Hoe wordt uw vergoeding voor medische nalatigheid berekend?
als patiënten hebben we het recht om ons vertrouwen te stellen in artsen, verpleegkundigen en andere medische professionals om voor ons te zorgen door hoogwaardige zorg te bieden. Echter, er zijn momenten waarop deze medische professionals hebben veroorzaakt hun patiënten om letsel te lijden als gevolg van nalatige medische behandeling. In deze gevallen kan een patiënt in aanmerking komen om een medische nalatigheid claim in te dienen, en een vergoeding voor hun verwondingen te ontvangen.
maar hoe wordt uw vergoeding voor medische nalatigheid berekend in dergelijke omstandigheden? Lees verder om meer te weten te komen wat de belangrijkste gebieden die van invloed zijn op een compensatie uitbetaling.
doel van de vergoeding
doel van de vergoeding is de patiënt terug te brengen naar de situatie waarin hij zou zijn geweest indien hij geen nalatige medische behandeling had ondergaan. Daarom zal de hoogte van de vergoeding per geval variëren, en hangt uiteindelijk af van de individuele omstandigheden van de patiënt. Als de medische nalatigheid van de patiënt is succesvol, vergoeding zal worden betaald door de verzekeraar van de medische professional.
Soorten schadevergoeding
Een patiënt kunnen een vergoeding ontvangen voor:
- Verleden en toekomstige medische kosten
- de Kosten van de zorg (huishoudelijke hulp) verstrekt door een professional of door vrienden en familie.
- Verlies van verleden en toekomst winst
- Pijn, het lijden en het verlies van levensvreugde
Medische Kosten
Een patiënt worden vergoed voor het verleden medische kosten die ontstaan door het letsel. De vergoeding voor toekomstige medische kosten moet worden verdisconteerd met 5%, volgens de wet Burgerlijke Aansprakelijkheid 2002.
indien u als gevolg van uw letsel een uitkering van de overheid heeft ontvangen die verband houdt met medische kosten (zoals Centrelink), moeten deze uitkeringen worden terugbetaald uit een uitkering. Ook alle medische kosten die door uw particuliere zorgverzekeraar zijn betaald, moeten ook worden terugbetaald uit de vergoeding.
kosten van zorg (huishoudelijke hulp)
vergoeding voor verzorgende zorg door vrienden en familie (ook wel kosteloze zorg genoemd) kan worden toegekend ongeacht of er al dan niet voor is betaald. De compensatie op dit gebied is echter aan beperkingen onderworpen. In de eerste plaats moet worden aangetoond dat er een redelijke behoefte was aan de kosteloze zorg, uitsluitend als gevolg van de schade. Ten tweede moet, volgens de wet Burgerlijke Aansprakelijkheid 2002, de kosteloze zorg meer dan zes uur per week zijn gegeven, gedurende een periode langer dan zes opeenvolgende maanden.Voor commercieel betaalde zorg moet alleen worden vastgesteld dat de behoefte aan zorg uitsluitend is ontstaan door het letsel en dat het gevraagde bedrag redelijk is.
gederfde inkomsten
de vergoeding voor gederfde inkomsten uit het verleden of de toekomst is beperkt. De wet Burgerlijke Aansprakelijkheid 2002 beperkt de uitbetaling van de vergoeding, waarin staat dat elk bedrag waarmee het bruto wekelijkse inkomen van de patiënt meer bedraagt dan drie keer het gemiddelde wekelijkse inkomen van alle NSW-werknemers in het meest recente kwartaal moet worden genegeerd. De vergoeding voor het verlies van toekomstige inkomsten moet ook worden verdisconteerd met 5%, indien betaald in een forfaitair bedrag.
pijn en lijden
om in aanmerking te komen voor de vergoeding van pijn en lijden, zijn er letseldrempels waaraan moet worden voldaan. Deze drempel wordt gemeten als een percentage van een volledige persoonsstoornis. De eis is dat de geleden schade moet resulteren in een blijvende verslechtering van ten minste 15%. Dit zal worden beoordeeld door medische professionals, die zich aan strenge richtlijnen houden. Daarom komen alleen letsels die een aanzienlijke invloed hebben op de gezondheidstoestand van een persoon in aanmerking voor schadeloosstelling.
helaas betekent dit dat sommige letsels, hoewel zij een aanzienlijke impact hebben op de benadeelde, mogelijk niet in aanmerking komen voor schadevergoeding. Verwondingen zoals verlies van vingers of tenen, littekenvorming of verlies van smaak voldoen vaak niet aan de drempel.
in de Wet op de Burgerlijke Aansprakelijkheid van 2002 zijn monetaire plafonds vastgesteld voor de vergoeding van pijn en lijden, waarin staat dat de vergoeding niet hoger mag zijn dan $350.000, onder voorbehoud van indexering, en dat de rente niet kan worden teruggevorderd.
contributieve nalatigheid
een arts kan een verdediging van contributieve nalatigheid aanvoeren. Bijdragende nalatigheid treedt op wanneer de eigen nalatigheid van de patiënt heeft bijgedragen aan de oorzaak van hun letsel, als gevolg van een gebrek aan redelijke zorg voor hun gezondheid te nemen. Bijvoorbeeld, als een patiënt niet in slaagt om voorgeschreven medicatie te nemen, niet om terug te keren naar hun arts wanneer daarom wordt gevraagd of niet om hun arts te informeren over de ware aard van hun verwondingen, dan kunnen ze worden beschouwd als gedeeltelijk of volledig in schuld voor hun verwondingen. Als dit het geval is, zal de verantwoordelijkheid voor het letsel worden verdeeld tussen de patiënt en de medische professional, en de vergoeding zal dienovereenkomstig worden verminderd.
forfaitaire uitbetalingen
compensatie wordt meestal uitbetaald in een forfaitair bedrag. Echter, soms onnauwkeurige voorspellingen over de lange termijn aard van de verwondingen kunnen verlaten patiënten vinden dat deze uitbetaling niet aan hun behoeften op lange termijn te voldoen. Daarom is het het beste om juridisch advies in te winnen om een passend compensatiebedrag te ontvangen. Neem voor meer informatie over medische nalatigheid compensatie contact op met Schreuder Partners.