• Articles
• admin

Aquaponics is in veel opzichten geen nieuwe technologie, maar de belangstelling voor het kweken van vissen en planten in een geïntegreerd binnensysteem is de laatste jaren snel gegroeid. In 2012, waren er 21 staten die ten minste één aquaponics farm (USDA-nass 2013) gemeld, met een totaal van 71 aquaponics farms gemeld in de VS Aquaponics farms vertegenwoordigde 2 procent van alle aquacultuurbedrijven. Van deze, 75 procent had de verkoop minder dan $ 25.000, in vergelijking met 48 procent van de vijver gebaseerde activiteiten die de verkoop minder dan $25.000 had. Nog eens 14 procent had een omzet van $ 25.000 tot $ 49.000; en 11 procent had een omzet van $ 50.000 of meer. Ter vergelijking, 60 procent van de vijver gebaseerde activiteiten had een omzet van $ 50.000 of meer. Terwijl er dus een groeiende belangstelling is voor aquaponica, zijn de meeste van deze operaties vrij klein. In 2012, Florida had de meeste aquaponics boerderijen (20 procent), gevolgd door Wisconsin (10 procent), Arizona (8 procent), New York (8 procent), en Hawaii (7 procent). De gemiddelde grootte van een aquaponics boerderij was het grootst in Hawaii (4.741 gallons), gevolgd door Arizona (3.208 gallons), dan Wisconsin (2.004 gallons). De aquaponics boerderijen in Florida waren veel kleiner, met een gemiddelde grootte van 537 gallons.

de zeer kleine omvang van aquaponics-bedrijven lijkt erop te wijzen dat de meeste worden geëxploiteerd als een soort levensstijl of hobby, die misschien wat extra inkomsten oplevert, in plaats van als fulltime aquacultuurbedrijven. Dit onderscheid is belangrijk in een discussie over de economie van aquaponica. Individuen die zich bezighouden met aquaponics als een soort van huis tuinieren activiteit hoeft niet zo veel aandacht te besteden aan kosten en inkomsten als degenen die van plan zijn om hun gezinnen te ondersteunen van aquaponics.

Aquaponics omvat een grote verscheidenheid aan systemen, planten en vissen die op verschillende manieren worden gecombineerd. Elk systeem heeft verschillende soorten en niveaus van kosten en opbrengsten. Ondanks de variabiliteit zijn er drie algemene soorten systemen: raft-of diepwatercultuursystemen, voedingsfoliesystemen en systemen op basis van met media gevulde bedden. Raft cultuur heeft meestal de voorkeur voor commerciële activiteiten, terwijl de nutrient film techniek (NFT) gebruikt voor hydrocultuur is beperkt tot bepaalde soorten planten (zoals bladgroenten) die geen grote, zware wortelsystemen hebben. Zowel raft-als NFT-systemen vereisen dat vaste stoffen worden verwijderd. Met Media gevulde bedden worden vaker gebruikt voor het tuinieren van aquaponics thuis en vereisen een lagere veebezetting dan die welke in vlotsystemen worden gebruikt.

belangrijkste economische overwegingen

belangrijkste economische overwegingen voor elk type onderneming zijn:: 1) de totale investeringen die nodig zijn voor de bouw van installaties en de aankoop van de benodigde apparatuur; 2) de jaarlijkse kosten voor de exploitatie van het systeem; en 3) realistische ramingen van de marktprijzen, de mate van concurrentie op de te richten markten en realistische ramingen van de te ontvangen inkomsten. Het schatten van de benodigde investering is waarschijnlijk de makkelijkste stap bij het starten van een aquaponics-eenheid. Kostenramingen voor een kas en de verschillende soorten tanks, PVC, pompen en filters zijn gemakkelijk beschikbaar. Zorgvuldige gedachte moet gaan in de planning voor alle noodzakelijke onderdelen van het bedrijf.

de jaarlijkse kosten voor de exploitatie van het systeem worden iets moeilijker in te schatten, aangezien veel van deze systemen vrij nieuw zijn met weinig uitgebreide analyses van hun kosten en opbrengsten in de loop van de tijd. Er moeten zeer voorzichtige schattingen worden gemaakt, met name voor de kilo ’s vis die kunnen worden opgetild, de hoeveelheid groenten die kan worden geproduceerd en de risico’ s die daaraan verbonden zijn. Stroomuitval in de winter kan bijvoorbeeld leiden tot een totaal verlies van een tilapia-oogst. Besmettingen van ziekten of parasieten kunnen moeilijk zijn omdat alleen biologische controles kunnen worden gebruikt in aquaponics-eenheden, omdat chemicaliën de andere gewassen die in het systeem zijn geïntegreerd, kunnen doden. Het is belangrijk de groei en opbrengst van vissen en planten enigszins te onderschatten en de kosten enigszins te overschatten. Een dergelijke conservatieve aanpak leidt eerder tot een succesvol businessplan.

