• Articles
• admin

ik ben een van de gelukkige krachtcoaches die vandaag werkt met een atletische achtergrond in de professionele sport. Beginnend als een 8-jarige, Ik heb het nu twee decennia gemaakt zonder opknoping van mijn schoenen—en aangezien mijn gekozen sport is honkbal, ze zijn letterlijk schoenen.

het woord “grind” wordt tegenwoordig vaak gebruikt, en als ik het zie, krimp ik soms willens en wetens ineen. Als een carrière minor-league baseball werper, ik heb geleefd de blessures, de Lange Nachten, de vermoeidheid, en het hartzeer dat komt met het maken van het, maar nooit het maken van het groot. Ik weet hoe grungy en ontmoedigen het leven achter je favoriete atleet Instagram feed kan zijn.

als die atleet je inspireert om in hun voetsporen te treden, dan is dat geweldig—maar ik vraag je om naar binnen te gaan met je ogen wijd open. Het maakt niet uit wat voor soort atleet je wilt worden—baller, powerlifter, triatleet, of elk punt daartussen—het pad is hetzelfde. Als je droomt van elite, hier is wat je nodig hebt om te slijpen naar de top.

als coach heb ik weinig geduld voor cliënten die elke maand “spierverwarring” willen. De CrossFit benadering van goed zijn in alles, maar geweldig in niets werkt voor veel mensen die op zoek zijn naar een geweldige combinatie van plezier en fitness, maar het zal niet het land je een pro contract.

wat je nodig hebt is meesterschap. Ik gooi meer dan 10.000 keer per jaar een honkbal, en dat doe ik al 20 jaar van mijn leven. Als je denkt dat het nog steeds boeiend is, heb je het helemaal mis. Het winnen van games voor fans is spannend. Het gooien van dezelfde snelle bal die ik 100.000 keer in mijn leven heb gegooid is, nou ja, saai. Maar ik gooi ze allemaal met de hoop dat het beter is dan de vorige, in de hoop dat mijn lichaam nauwkeuriger en efficiënter is dan gisteren. Dit is meesterschap, en meesterschap is iets dat jaren van saaie, herhaalde oefening vergt om te bereiken.

in alle disciplines gedijen ‘ s werelds beste op verveling. Denk aan Olympische lifters: ze voeren dezelfde paar liften een ongelooflijke aantal keren. Weinig variatie, alleen meesterschap.

als je niet de aandachtsspanne hebt om hetzelfde te doen als gisteren, of als je het doet .001 procent beter en voel me OK met dat, pro sport misschien niet voor u.

Pro-atleten zijn wezens van routine, en voor een goede reden. Het duurt jaren om erachter te komen precies wat offsason, in-season, pre-game en post-game routine produceert de beste resultaten. Succesvolle atleten zijn als wetenschappers; ze optellen, aftrekken en testen nieuwe methoden een voor een om te zien of ze de prestaties te verhogen.

het is van cruciaal belang om jezelf in een positie te brengen om “piek” te bereiken voor elke wedstrijd of wedstrijd. Taps toelopende fysieke training, rust, voeding en mentale training hebben allemaal hun plaats en moeten in ideale balans zijn om ideale resultaten te produceren. Zodra atleten erachter te komen wat werkt, ze staan door het met vasthoudendheid en zijn opzettelijk in het veranderen van routines.

kunt u een routine aanhouden en deze volgen door vermoeidheid, blessures en slechte prestaties? Zo niet, pro sports misschien niet voor u.

ik heb een aantal oudere teamgenoten die in pro ball waren toen ik 10 jaar oud was. Om door de jaren heen een hoog prestatieniveau te behouden, is consistente training cruciaal.

versterk de belangrijkste lichaamsdelen consequent en langzaam in de loop van de tijd. Dit is de enige manier om te voorkomen dat het lichaam verslechtert gedurende lange seizoenen, vooral als je ouder wordt. Voor de meeste atleten moeten de hamstrings, bilspieren, rug en onderarmen de moeilijkste, meest kogelvrije delen van het lichaam zijn.

een video geplaatst door Warbird Training Academy (@warbirdacademy) op 23 Dec 2015 om 14: 19 PST

als krachttrainer wil ik dat jonge atleten hard werken, maar niet zo hard dat het een baan wordt. Genieten van training is cruciaal om het te kunnen behouden voor wat hopelijk een lange carrière is. Dus nee, het gaat niet om werken tot uitputting elke dag in de sportschool. Werk hard, maar put jezelf niet uit tot het punt dat je niet kunt blijven opdagen dag in dag uit. Dit zal een grotere hoeveelheid werk in de loop van de tijd mogelijk maken.

