How to Become a Bodhisattva
Pilar Jennings on how to overcome two common roadblocks to compassion. De sleutel is om de waarheid van lijden onder ogen te zien — die van jezelf en die van anderen.
foto door Joe Vogan / Alamy stockfoto
toen hem onlangs werd gevraagd wat er zal gebeuren na zijn dood, haalde de Dalai Lama zijn schouders op en zei dat hij het niet wist. Maar hij bad dat hij herboren zou worden waar het meeste leed is.
toen ik met deze opmerkelijke uitspraak zat, viel het me op dat dit de bodhisattva ‘ s manier is: om je leven te wijden aan het lijden van anderen, in al zijn vormen, totdat het eindigt.
toch is het u misschien opgevallen dat deze nobele reactie—het mededogen in het hart van boeddhistische wijsheid—gemakkelijk een ongrijpbaar doel kan blijven. Voor velen van ons is er een schrijnende, bijna instinctieve kloof tussen hoe we willen reageren op lijden en onze gebruikelijke reactie.
de belangrijkste uitdaging is om onze gemeenschappelijke menselijkheid te erkennen, zelfs-misschien vooral-wanneer deze gehuld is in grote verschillen.Op basis van het boeddhisme en de psychotherapie wil ik graag twee obstakels bekijken om voor het lijden van jezelf en anderen te zorgen—terugtrekking en teleurstelling—en hoe je ze kunt overwinnen.
voor velen van ons zorgt lijden ervoor dat we ons terugtrekken. Terwijl we nadenken over hoe we dit patroon kunnen veranderen, kan het nuttig zijn om te overwegen dat terugtrekken uit lijden in de eerste plaats een poging tot bescherming is. Als je bijvoorbeeld vroeg in je leven acuut leed hebt ervaren, zullen er waarschijnlijk beschermende delen van jezelf klaarstaan om alles te doen wat nodig is om meer pijn af te weren. Dat is wat innerlijke beschermers doen: ze staan op wacht om dreigende ondergang af te weren. Vaker wel dan niet, betekent dit het vinden van manieren om te bukken en te dekken.
het lastigste en meest paradoxale deel van het zich terugtrekken uit het lijden is dat het tegen onze natuur ingaat. We zijn verbonden. Dit is een inzicht benadrukt in boeddhistische leringen, en ook in neurobiologie en psychotherapie. We beginnen dit leven op zoek naar het gezicht van onze moeder, en tot de laatste adem, of we het weten of niet, we dragen dit verlangen naar intieme verbinding.
de uitdaging is dus om nieuwe en flexibelere manieren te vinden om de relatieve veiligheid in het midden van het leven, met al zijn onvoorziene moeilijkheden, te handhaven. Natuurlijk, perfecte veiligheid is niet iets waar we op kunnen rekenen. Maar we kunnen ons best doen om de verschillende omstandigheden te onderscheiden, zowel intern als extern, die bijdragen aan of ons welzijn bedreigen. Dit is wat we leren te doen bij het beoefenen van mindfulness. We merken meer van onze realiteit zonder oordeel en leren erover met een gevoel van vriendelijke nieuwsgierigheid, zodat we beter in staat zijn om de waarschijnlijke uitkomst van onze reacties te onderscheiden. In de boeddhistische traditie doen we dit in de geest van het verminderen van toekomstig lijden en het verhogen van het welzijn voor onszelf en anderen.De historische Boeddha stelde een manier voor om lichaam en geest te helpen samenwerken in de richting van verhoogde gevoelens van relatieve veiligheid en gemak. Bij deze methode wordt de ademhaling gebruikt om de geest te helpen zich beter uitgerust te voelen om met de werkelijkheid om te gaan. Wanneer je vakkundig met de ademhaling werkt, deze vertraagt en zachte pauzes tussen elke inademing en uitademing opneemt, begint het zenuwstelsel meer gereguleerd te voelen, en neemt de geest signalen uit het lichaam op dat het veilig genoeg is om je waakzaamheid te laten zakken.
Mindfulness of the breath is een onschatbare manier om te ontdooien als je te maken hebt met stressvolle omstandigheden. Het geeft je meer vertrouwen in je vermogen om verbonden te blijven met je ervaring—en het lijden in de wereld—zelfs wanneer het formidabele uitdagingen oplevert.
dit brengt ons bij een tweede obstakel om het hoofd te bieden aan lijden dat een enorme macht kan uitoefenen, vooral in tijden van crisis. Wanneer je geconfronteerd wordt met acuut lijden, is het verleidelijk om je verteerd te voelen door de manier waarop anderen ons teleurgesteld hebben. Als je bent mishandeld, of weet van anderen die zijn mishandeld, deze reactie is begrijpelijk. Maar als teleurstelling ons fixeert, kunnen we uiteindelijk heen en weer steken tussen ons ontoereikend voelen en woedend zijn op degenen die kwaad doen.
Traumatherapeuten hebben enig nuttig inzicht in deze dynamiek. In elke crisis, of het nu in een familie of Grotere Gemeenschap is, is er meestal een combinatie van iemand die gewond raakt, iemand die schade veroorzaakt, en iemand die passief getuige is. De combinatie van geschaad en niet geholpen worden resulteert vaak in een diepe teleurstelling en wantrouwen van mensen en relaties.Genezing van teleurstelling kost tijd en vereist de bereidheid om te rouwen wat niet gebeurde, maar wel had moeten gebeuren. In de psychotherapie werken we met het moeilijke en moedige proces van bewust rouwen om persoonlijke en collectieve ervaringen van lijden als de weg naar het voelen van ons tedere hart dat zorg en mededogen nodig heeft.In boeddhistische meditatie worden gevoelens van teleurstelling en woede onderzocht en uitgedaagd door de beoefening van meditatie van liefdevolle vriendelijkheid. Na verloop van tijd kan deze methode een visceraal begrip versterken dat we allemaal geluk en vrijheid van lijden wensen.
we doen dit eerst door liefde en mededogen te genereren voor degenen waar we gemakkelijk om kunnen geven, en dan deze tedere gevoelens uit te breiden naar de overgrote meerderheid van de mensen in deze wereld die we niet kennen, en, langzaam, zelfs naar degenen met wie we problemen of conflicten hebben gehad. De belangrijkste uitdaging is om onze gemeenschappelijke menselijkheid te erkennen, zelfs-misschien vooral-wanneer deze gehuld is in grote verschillen.
u zou een gevoel van mentale soepelheid en gemak kunnen opmerken als u met deze praktijk werkt, zelfs ten opzichte van mensen die u gewoonlijk leed bezorgen. Mediteren op liefdevolle vriendelijkheid kan je helpen om gelijkmoedigheid te cultiveren en je minder alleen, minder teleurgesteld en klaar voor hersteld vertrouwen te voelen.
dit zijn complexe tijden waar we doorheen leven. Ze bevatten veel opvallende voorbeelden van de menselijke neiging om weg te kijken van lijden. Dit is een tijd om ons spirituele pad met vastberadenheid te beoefenen, om ons volledig open te stellen voor het lijden van onszelf en anderen, en om een bron van mededogen te genereren waar we gemakkelijk gebruik van kunnen maken. Deze nobele inspanning zal ons en toekomstige generaties helpen te leven met de gemoedsrust en het welzijn dat we allemaal verdienen.