het meest uitdagende aspect van het beheer van een aquaponics-operatie is het ontwikkelen van een realistisch, nauwkeurig en werkbaar marketingplan. Het binnen kweken van vis is twee tot drie keer duurder dan het kweken van vis in open vijvers. Zo zal een winstgevende aquaponics-operatie een markt moeten zoeken en ontwikkelen die een hogere dan gemiddelde prijs voor het gewas zal betalen. Een diepgaand begrip van het niveau en de aard van de concurrentie op de markt is essentieel. Bijvoorbeeld, een individu die SLA kweekt in aquaponics zal moeten concurreren met sla verkocht in Wal-Mart, in andere supermarkten, en op boerenmarkten. Waarom zou een individu aquaponisch geteelde sla kopen, vooral als het duurder is dan andere soorten? De verkoper moet een duidelijk antwoord op die vraag hebben om concurrerend te zijn.

een tweede marketingoverweging is dat het soort high-end markt dat een premie zal betalen ook hogere marketingkosten met zich meebrengt. Bijvoorbeeld, als de versheid van de opbrengst een hoofdreden voor een hoogste chef is om een premieprijs voor aquaponically opgeheven kruiden te betalen, die chef frequente leveringen kan willen om versheid te verzekeren. Frequente leveringen vereisen extra personeel, voertuigen en bijbehorende kilometerkosten.

Arbeidsbehoeften moeten ook in aanmerking worden genomen. Een aquaponics systeem vereist frequente aandacht. Ook op kleine schaal zijn aquaponics-systemen complex vanwege hun vele componenten en vereisten. Ziektepreventie, waterpeilbeheersing en het voorkomen van knaagdieren en andere problemen vereisen inspectie en verzorging van het systeem gedurende de dag, zeven dagen per week. Het oogsten en verpakken van groenten is ook heel arbeidsintensief. Tokunaga et al. (2015) geschatte arbeidskosten waren 46 procent van de totale operationele kosten en 40 procent van de totale jaarlijkse kosten. Dit is vrij hoog in vergelijking met andere vormen van aquacultuur en potentiële aquaponics managers moeten er zeker van zijn om een voldoende aanbod van arbeidskrachten om deze behoeften te dekken.

schattingen van de productiekosten

de literatuur over de economie van aquaponica is schaars, waarbij een groot deel van de vroege literatuur voornamelijk gebaseerd is op hypothetische situaties. Zonder realistische bedrijfsgegevens zijn dergelijke projecties vaak te optimistisch omdat ze geen details hebben over uitgaven die verder gaan dan de voor de hand liggende uitgaven van fingerlings, feed en utilities. Echter, onverwachte kosten worden dagelijks gemaakt, van schermen die verstoppen, pompen die falen of stormen die schade veroorzaken.

in het plan voor een onderneming in de aquaponica moet ook rekening worden gehouden met het percentage van de te verkopen producten. Plan voor verspilde producten, of dit is te wijten aan insecten of andere schade of aan tijden van ontoereikende verkoop. Dergelijke kosten worden vaak weggelaten in hypothetische kostenanalyses.

Tabel 1 geeft een overzicht van de ramingen van de productiekosten uit de literatuur die is ontstaan bij de productie van aquaponica. Sommige daarvan nemen de belangrijke stap om de relatieve bijdrage aan de winstgevendheid van elk gewas te schatten en deze te vergelijken met de gangbare marktprijzen.

de in Tabel 1 vermelde kosten voor aquaponisch geteelde sla, tomaten en basilicum ondersteunen de vaak gehoorde anekdotes dat de groenteteelt in aquaponica rendabel kan zijn. Zoals blijkt uit Tabel 1, waren de productiekosten van deze drie gewassen 30 tot 83 procent lager dan de gerapporteerde marktprijzen. Basilicum was een bijzonder winstgevend gewas, gezien de hoge prijzen die meestal worden berekend voor verse kruiden. Het visgedeelte van het aquaponics-systeem was echter niet winstgevend, waarbij de productiekosten van tilapia in slechts één studie lager waren dan de marktprijs en in de andere studie hoger of in wezen gelijk waren. Dit is ook consistent met anekdotische rapporten dat het visgedeelte van aquaponic-systemen de neiging heeft om een nettoverlies te zijn, met winst voornamelijk uit het plantaardige gedeelte.