kunt u gedurende 10 jaar of langer dag in dag uit trainen, werken aan meesterschap en stapsgewijs verharden van uw lichaam? Zo niet, pro sports misschien niet voor u.

het is niet voor roem. Het is niet voor je ouders. Het is niet voor de meisjes, je vrouw, God, of iemand anders. Het is voor jou. Atleten die vooral voor zichzelf strijden, doen het veel beter dan degenen die door externe bronnen worden geduwd. Tuurlijk, met een ondersteunende familie en goede vrienden helpt ons allemaal om door de moeilijke tijden te komen. Maar uiteindelijk moet het zijn omdat je het wilt. Je lijdt door de dieptepunten omdat je in jezelf gelooft boven alle anderen. Streef uw sport en uw doelen na, omdat u het graag doet. Als je om een andere reden speelt, is pro sports misschien niet iets voor jou.

ooit ESPN gekeken? Hoe vaak hoor je analisten spelers slaan? Elke dag, toch?

het internet is nog erger, omdat het fans een anonieme stem geeft. Kun je omgaan met 100.000 mensen die twitteren over hoe slecht je bent in iets waar je zoveel van houdt?

en natuurlijk zijn het niet alleen de media en de keyboard quarterbacks. Het zijn meedogenloze coaches en gelijken. Om decennia in een sport te spelen, zul je veel kritiek moeten doorstaan. Het dieptepunt in mijn carrière is een illustratie van hoe wreed sport kan zijn. Streef uw sport en uw doelen na omdat u het graag doet, niet om een andere reden.

In mijn tweede seizoen werd ik geruild naar een nieuw team, en mijn eerste paar Uitjes waren niet goed. Ik werd uit de startrotatie getrokken en in de bullpen gezet, waar ik prompt de negende en 10e innings van een gelijkspel gooide als een reliever. En wat gebeurde er? Ik verloor de wedstrijd voor ons in de 10e—ons zesde rechte verlies-allemaal voor 5.000 fans die hun afkeuring brulde toen ik van het veld liep.

terug in het clubhuis zaten we allemaal in stilte aan onze kluisjes. De stilte werd gebroken door onze manager schreeuwen tegen de pitching coach, zijn stem booming door de gesloten coaches’ kantoor deur: “Je zei om hem te laten in! Maar weet je wat? Hij stinkt! Hij stinkt helemaal!”

het was mij waar ze het over hadden, en ik voel me een beetje ziek elke keer als ik die scène in mijn hoofd speel. Als je niet kan omgaan met de geit vaker dan de hero…pro sport is misschien niets voor jou.

geestelijk lijden op uw weg naar de elite zal overvloedig zijn, zoals hierboven wordt geïllustreerd. Maar verder is het vermogen om te blijven trainen en spelen als je minder dan 100 procent bent cruciaal. Ik heb ooit 12 Advil per dag voor een heel seizoen om mezelf op het veld te houden; mijn arm schudde toen ik water dronk tussen de innings. Ik was mentaal en fysiek uitgeput tegen het einde. Maar om mijn baan te behouden, moest ik optreden, dus deed ik wat ik moest doen.

een coach vertelde me eens dat mijn carrière zou worden opgesplitst in drie soorten spellen:

de realiteit is dat de spelers die je ziet op TV zijn pijn een goede hoeveelheid van de tijd. Het is zeldzaam voor een atleet om het veld te nemen na tientallen jaren van strijd en van top tot teen gezond te zijn. Veel van hun verbazingwekkende prestaties worden weergegeven wanneer ze lijden in een mate die u waarschijnlijk waardig van een reis naar de dokter zou overwegen.

als u geen manier kunt vinden om geweldig te zijn wanneer uw lichaam pijn doet, is pro sports misschien niet iets voor u.

Sport zal de hele weg terugvechten

ondanks wat ik hier heb geschreven, is het hebben van een lange carrière in competitieve atletiek nog steeds een verbazingwekkend lonende ervaring. Maar het nastreven ervan vereist een volledig verziende blik, omdat dagen, weken en maanden slopend kunnen zijn als je lichaam pijn doet, het is 30 graden buiten, en je in een diepe inzinking zit die je niet kunt afschudden.