het uiteindelijke digitale brein “net zo in staat zou zijn als biologische hersenen om veranderingen in de wereld teweeg te brengen”.
Filosofiedit
een digitaal brein met intelligentie op menselijk niveau roept vele filosofische vragen op, waarvan de eerste is of het bewust is. Kurzweil vindt dat bewustzijn “een emergente eigenschap is van een complex fysisch systeem”, zodanig dat een computer die een brein nabootst hetzelfde emergente bewustzijn zou hebben als het echte brein. Dit in tegenstelling tot mensen als John Searle, Stuart Hameroff en Roger Penrose die geloven dat er iets speciaals is aan het fysieke brein dat een computerversie niet kan dupliceren.
een andere kwestie is die van de vrije wil, de mate waarin mensen verantwoordelijk zijn voor hun eigen keuzes. Vrije wil heeft betrekking op determinisme, als alles strikt wordt bepaald door voorafgaande staat, dan zouden sommigen zeggen dat niemand vrije wil kan hebben. Kurzweil heeft een pragmatisch geloof in vrije wil omdat hij vindt dat de samenleving het nodig heeft om te functioneren. Hij suggereert ook dat de kwantummechanica “een voortdurende bron van onzekerheid op het meest fundamentele niveau van de werkelijkheid” kan bieden, zodat het determinisme niet bestaat.
tot slot behandelt Kurzweil identiteit met futuristische scenario ‘ s waarbij een niet-biologische versie van iemand gekloond wordt, of die persoon geleidelijk aan een operatie tegelijk tot een niet-biologische entiteit verandert. In het eerste geval is het verleidelijk om te zeggen dat de kloon niet de oorspronkelijke persoon is, omdat de oorspronkelijke persoon nog steeds bestaat. In plaats daarvan concludeert Kurzweil dat beide versies dezelfde persoon zijn. Hij legt uit dat een voordeel van niet-biologische systemen is “de mogelijkheid om te worden gekopieerd, back-up, en opnieuw gemaakt” en dit is gewoon iets mensen zullen moeten wennen. Kurzweil gelooft dat identiteit “wordt bewaard door de continuïteit van het patroon van informatie die ons maakt” en dat de mens niet gebonden is aan een specifiek “substraat” zoals de biologie.
Law of accelerate returnsEdit
de wet van accelerate returns is de basis voor al deze speculaties over het creëren van een digitaal brein. Het verklaart waarom de rekencapaciteit onverminderd zal blijven toenemen, zelfs na het verstrijken van de wet van Moore, die Kurzweil voorspelt zal gebeuren rond 2020. Geïntegreerde schakelingen, de huidige methode voor het maken van computerchips, zullen uit de schijnwerpers verdwijnen, terwijl een aantal nieuwe, meer geavanceerde technologie de speling zal oppakken. Het is deze nieuwe technologie die ons naar de enorme niveaus van berekening zal brengen die nodig zijn om een kunstmatig brein te creëren.Naarmate de exponentiële vooruitgang verder gaat in en voorbij de singulariteit, zegt Kurzweil: “we zullen fuseren met de intelligente technologie die we creëren”. Van daaruit zal de intelligentie zich snel naar buiten uitbreiden. Kurzweil vraagt zich zelfs af of de snelheid van het licht echt een vaste grens is aan het vermogen van de beschaving om het universum te koloniseren.