Tabel 1. Geraamde productiekosten van in aquaponics opgewekte planten en vissen in vergelijking met relevante marktprijzen (diverse bronnen).

een zak sla bevat doorgaans 24 kroppen sla.

vaste kosten als percentage van de totale kosten in aquaponics waren veel lager dan voor vele andere soorten aquacultuur, variërend van 8% tot 13% in de in Tabel 1 genoemde studies. Het relatief lage percentage vaste kosten wijst erop dat schaalvoordelen mogelijk niet zo groot zijn als in andere vormen van aquacultuur, omdat er relatief minder vaste kosten zijn om over Grotere productievolumes te spreiden.

voordat een aquaponic-onderneming wordt uitgebreid, moet de omvang van de markt zorgvuldig worden overwogen. Uitbreiding kan investeringen in gespecialiseerde verpakkings-en koelinstallaties vereisen die de vaste kosten verhoudingsgewijs zouden verhogen. Hoogwaardige markten die nodig zijn voor de prijsstelling van PREMIUMS zijn echter doorgaans kleiner in volume. Er moet op worden toegezien dat de productie niet verder gaat dan de hoeveelheid die tegen premiumprijzen kan worden verkocht.

economische haalbaarheid van Aquaponics in de VS

gezien de Algemene schaarse economische gegevens en de inconsistentie van de economische haalbaarheidscijfers die in bestaande literatuur worden gebruikt, kunnen nog geen duidelijke conclusies worden getrokken over de algemene economische haalbaarheid van aquaponics in de VS Tabel 2 geeft een samenvatting van wat er is gerapporteerd in termen van de totale vereiste investeringen, jaarlijkse netto-opbrengsten (jaarlijkse winst), en interne rendementspercentage (IRR)/gewijzigde interne rendementspercentage (MIRR) (winstgevendheid op lange termijn van de investering). De totale investeringskosten varieerden van $ 58.760 tot $ 1.020.536, afhankelijk van de omvang van de operatie. De jaarlijkse netto-opbrengsten (een maatstaf voor de geschatte jaarlijkse winst) varieerden van jaarlijkse verliezen van meer dan $11.000 tot een winst van $278.038 (voor een hypothetisch grootschalig systeem). De kleinere systemen hadden jaarlijkse netto-opbrengsten die varieerden van $ 4,222 tot $ 30,761. Het rendement op de investering (IRR en MIRR) varieerde van 0 procent tot 27 procent. Van de gerapporteerde studies, Tokunaga et al. (2015) is de enige die volledig is gebaseerd op een gedetailleerde kostenanalyse van commerciële activiteiten. Hun analyse toonde een MIRR van 7,36 procent, in vergelijking met een kosten van kapitaal van 6 procent, waaruit de economische haalbaarheid. The Tokunaga et al. (2015) de winsten zijn lager dan die van een aantal andere studies, maar het is niet ongewoon dat analyses met gegevens van commerciële boerderijen lagere niveaus van winstgevendheid tonen dan analyses op basis van hypothetische of experimentele gegevens.

Tabel 2. Geschatte investeringskosten, winstgevendheid en rendement op investeringen van aquaponics (verschillende bronnen).

verschillende studies (Bailey et al. 1997; Holliman et al. 2008) laten zien dat het visgedeelte van een aquaponics-systeem niet winstgevend was, maar gewassen zoals sla en basilicum die in aquaponics worden geteeld, kunnen zeer winstgevend zijn. Daarom is het belangrijk om de doelstellingen van de eigenaar zorgvuldig te beoordelen met een aquaponics-systeem. Alleen gezien de winstgevendheid, kan de hydrocultuur productie van groenten en andere planten winstgevender zijn dan de aquaponics productie van vis. Als de eigenaar echter andere redenen heeft om in aquaponics te investeren, moet bij de planning rekening worden gehouden met de relatieve kosten en opbrengsten van zowel de vis-als de groenteonderdelen van het systeem.

de studies die een grotere rentabiliteit van aquaponics-systemen aantonen, zijn meestal die in gebieden als de Maagdeneilanden en Hawaï, waar verse producten zeer duur zijn. Om een aquaponics-boerderij rendabel te maken, is het noodzakelijk dat er een markt wordt gevonden die bereid is een premie te betalen. Het aquaponic-bedrijf zal moeten concurreren met andere lokaal geteelde en biologische producten die reeds op diezelfde markten worden geleverd, en er moet een effectieve marketingstrategie worden ontwikkeld om met succes met die bestaande producten te kunnen concurreren. Love et al. (2015), in een internationaal onderzoek onder aquaponicatelers, vond een significante relatie tussen de verkoop van non-food producten van aquaponicaberderijen en de winstgevendheid van de boerderijen. Start – up aquaponics kwekers willen wellicht andere inkomstenbronnen verkennen dan alleen de groenten en vis die met aquaponics worden geproduceerd om de economische haalbaarheid te vergroten.

The Love et al. (2015) onderzoek toonde ook aan dat aquaponics-locaties in USDA-Zones 7 tot 13 in de VS winstgevender waren. Men denkt dat dit verband houdt met het verminderde risico op verliezen als gevolg van koud weer, stroomuitval en nutskosten.

Savidov (2004) identificeerde verschillende bronnen van productierisico in aquaponicasystemen, met name in het eerste bedrijfsjaar. Potentiële kwekers moeten plannen voor een steile leercurve als ze leren om de complexiteit van verschillende gewassen systemen die zijn gekoppeld aan elkaar en die elkaar beïnvloeden te beheren. Onder de gerapporteerde bronnen van verlies in het eerste jaar van de exploitatie waren hoge vissterfte, voedingstekorten tijdens het opstarten, selectie van cultivars die niet goed geschikt zijn voor aquaponics, wortelrot en overstroming van de faciliteit als gevolg van problemen met het beheersen van het waterpeil.

Savidov (2004) besprak ook de bezorgdheid van consumenten over de voedselveiligheid over de productie van aquaponics. In dat consumentenonderzoek uitten de respondenten hun bezorgdheid over bacterietellingen in het water, of er voldoende testen en monitoring van bacterietellingen was en of bacteriën uit de visproductie-eenheid in de groenten zouden komen. Kwekers van Aquaponics moeten zich bewust zijn van deze zorgen en ervoor zorgen dat de geleverde groenten en vis vrij zijn van schadelijke stoffen. Deze bezorgdheid komt vaker voor bij de soorten high-end consumenten die meer bereid zullen zijn om de vereiste premiumprijzen te betalen. Dergelijke consumenten hebben de neiging om meer bewust te zijn van gezondheidsproblemen met betrekking tot de producten die ze kopen.

samenvatting en conclusies

de toenemende populariteit van aquaponica heeft geleid tot een aantal analyses van de economie van deze systemen. De weinige studies die tot op heden zijn ontwikkeld, tonen aan dat er een goed potentieel is voor aquaponisch geproduceerde groenten om winstgevend te zijn, waarbij het visgedeelte mogelijk zelfs breekt of een nettoverlies lijdt. Om in aquaponisch geproduceerde groenten en vis rendabel te maken, zullen de premiumprijzen op de hoogwaardige markten noodzakelijk zijn. Extra kosten en risico ‘ s verbonden aan deze complexe systemen moeten zorgvuldig worden geanalyseerd alvorens te investeren in aquaponics.

Suggested Readings
Bailey, D. S., J. E. Rakocy, W. M. Cole, and K. A. Shultz. 1997. Economische analyse van een commercieel aquaponisch systeem voor de productie van tilapia en sla. In: Tilapia Aquaculture: Proceedings of the Fourth International Symposium on Tilapia in Aquaculture, Orlando, Florida, PP. 603-612.

Baker, A. 2010. Voorlopige ontwikkeling en evaluatie van een aquaponisch systeem voor de American Insular Pacific. Masterscriptie. Universiteit van Hawaii in Manoa, Honolulu, Hawaii, USA.

Chaves, P. A., R. M. Sutherland, and L. M. Larid. 1999. Een economische en technische evaluatie van de integratie van hydrocultuur in een recirculatiesysteem voor visproductie. Aquacultuureconomie & Management 3(1):83-91.

Holliman, J. B., J. Adrian, en J. A. Chappell. 2008. Integratie van hydrocultuur tomaat en indoor recirculating aquacultural production systems: een economische analyse. Special Report No. 6, Alabama Agricultural Experiment Station, Auburn, Alabama. Love, D. C., J. P. Fry, X. Li, E. S. Hill, L. Genello, K. Semmens, and R. E. Thompson. 2015. Commerciële aquaponics productie en winstgevendheid: resultaten van een internationaal onderzoek. Aquacultuur 435 (2015): 67-74.

Rupasinghe, J. W. en J. O. Kennedy. 2010. Economische voordelen van de integratie van een hydrocultuur sla systeem in een barramundi vis productie systeem. Aquacultuureconomie & Management 14:81-96.

Savidov, N. 2004. Evaluatie en ontwikkeling van aquaponics productie-en productmarktcapaciteiten in Alberta. Final Report, Project # 679056201, Crop Diversification Centre South, Brooks, Alberta.

Tokunaga, K., C. Tamaru, H. Ako, en P. S. Leung. 2015. Economie van kleinschalige commerciële aquaponica in Hawaii. Journal of the World Aquaculture Society 46 (1): 20-32.

USDA-NASS. 2013. 2012 telling van de aquacultuur. National Agricultural Statistics Service, United States Department of Agriculture, Washington D. C.

Carole R. Engle
Aquaculture / Fisheries Center, University of Arkansas at Pine Bluff

Marley Beem

Extension Aquaculture Specialist